Τρίτη 16 Απρίλη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Περί ... φοροδιαφυγής

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι προκλήσεις των εκπροσώπων της οικονομικής ολιγαρχίας σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων ήταν πάντα στην ημερήσια διάταξη. Πολύ περισσότερο, όταν οι αστοί επιθυμούσαν να εξασφαλίσουν την εξουδετέρωση των λαϊκών αντιδράσεων στα αντιδραστικά τους σχέδια.

Αυτό ακριβώς κάνει και ο Τόμσεν του ΔΝΤ, ο οποίος σχεδόν διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για τις ...«αδικίες», λέει, που υπάρχουν στην ελληνική οικονομία. Το κακό είναι ότι δε μένει στα γενικά. Κατονομάζει και τομείς όπου αυτή η «αδικία» είναι πιο έντονη, όπως για παράδειγμα η ...φοροδιαφυγή. Και με τον πλέον προκλητικό τρόπο αναφέρει ότι όσο δεν χτυπιέται η φοροδιαφυγή, αναγκαστικά θα υπάρχουν πρόσθετες επιβαρύνσεις για τους εργαζόμενους.

Αν προσπαθήσει κάποιος, με βάση την κοινή λογική να παρακολουθήσει τα όσα λέει ο Τόμσεν - και ο κάθε Τόμσεν - είναι απόλυτα βέβαιο ότι δε θα βγάλει συμπέρασμα. Πρώτον επειδή η διαστροφή, που υπάρχει στα μυαλά όλων εκείνων που τυφλά υπηρετούν το κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του, τους έχει οδηγήσει να τα βλέπουν όλα ανάποδα. Δεύτερον, επειδή με βάση τη δική τους αντίληψη, τα πάντα θα πρέπει να υποτάσσονται στην κερδοφορία του κεφαλαίου και την επιχειρηματική αποτελεσματικότητα.

Στη λογική, λοιπόν, του ΔΝΤ και των ανθρώπων του, δεν είναι φοροδιαφυγή η μη πληρωμή φόρων από το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Δεν είναι φοροδιαφυγή τα παραθυράκια που μετέρχονται οι πολυεθνικές για να μην πληρώνουν φόρους. Δεν είναι φοροδιαφυγή οι φορολογικές εκπτώσεις που δίνονται στο όνομα των επενδύσεων. Φοροδιαφυγή γι' αυτούς είναι ότι κάποια καντίνα πουλάει τα αναψυκτικά χωρίς να κόβει απόδειξη, ότι ο πλανόδιος της οδού Αθηνάς δε διαθέτει ταμειακή μηχανή, ή ότι ο κουρέας αποφεύγει την έκδοση αποδείξεων.

Αν βάλεις κάτω τους αριθμούς, βλέπεις ότι με την πολιτική υπέρ του κεφαλαίου χάνονται φόροι δισεκατομμυρίων, ενώ από την όποια παραβατικότητα των φτωχοπροδρόμων που κάνουν εμπόριο του δρόμου, οι απώλειες είναι πενταροδεκάρες. Ωστόσο για το κράτος - πολύ περισσότερο για τη λογική - των αστών, στο στόχαστρο μπαίνει εκείνος του οποίου θεωρείται περιττή η ίδια του η ...παρουσία. Με άλλα λόγια, θα συνεχιστεί η στήριξη των «νομίμων» φοροφυγάδων, πολύ περισσότερο που το στρώμα των αυτοαπασχολουμένων στην πλειοψηφία του, είναι περιττό, για τους καπιταλιστές.

Οι φασίστες λένε...

Στιγμή δεν έχασε το μεγάλο κεφάλαιο και τα μαντρόσκυλά του οι χρυσαυγίτες να βάλλουν εναντίον του νέου ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα. Εναντίον του Κόμματος, συνολικά εναντίον του ταξικού εργατικού κινήματος. Γράφουν οι φασίστες σε ανάρτηση στην ιστοσελίδα τους, αναπαράγοντας κατά γράμμα όλη την μπόχα του αστικού Τύπου, πιάνοντας το νήμα κατευθείαν από κέντρα και παράκεντρα μεγαλοεπιχειρηματιών, πρεσβειών, μυστικών υπηρεσιών κ.ά. κατά του ΚΚΕ: «Αλλαξε, λοιπόν, η ηγεσία του "κόμματος" μετά το συνέδριο, γύρω από το οποίο τόσες συζητήσεις είχαν γίνει και είχαν βγει μάλιστα και τα μαχαίρια ανάμεσα σε "αντιφρονούντες και "κομματικούς". Βέβαια, για τους Ελληνες δεν αλλάζει τίποτε, αφού το "κόμμα" παραμένει σταθερά ένας ακόμα πόλος ανθελληνισμού και προδοσίας, τον οποίο σιγά - σιγά αποβάλλει ο Ελληνικός Λαός από την πολιτική του ζωή. Ας δούμε, όμως, ποιος είναι ο νέος προϊστάμενος του Περισσού, ώστε να μπορέσουμε να ιχνηλατήσουμε την πορεία του "κόμματος" στο εγγύς μέλλον, γιατί απώτερο δεν έχει και πολύ (...) το άλλοτε λαλίστατο ΠΑΜΕ δεν έκανε ούτε μία γραφική πορεία (...) τα παραπάνω σηματοδοτούν μία επικοινωνιακή και όχι ουσιαστική στροφή του Περισσού, ώστε να περισωθεί το πολιτικό ψοφίμι που ακούει στο όνομα "ΚΚΕ" (...) το "κόμμα" ήταν, είναι και θα είναι και επί Κουτσούμπα ένας από τους βασικούς εχθρούς του Ελληνισμού».

... ό,τι τους πουν τα αφεντικά τους

Χολεριασμένοι και χυδαίοι, οι θαυμαστές και αγιογράφοι του Χίτλερ, τραμπούκοι που χαιρετούν φασιστικά και πουλάνε εθνικοφροσύνη, έχουν το θράσος να πιάνουν στο στόμα τους τους κομμουνιστές, τους μπροστάρηδες του λαού που θυσιάστηκαν κατά χιλιάδες για πατρίδα και ελευθερία. Ονειρεύονται «τέλος πορείας» για το ΚΚΕ, καταπώς βολεύει τα αφεντικά τους, ώστε ανεμπόδιστοι οι χιτλερίσκοι να στέλνουν στο μεγάλο κεφάλαιο εργάτες με 18 ευρώ μεροκάματο δίχως ένσημο κι ασφάλιση, να ξεπουλήσουν στα μονοπώλια τον πλούτο του τόπου. Μόνο που ο λαός και μνήμη έχει, και γνώση και θέληση, βάζει στην άκρη τα φασιστοειδή, τα στέλνει στον απόπατο της Ιστορίας μαζί με το σύστημα που τα γέννησε και τα θρέφει.

Κήρυγμα αφοπλισμού του λαού

«

Η κυβέρνηση της αριστεράς θα κυβερνά, αλλά συγχρόνως θα είναι "αντιπολίτευση". Πρόκειται για μια σύγκρουση εξουσιών. Η κοινωνία που έχει όπλο την κυβέρνηση της αριστεράς απέναντι στο κεφάλαιο που έχει όπλα το αστικό κράτος, την οικονομική ισχύ, τα μίντια και ένα διεθνές περιβάλλον που όμως αλλάζει και το αλλάζουμε». Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από την εισήγηση στην ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε το Σαββατοκύριακο. Το απόσπασμα θυμίζει το μνημειώδες «είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία», που είπε ο Γ. Παπανδρέου στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο το 2009, όταν το ΚΚΕ έλεγε πως έχουμε πόλεμο και έρχεται θύελλα για να σαρώσει το λαό. Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; Οτι θα είναι κυβέρνηση και αντιπολίτευση μαζί. Αρα, λέει, ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να διεκδικεί και να παλεύει ενάντια σε μια τέτοια κυβέρνηση. Λέει ακόμη ότι η κυβέρνηση θα είναι ενάντια στο κράτος και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Ψέμα! Η κυβέρνηση διαχειρίζεται το κράτος και τις υποθέσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Δεν υπάρχει πιο ύπουλο κήρυγμα στο εργατικό λαϊκό κίνημα να γίνει ουρά μιας κυβέρνησης, που φιλοδοξεί να διαχειριστεί με άλλο μείγμα τις υποθέσεις της αστικής τάξης ή ισχυρών μερίδων της στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι σαν κυβέρνηση θα συγκρουστεί τάχα με το κεφάλαιο. Από καμιά θέση του όμως δεν προκύπτει κάτι τέτοιο, αφού λέει ότι στόχος του είναι να κάνει μια καλύτερη δήθεν διαπραγμάτευση μέσα στην ΕΕ των μονοπωλίων, από την οποία θα εξαρτηθούν και τα ψίχουλα τα οποία υπόσχεται στο λαό για να ψηφοθηρήσει. Λέει ακόμα ότι την ανάπτυξη θα τη φέρουν οι επιχειρηματίες και αυτούς θέλει να βοηθήσει, με χρήμα και προνόμια. Ενώ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κληθεί αυτός να διαχειριστεί σαν κυβέρνηση την κατάσταση, αν η Ελλάδα οδηγηθεί εκτός ευρώ, είτε με απόφαση των ισχυρών οικονομιών της Ευρωζώνης, είτε από επιλογή μερίδας της ντόπιας πλουτοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί στο λαό την αντίληψη ότι αρκούν αλλαγές στο επίπεδο της κυβέρνησης για να αλλάξουν τα πράγματα προς όφελός του. Τον καλεί να βάλει πλάτες για να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβέρνηση και ύστερα να τη στηρίζει, περιμένοντας μάταια να βελτιωθεί η ζωή του, αφού τα μονοπώλια θα παραμένουν ακλόνητα στην οικονομία, με τις ευλογίες μάλιστα του ΣΥΡΙΖΑ, που όπως και τα αστικά κόμματα, τα αντιμετωπίζει σαν μοχλό για ανάπτυξη. Καλεί το εργατικό λαϊκό κίνημα να υποταχθεί πλήρως στον κυβερνητικό συνδικαλισμό, που τότε θα φορά «αριστερό» προσωπείο, όπως από τώρα επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας για «αριστερά» συνδικάτα.

Θέλει το κίνημα να αποβάλει κάθε ριζοσπαστισμό και ταυτόχρονα να χτυπηθούν οι ταξικοί αγώνες και η πρωτοπορία τους, για να μπορεί χωρίς εμπόδια να διεκπεραιώνει τις υποθέσεις της πλουτοκρατίας. Ο λαός θα είναι στην αντιπολίτευση όσο καιρό τα μονοπώλια κάνουν κουμάντο στην οικονομία και ασκούν την εξουσία, ανεξάρτητα με το ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση. Ο λαός πρέπει να παλεύει σαν αντίπαλος οποιασδήποτε κυβέρνησης ασκεί διαχείριση. Οχι μόνο για να αποσπάσει -όσο γίνεται- μέτρα για την ανακούφισή του, αλλά για να μεγαλώνει τα ρήγματα στην αστική εξουσία και το κράτος της, μέχρι την ανατροπή τους. Μέσα από τέτοιες ριζικές ανατροπές θα προκύψει η πραγματική διακυβέρνηση του λαού, με τον ίδιο να έχει το κουμάντο στην εξουσία και την οικονομία.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

«Νεολαία σε κίνηση» στην τροχιά που ορίζει το κεφάλαιο

Γρηγοριάδης Κώστας

Με φιέστες, εκδηλώσεις και διαφήμιση των προγραμμάτων κατάρτισης και κινητικότητας, επιχειρούν ΕΕ και κυβέρνηση να διαχειριστούν τα πρωτοφανή ποσοστά της ανεργίας στη νεολαία. Ετσι, οι νέοι και οι νέες στο Βόλο θα έχουν τη «μοναδική ευκαιρία» να πληροφορηθούν για τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στα πλαίσια της πρωτοβουλίας «Νεολαία σε Κίνηση» που θα βρίσκεται στην πόλη από τις 18 έως τις 20 Απρίλη. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει σύμφωνα με τους διοργανωτές «ομιλίες, συζητήσεις και εργαστήρια από αντιπροσώπους χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης». Μέσα από τα παραπάνω, οι νέοι θα ενημερωθούν για τα προγράμματα που δίνουν τη δυνατότητα για «απασχόληση, εκπαίδευση και εθελοντική εργασία στο εξωτερικό».

Η πρωτοβουλία «Νεολαία σε Κίνηση» αποτελεί μέρος της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και στοχεύει στην αύξηση της «απασχολησιμότητας» των νέων. Ανάμεσα σε άλλα, περιφέρεται σαν περιοδεύων θίασος σε ευρωπαϊκές πόλεις και διαφημίζει τα προγράμματα εκπαιδευτικής και εργασιακής κινητικότητας, διά βίου μάθησης και κατάρτισης. Ετσι, μπορεί τα ποσοστά ανεργίας στους νέους να σημειώνουν διαρκή και θεαματική άνοδο, η νεολαία όμως μπαίνει σε «κίνηση» μόνο στο ρυθμό και στην τροχιά που ορίζει η ανάγκη του κεφαλαίου για φθηνό, ευέλικτο, εύκολα προσαρμόσιμο στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων, εργατικό δυναμικό...


Παπαγεωργίου Βασίλης

«Δημοσιογραφία» της ψευτιάς και του βούρκου

Γρηγοριάδης Κώστας

Φαίνεται πως ο Φ. Παπούλιας της «Εφημερίδας των Συντακτών» δε τη χώνεψε την «πόρτα» που έφαγε από το 19ο Συνέδριο, γι' αυτό και βάλθηκε να μας πείσει ότι ο ...ονειροκρίτης, απ' όπου αντλεί το υλικό για τα ρεπορτάζ του, είναι πιο αντικειμενικός από την πραγματικότητα. Και καλά, ο ίδιος μπορεί να έχει τις εμμονές και την εμπάθειά του (για να μην πούμε τίποτα άλλο...). Αλλά η εφημερίδα του, πώς δέχεται να δημοσιεύει υλικό - προϊόν μυθευμάτων και αχαλίνωτης φαντασίας και να το παρουσιάζει μάλιστα σαν «ρεπορτάζ»; Ρητορικό το ερώτημα, αφού είναι γνωστό ότι για την «Εφημερίδα των Συντακτών», όπως και για τη συντριπτική πλειοψηφία του αστικού Τύπου, ο (αντιΚΚΕ) σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στο χτεσινό ρεπορτάζ της εφημερίδας για το Συνέδριο του ΚΚΕ, ο Φ. Παπούλιας κατασκευάζει ξανά διαλόγους με μέλη της ΚΕ, που μιλούσαν δήθεν για «υποτονικές διαδικασίες», για «χαμηλό επίπεδο» του Συνεδρίου, που οφείλεται στην «υποστελέχωση του κόμματος», στην «αδυναμία του να δώσει όραμα σε μέλη και στελέχη», ενώ βλέπουν και «αίσθημα κόπωσης στο στελεχικό δυναμικό». Βέβαια, τίποτα απ' όλα αυτά δεν πατάει στην πραγματικότητα, αλλά μικρή σημασία έχει για τους δημοσιογράφους της σχολής «πες πες, κάτι θα μείνει». Εκεί όμως που δίνει τα ρέστα της η ...αντικειμενική δημοσιογραφία του Παπούλια και της «Εφημερίδας των Συντακτών», είναι οι εκτιμήσεις που κάνουν για τα μέλη της προηγούμενης ΚΕ που δεν επανεκλέχτηκαν στο νέο όργανο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει εντυπώσεις, ο Φ. Παπούλιας κάνει λόγο για «ονόματα εκπλήξεις» που δεν επανεκλέχτηκαν, συμπεριλαμβάνοντας στη σχετική λίστα τον σύντροφο Τάκη Τσιόγκα, μέλος της απερχόμενης ΚΕ, που «έφυγε» πρόωρα από τη ζωή τον Απρίλη του 2010 και στη μνήμη του, όπως και όλων των άλλων μελών του Κόμματος που «έφυγαν» το τελευταίο τετράχρονο, το Συνέδριο κράτησε ενός λεπτού σιγή στην έναρξη της περασμένης Πέμπτης. Αυτή είναι η «δημοσιογραφία» που υπηρετεί o συγκεκριμένος συντάκτης και η εφημερίδα του: Του βούρκου και της ψευτιάς. Αν νομίζουν ότι μπορούν να λερώσουν με τη βρωμιά τους το ΚΚΕ, είναι βαθιά γελασμένοι.

Θα μείνουν με την όρεξη

Αυτό που δεν κατάφεραν να «εντοπίσουν» προσυνεδριακά, ξεκίνησαν ήδη να το «ανακαλύπτουν» μετασυνεδριακά.

Εδώ και καιρό, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και συνολικά τα επιτελεία των αστών είχαν λυσσάξει γιατί δεν κατάφεραν να διαρρήξουν τις αρχές με τις οποίες το Κόμμα ολοκλήρωσε μια κορυφαία για τον εμπλουτισμό της επαναστατικής του φυσιογνωμίας διαδικασίας (αυτή του Συνεδρίου), γιατί η συζήτηση των ντοκουμέντων και η εκλογή των Οργάνων έγινε με βάση τις επαναστατικές αρχές του μαρξισμού - λενινισμού και του Κόμματος νέου τύπου και όχι μικροκομματικές σκοπιμότητες, παρασκηνιακές διαδικασίες, καριερισμούς και ό,τι άλλο χαρακτηρίζει τα αστικά κόμματα.

Τώρα, που και οι Αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου επιβεβαίωσαν πως το ΚΚΕ πορεύεται αταλάντευτα στην εκπλήρωση του ρόλου του ως οργανωμένης πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, πασχίζουν ήδη να «βρουν» και να «δείξουν» ένα ΚΚΕ που δήθεν βαδίζει στον αφανισμό. Είναι ενδεικτικές οι «αναλύσεις» που άρχισαν να γεμίζουν το διαδίκτυο λίγες μόνο ώρες μετά την ολοκλήρωση του Συνεδρίου. Πολλές φιλοξενήθηκαν μάλιστα και σε ...φαινομενικά «άσχετες» ιστοσελίδες, βεβαιώνοντας την επιστράτευση όλων των αστικών ΜΜΕ στην επιχείρηση αντικομμουνισμού που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα. Για παράδειγμα, μία από αυτές που εμφανίστηκε σε αθλητικό site επισήμαινε ότι «πολλοί είναι εκείνοι που αμφισβητούν ακόμη και την επιβίωση του ΚΚΕ. Υποστηρίζουν πως οι τριγμοί είναι τόσο έντονοι που το κόμμα ίσως δεν καταφέρει το κρίσιμο 3% για να μπει στη Βουλή στις επόμενες εκλογές». Εκτίμηση που βασιζόταν σε ...έγκυρο ρεπορτάζ του τύπου «για πρώτη φορά δεν εκλήθησαν στο συνέδριο μέλη των "αδελφών", των υπόλοιπων κομμουνιστικών κομμάτων της Ευρώπης και διεθνώς», παραβλέποντας τα 96 μηνύματα που έφτασαν από όλον τον πλανήτη.

Αυτό που εκφράστηκε πεντακάθαρα στα «ρεπορτάζ» των αστικών ΜΜΕ για το Συνέδριο είναι ένα και σαφές: ο μύχιος πόθος της πλουτοκρατίας να ξεμπερδέψει με ένα αληθινά επαναστατικό ΚΚ, που όχι μόνο δεν τα διπλώνει στα δύσκολα, όχι μόνο δε συνδιαλέγεται με τους εχθρούς του λαού, αλλά και εμπλουτίζει τα όπλα με τα οποία συγκεντρώνει δυνάμεις για την ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής, ατσαλώνεται και κρατά ψηλά τη σημαία της Επανάστασης. Θα μείνουν όμως με την όρεξη.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Συνεχίζουμε πιο δυνατοί

Η επόμενη μέρα του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος βρίσκει το ΚΚΕ με πλήρη συνείδηση της ευθύνης που αναλογεί στην οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Αυτή την ευθύνη υπερασπιστήκαμε εξάλλου σε όλο το διάστημα της προετοιμασίας και ολοκλήρωσης του Συνεδρίου, ενισχύοντας ακόμα παραπέρα τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του Κόμματός μας, όπως βεβαιώνουν τα ίδια τα ντοκουμέντα και οι Αποφάσεις του. Δουλεύοντας με εκείνες τις αρχές και εκείνους τους στόχους που για την τάξη των εκμεταλλευτών αποτελούν «κόκκινο πανί» επειδή δυναμώνουν το νεκροθάφτη της.

Η νέα δύναμη με την οποία ριχνόμαστε ήδη στις μικρές και μεγάλες μάχες συνδέεται με τα νέα βήματα που έγιναν στην επεξεργασία του Προγράμματος, που φέρνει τους παραγωγούς του πλούτου πιο κοντά στην οριστική τους χειραφέτηση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης: Την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας, όπου η οργάνωση της οικονομίας θα αναπτύσσει την παραγωγή με ζητούμενο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αυτό είναι άλλωστε και το μεγάλο όπλο που διακρίνει το ΚΚΕ έναντι όλων των άλλων κομμάτων: Ο επιστημονικά τεκμηριωμένος και επεξεργασμένος εντοπισμός της διεξόδου από τη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση. Η υπεράσπιση αυτής της διεξόδου, όχι γενικά, όχι μόνο στα λόγια. Η υπεράσπισή της έναντι των εμποδίων που όλο και πιο λυσσασμένα θα βάζει η αστική τάξη για να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους στην αδράνεια και την υποταγή. Η υπεράσπισή της με προσεκτική μελέτη και αντιμετώπιση των αντικειμενικών δυσκολιών, με την απαίτηση να βελτιωνόμαστε συνεχώς, με κάθε κόστος και κάθε θυσία, με την αφοσίωση που γεννά η πίστη στην αλήθεια: Το εκμεταλλευτικό σύστημα δε φτιασιδώνεται, μόνο ανατρέπεται.

Αλλωστε, ακριβώς επειδή έχουμε καθαρή χαραγμένη μπροστά μας τη διαδρομή από την οποία ο εργαζόμενος λαός μπορεί να βγει νικητής, μπαίνουμε και στις καθημερινές μάχες, πιο ικανοί, πιο ώριμοι:

Χωρίς καμιά αυταπάτη ότι ο λαός έχει να περιμένει σήμερα κάτι από όσους τον καλούν να διαλέξει με ποια μερίδα του κεφαλαίου θα στοιχηθεί - οι δικοί τους ανταγωνισμοί για το μεγαλύτερο κέρδος είναι που βουλιάζουν το λαό στην ανέχεια.

Χωρίς καμιά ταλάντευση ότι μπορεί να προσφέρει την παραμικρή ανακούφιση από τα καθημερινά βάσανα η στήριξη της «ανταγωνιστικότητας» - αυτή είναι που γεννά και τις κρίσεις και την ανάπτυξη που για το λαό ταυτίζεται πάντα με τη ληστεία του μόχθου του.

Χωρίς καμιά προσδοκία ότι η λύση για το λαό θα έρθει «από τα πάνω», με ανάθεση καθηκόντων σε κάποιους «σωτήρες» και διεργασίες μεταξύ κομματικών ηγεσιών - η δική του οργάνωση και ενεργή συμμετοχή στο κίνημα είναι που θα τον κάνει να σταθεί στα πόδια του, να διεκδικήσει σήμερα λύσεις στα προβλήματά του, να συνειδητοποιεί όλο και βαθύτερα τις αιτίες των προβλημάτων του, να συγκεντρώνει και να οργανώνει τις δυνάμεις του ενάντια στον αντίπαλό του, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Γι' αυτό και πρώτο μας μέλημα είναι να γίνουμε ικανοί να δουλεύουμε στην εργατική τάξη, στο λαό με τις αποφάσεις του Συνεδρίου. Που σημαίνει μελέτη και αφομοίωση σε συνδυασμό με τη συμμετοχή στην οργάνωση της πάλης, στη δράση για τη λαϊκή συμμαχία. Ετσι ξεκινάμε τη δουλειά που θα βάλει στη ζωή τις Αποφάσεις του Συνεδρίου, αποφασιστικά, οργανωμένα, χωρίς καμιά αναμονή. Με αισιοδοξία και σιγουριά για το σκοπό μας.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ