• Οι 1.000 δραχμές για επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων θεσπίστηκαν με κοινή απόφαση του υφυπουργού Οικονομικών, Π. Δελημήτσου, της υπουργού Υγείας-Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Μ. Γιαννάκου, και του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Γ. Σούρλα, το 1991 (ΦΕΚ 514/11.7.1991 Τεύχος Β'). Η απόφαση προέβλεπε τα εξής: «Οι προσερχόμενοι εις τα εξωτερικά ιατρεία των νοσηλευτικών ιδρυμάτων ασθενείς για εξέταση, καταβάλλουν 1.000 δραχμές ως αμοιβή εξέταστρων, η οποία, προκειμένου για ασφαλισμένους, βαρύνει τον οικείο ασφαλιστικό φορέα. Εξαιρούνται οι οικονομικά αδύνατοι και λοιποί ανασφάλιστοι δικαιούμενοι δωρεάν περίθαλψης ασθενείς, οι ασφαλισμένοι του ΟΓΑ, καθώς και οι προσερχόμενοι για επείγοντα περιστατικά ασθενείς».
• Εκείνη την απόφαση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την αναπροσάρμοσε στην τιμή των 3 ευρώ, με απόφαση που υπογράφουν οι υφυπουργοί Οικονομίας, Γ. Φλωρίδης, Εργασίας, Ρ. Σπυρόπουλος, Υγείας, Εκτ. Νασιώκας, και ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Γ. Ανωμερίτης, και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 53/23.1.2003. Πέρα απ' την αύξηση κατά 2,22%, στην απόφαση αυτή δεν υπάρχει η εξαίρεση για τους οικονομικά αδύνατους, τους ανασφάλιστους, τους ασφαλισμένους του ΟΓΑ και όσους μεταφέρονται επειγόντως στο νοσοκομείο. Είχε, βέβαια, προηγηθεί η ετσιθελική επιβολή - κυρίως από το ΙΚΑ - της πληρωμής στα επείγοντα περιστατικά και η είσπραξη μετά απ' το Ταμείο.
• Οι ίδιοι υπουργοί και υφυπουργοί έχουν υπογράψει κοινή απόφαση - με κάποιες εξαιρέσεις - για την αμοιβή τριών ευρώ και στα Κέντρα Υγείας, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1223/20.9.2003. Ομως, μετά την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε, ο τότε υφυπουργός Υγείας, Εκτωρ Νασιώκας, έστειλε εγκύκλιο, με ημερομηνία 1.10.2002, στην οποία ανέφερε ότι η υπουργική απόφαση «δεν έχει τεθεί σε ισχύ» αλλά ότι «θα τεθεί σε ισχύ μόλις τα Κέντρα Υγείας αποκτήσουν οργανωτική αυτοτέλεια και υπηρεσία είσπραξης των εξέταστρων».
• Στη συνέχεια, ήρθε πάλι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με Κοινή υπουργική απόφαση Λοβέρδου, Υγείας, Σαχινίδη, Οικονομικών, Κουτρουμάνη, Εργασίας, και Διαμαντίδη, Θαλάσσιων Μεταφορών, στο ΦΕΚ Β' 2080/2010, η οποία προέβλεπε: «Ολοι όσοι προσέρχονται για εξέταση στα τακτικά πρωινά εξωτερικά ιατρεία των Νοσοκομείων του ΕΣΥ, καθώς και στα Κέντρα Υγείας, καταβάλλουν από 1-1-2011 αμοιβή πέντε (5) ευρώ ως αμοιβή εξετάστρων». Κάπως έτσι φτάσαμε σήμερα στην επιβολή του «5ευρου» και σε όσους θα εξετάζονται πλέον στα πρώην πολυιατρεία του ΕΟΠΥΥ, τα οποία εντάσσονται διοικητικά στις ΥΠΕ, όπως τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας.

Υπενθυμίζουμε τα εξής:

-- Με το νόμο 4186/2013 για το «νέο λύκειο» θεμελιώθηκε μια νέα αντιδραστική στροφή στα δικαιώματα των μαθητών, της λαϊκής οικογένειας. Οι συνέπειες της κρίσης, οι διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών κυριολεκτικά έχουν τινάξει στον αέρα κάθε δυνατότητα ομαλής μορφωτικής - εκπαιδευτικής διαδικασίας.

-- Παράλληλα, το απολυτήριο του ΕΠΑΛ δεν αποτελεί επί της ουσίας πτυχίο που δίνει τη δυνατότητα στην άσκηση του επαγγέλματος, αφού παρεμβάλλονται πιστοποιήσεις από την αγορά εργασίας (πρακτική, εξετάσεις επί πληρωμή μάλιστα), εντέλει από τους ιδιώτες επιχειρηματίες που ζητούν την προσαρμογή της επαγγελματικής εκπαίδευσης στις ανάγκες τους για ακόμα πιο φθηνό, πιο ευέλικτο εργατικό δυναμικό.

-- Οι εξελίξεις που άνοιξαν με το νόμο επιβεβαιώνουν την πρόβλεψη ότι επιχειρείται πιο στενή σύνδεση του σχολείου με την «τοπική κοινωνία», δηλαδή με τους επιχειρηματίες και τους «κοινωνικούς εταίρους», μέσω της πιο αποφασιστικής παρέμβασης των Δήμων και γενικότερα της Τοπικής Διοίκησης.

-- Κατά τη γνώμη μας, η Τοπική Διοίκηση δεν πρέπει να έχει κανένα ρόλο και ευθύνη στον καθορισμό ειδικοτήτων. Πρόκειται για επικίνδυνη εξέλιξη που ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, στην παραπέρα ώθηση της ψευτοκατάρτισης για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, στην πιο αποφασιστική παρέμβαση των επιχειρηματικών ομίλων στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης.

Την παραπάνω κατεύθυνση την επιβεβαιώνει και η διαφαινόμενη σήμερα κατεύθυνση που προωθεί η κυβέρνηση, συγκεντρώνοντας συγκεκριμένες ειδικότητες σε ΕΠΑΛ, δημιουργώντας τα λεγόμενα «κλαδικά» ΕΠΑΛ χωρίς όλες τις ειδικότητες και τους κλάδους. Συγκεντρώνει, δηλαδή, παραπέρα τη δεξαμενή της ψευτοκατάρτισης και της ψευτοειδίκευσης, ώστε πιο εύκολα να παρέμβουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στο σχεδιασμό και στο περιεχόμενό τους.

Αμεσα μέτρα, προκειμένου να λειτουργήσουν τα ΕΠΑΛ. Κάθε νέος να μπορεί να έχει πρόσβαση στην ειδικότητα που επιλέγει στο ΕΠΑΛ της περιοχής του. Κανένα σχολείο χωρίς εκπαιδευτικούς και βιβλία.

Να καλυφθούν όλα τα κενά σε καθηγητές και σε μαθήματα ειδικοτήτων αλλά και Γενικής Παιδείας. Να επανέλθουν στη θέση τους όσοι εκπαιδευτικοί βγήκαν στη διαθεσιμότητα και κινδυνεύουν σήμερα με απόλυση.

Το πτυχίο/απολυτήριο να είναι η μοναδική προϋπόθεση για το επάγγελμα. Καμία πιστοποίηση, κατάργηση του έτους μαθητείας. Πρακτική άσκηση, ενταγμένη οργανικά στο πρόγραμμα σπουδών.

Οι εξετάσεις στο σχολείο να έχουν μόνο ενδοσχολικό προαγωγικό χαρακτήρα. Οχι στις πανελλαδικού χαρακτήρα εξετάσεις. Να καταργηθούν οι εξετάσεις στην Α' Λυκείου από τράπεζα θεμάτων.

Να διασφαλιστεί η δωρεάν μεταφορά των μαθητών, δίνοντας πάσο απεριορίστων διαδρομών σε όλους τους μαθητές για όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (λεωφορεία, ΚΤΕΛ, ηλεκτρικό, μετρό, κ.ά.).

Το σύνολο της εκπαίδευσης και μαζί και η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, σχεδιάζεται ενιαία και μόνον ως ευθύνη του κράτους.

Είναι σήμερα ώριμη η ανάγκη, η αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και η οργάνωσή της μετά το υποχρεωτικό δωδεκάχρονο σχολείο μέσα από δημόσιες επαγγελματικές σχολές. Σε έναν τέτοιο δρόμο σχεδιασμού της εκπαίδευσης, κανένας εκπαιδευτικός δεν περισσεύει και κανένας μαθητής δεν καταγράφεται ως ανήμπορος μπροστά στη γνώση.