Είναι γνωστό ότι η στήλη είναι πεζή... Δεν ασχολείται με την ποίηση δυστυχώς... Οχι γιατί δεν της αρέσει, αντιθέτως. Μα, να, όσο και να φαίνεται περίεργο, αλήθεια είναι, νιώθει μια μεγάλη αμηχανία μπροστά σε ένα στίχο και μια ανεξήγητη αδυναμία να εκφραστεί. Πώς να μιλάς, δηλαδή να έχεις άποψη για όλα; Είναι δυνατόν; Γι' αυτό, λόγω αδυναμίας μας, πολλά και ενδιαφέροντα ποιήματα δεν προβάλλονται.

Ομως ένα τετράστιχο του Χρήστου Χριστοδουλάκη θα φιλοξενηθεί σήμερα στις σελίδες μας. Κι αυτό γιατί μιλάει μονάχο του, δε μας χρειάζεται να το εξηγήσουμε. Ολα τα λέει. Τίτλος του: «Τα νεογέννητα του αγώνα»:

Τετράστιχα μαχητικά/ τα νεογέννητα του αγώνα./ Σοδειά μου και κληρονομιά/ στο νέο αιώνα./ Κόντρα στις πολυεθνικές /και στην παγκοσμιοποίηση./ Με των φτωχών τις στρατιές/ και η δική μου ποίηση.

Και φυσικά με αυτή την αφορμή θα πούμε δυο λόγια, δυο αμήχανες λέξεις θα προφέρουμε για τη νέα ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Καραβασίλη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ιαμβος» με τον τίτλο «Ωσεί Παρών». Γράφει ο σημαντικός Ελληνας ποιητής: «Ανάμεσα σε κρότους και σε κλαυθμούς έρχεται ο θάνατος των ημερομηνιών. Με σώζει ο σχηματισμός της αλληλεγγύης των πουλιών».