Αυτά ως προ τα γεγονότα, τα οποία η «Αυγή» συνειδητά διαστρεβλώνει, θέλοντας να τα φέρει στα μέτρα της πραγματικότητας που τη βολεύει. Και κάτι ακόμα. Το 'χουμε ξαναπεί με αφορμή άλλη γκάφα της «Αυγής»: Στοιχειώδης κανόνας είναι να παρακολουθεί κανείς από κοντά το ρεπορτάζ πριν αποφασίσει να καταγράψει ή ακόμα και να βιάσει τα πραγματικά γεγονότα, όπως κάνει η εφημερίδα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αν ο συντάκτης ήταν στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ θα έβλεπε ότι η πορεία δεν ξεκίνησε ποτέ προς τα Χαυτεία, άλλα ούτε και κατευθύνθηκε προς την Πειραιώς όπως γράφει. Ζήλεψε φαίνεται κι αυτός τη δόξα των πατριαρχών στο αντιΚΚΕ ρεπορτάζ και τρέχει ο δόλιος να τους φτάσει...

Χτες η ΟΛΜΕ έβγαλε μια απόφαση (με τη συμφωνία ΠΑΣΚ, Παρεμβάσεων και της παράταξης του ΣΥΝ) που καλεί λέει τους εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν σήμερα σε συλλαλητήριο στα Προπύλαια στις 12.30 το μεσημέρι. Στην ουσία, η γνωστή πλειοψηφία της ΟΛΜΕ καλεί τους καθηγητές να κατέβουν σε ένα συλλαλητήριο που ...δεν μπορούν να πάνε, αφού δεν κηρύσσει παράλληλα ούτε στάση εργασίας ούτε απεργία.

Παράλληλα, κήρυξε στάση εργασίας για τις 18 Δεκέμβρη (που έχει κηρύξει στάση εργασίας η ΑΔΕΔΥ), αρνούμενη πεισματικά την πρόταση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών αντί για στάση να κάνουν οι εκπαιδευτικοί 24ωρη απεργία εκείνη τη μέρα.

Ποιοι αρνήθηκαν την απεργία; Η ίδια ηγεσία, η ίδια πλειοψηφία που δεν έκανε τίποτα προχτές για να οργανώσει και να στηρίξει την απεργία του κλάδου, που αρνείται οποιαδήποτε απεργιακή κινητοποίηση και κλιμάκωση του αγώνα παραπέρα, και καλεί μ' ένα χαρτί και τη σφραγίδα της σε μια κινητοποίηση σήμερα, χωρίς να παίρνει το στοιχειώδες αναγκαίο μέτρο επιτυχίας της όπως η στάση εργασίας, χωρίς γενικότερα να οργανώνει, να δυναμώνει και να κλιμακώνει τον αγώνα που πρέπει να κάνουν οι εκπαιδευτικοί. Ο αγώνας όμως δε γίνεται με χαρτιά και σφραγίδες, αλλά με κοπιαστική δουλειά και οργάνωσή του σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Γίνεται με αγωνιστικές αποφάσεις και κυρίως με πλαίσια πάλης που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εκπαιδευτικών των μαθητών και της Παιδείας.

Πρωί Τετάρτης στην είσοδο του «Μεγάλη Βρετάνια». Ενας καλοντυμένος κύριος πλησιάζει την περιφρούρηση που έχει οργανώσει για την απεργία το κλαδικό ταξικό Συνδικάτο της Αθήνας. Μιλώντας στα αγγλικά ζητάει να περάσει μέσα. Στην επίμονη άρνηση του εργαζόμενου που με τα λειψά αγγλικά του έχει αναλάβει τη συνεννόηση, δηλώνει την ιδιότητα του. Λέει ότι είναι «sales manager»(!). «Κι εγώ είμαι εργάτης και κάνω απεργία» έρχεται η πληρωμένη απάντηση. Εκνευρισμένος ο ...sales manager ενημερώνει ότι το κτίριο είναι δικό του! «Σήμερα το κτίριο είναι δικό μου» ξαναπαντάει ο εργαζόμενος από την περιφρούρηση, με τα λίγα αγγλικά του. Ο καλοντυμένος manager εξεγείρεται και δηλώνει πως θα πάει από την πίσω πόρτα. Ο εργαζόμενος τον ενημερώνει ότι και η άλλη πόρτα περιφρουρείται και να μην επιμείνει. Εδώ τα αγγλικά τελειώνουν και αρχίζουν τα ελληνικά. Ο sales manager κάνει μεταβολή και φεύγει...