Ο εκσυγχρονισμός χρησιμοποιείται και στην περίπτωση της αναδιοργάνωσης του Στρατού Ξηράς σαν πρόσχημα και σαν όχημα, για να περάσουν άλλες πολιτικές, που δε συνδέονται με τη βελτίωση της αμυντικής ικανότητάς του, αλλά με την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων.

Η ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας αξιοποιεί το πρόβλημα που ανέκυψε με την κλοπή των όπλων από στρατόπεδο της Κω και την ανάγκη για τη λήψη μέτρων καλύτερης φύλαξης των αποθηκών όπλων και πυρομαχικών σαν αφορμή για την εντατικοποίηση των μέτρων ΝΑΤΟικού εκσυγχρονισμού και πιο σφιχτής πρόσδεσης των Ενόπλων Δυνάμεων, και, κατ' επέκταση, της χώρας, στο άρμα της «νέας τάξης πραγμάτων». Είναι χαρακτηριστικό ότι η συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στην Κω την Πέμπτη ο υπουργός Αμυνας Γ. Παπαντωνίου και ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Π. Χαρβάλας, εξ ολοκλήρου αφιερώθηκε στην προβολή των μέτρων ανασυγκρότησης των στρατιωτικών μονάδων και τίποτα δεν αναφέρθηκε για τα μέτρα φύλαξης των αποθηκών.

Μαζί με όλα τα άλλα αναδείχτηκε και μια ακόμα πλευρά της ίδιας υπόθεσης. Ανακοινώθηκε από τον υπουργό Αμυνας ότι ήδη από τον Ιούνη έχει ανατεθεί σε ιδιωτικές εταιρίες ειδικών συμβούλων («Planet» και «Brown Antroots»), σε συνεργασία με το ΕΜΠ, η κατάρτιση μελέτης για τη φύλαξη των αποθηκών όπλων και πυρομαχικών. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς ποιος είναι ο ρόλος των μονίμων στελεχών, που εξάλλου μετεκπαιδεύονται στα διάφορα ΝΑΤΟικά σχολεία και για τέτοια ζητήματα. Η κίνηση αυτή εντάσσεται στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης λειτουργιών των Ενόπλων Δυνάμεων (σίτιση, καθαρισμός κλπ), και όπως μπορεί να συμπεράνει κάποιος, το επόμενο βήμα θα είναι η ανάθεση και αυτής καθ' αυτής της φύλαξης ή τουλάχιστον του ελέγχου και του χειρισμού ορισμένων συστημάτων ασφάλειας, που θα προταθούν σε ελληνικές αλλά και ξένες ιδιωτικές εταιρίες. Είναι προφανές ότι αυτό συνεπάγεται και πέρασμα απορρήτων στοιχείων που αφορούν την άμυνα σε ξένα χέρια.

Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας και η στρατιωτική ηγεσία άρπαξαν την ευκαιρία για να προβάλουν τη «συνταγή», που εδώ και ένα διάστημα έχουν αρχίσει να εκτελούν, για περισσότερη ΝΑΤΟποίηση του Στρατού, για πιο ενεργή εμπλοκή του στους νεοταξικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς. Και, ταυτόχρονα, για να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού τη λεγόμενη Αμυντική Στρατηγική Αναθεώρηση, που συνοδεύεται με ανασυγκρότηση των στρατοπέδων κατά τα ΝΑΤΟικά πρότυπα και την αναθεώρηση του αμυντικού δόγματος και για να κάνουν αποδεκτή τη σταδιακή αντικατάσταση των στρατιωτών θητείας από τους λεγόμενους επαγγελματίες οπλίτες και τη δημιουργία μισθοφορικού στρατού.

Με το δόγμα αυτό, έρχονται να εξυπηρετήσουν τις ΝΑΤΟικές κατευθύνσεις περί ευέλικτων και ταχυκίνητων δυνάμεων, όπως αυτές καταγράφονται σε όλα τα επίσημα κείμενα που συνοδεύουν τις αποφάσεις των οργάνων του ΝΑΤΟ για το νέο επιθετικό του δόγμα και τη νέα δομή του από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και στις τελευταίες αποφάσεις μετά την κήρυξη από τις ΗΠΑ του πολέμου κατά της «διεθνούς τρομοκρατίας». Αυτά κατά γράμμα προσπαθεί να υλοποιήσει και η ηγεσία του ελληνικού υπουργείου Αμυνας, φθάνοντας, μάλιστα, στο σημείο, οι σχετικές εξαγγελίες και μελέτες που αναφέρονται στις σύγχρονες ανάγκες περί... εθνικής άμυνας, να είναι πιστή μετάφραση των ΝΑΤΟικών κειμένων.

Το νέο αμυντικό δόγμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων προβλέπει τη μετατροπή του σημερινού Στρατού σε ευέλικτους σχηματισμούς ταχείας επέμβασης, όπως ακριβώς υπαγορεύουν τα ΝΑΤΟικά επιτελεία, προκειμένου να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους για επεμβάσεις επιβολής της «νέας τάξης». Συνολικά, η αλλαγή αυτή συνεπάγεται την εγκατάλειψη του δόγματος της Εθνικής Αμυνας και της προστασίας των συνόρων και αντικατάστασή του από το νεοταξικό δόγμα περί «διεθνούς ασφάλειας και σταθερότητας».

Αυτό που έχει δρομολογηθεί είναι η δημιουργία Ενόπλων Δυνάμεων, που θα είναι στην υπηρεσία της «νέας τάξης», με κύρια αποστολή τους, όχι την προστασία των συνόρων, αλλά τη συνεισφορά στον παγκόσμιο «αντιτρομοκρατικό» - ιμπεριαλιστικό πόλεμο των Αμερικανών. Ετσι και το περιστατικό της Κω εντάσσεται στην επιχείρηση αυτή, της δημιουργίας του σχετικού κλίματος, εντός και εκτός στρατεύματος.

Η σημερινή διάταξη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, στο βαθμό που είναι προσανατολισμένες για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής, δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ. Είναι γεγονός ότι από το 1974 και μετά, ένα μεγάλο τμήμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκονται σε συνθήκες εκστρατείας, στη Θράκη και στα νησιά του Ανατ. Αιγαίου, συνθήκες που επιβάλλουν και ανάλογη διασπορά των αποθηκών όπλων και πυρομαχικών. Ωστόσο, όλα αυτά τα χρόνια όλες οι δαπάνες - εκτός δύο - τριών εξαιρέσεων, όπου δημιουργήθηκαν σύγχρονα στρατόπεδα - για εξοπλισμούς και έργα υποδομής δεν αφορούν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και ασφαλείας των μονάδων που λειτουργούν σε συνθήκες εκστρατείας.

Οι υπέρογκες ελληνικές στρατιωτικές δαπάνες, που ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι μπροστά από όλες τις άλλες ΝΑΤΟικές χώρες, αφορούν κατά κύριο λόγο την προμήθεια πανάκριβων οπλικών συστημάτων, που συνδέονται κατευθείαν με τον καταμερισμό που έχει γίνει στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και τους στρατηγικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Ανάλογη είναι και η δέσμευση που υπάρχει για τη χρήση τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τους περιβόητους πυραύλους «Πάτριοτ», το λογισμικό με βάση το οποίο λειτουργούν - στο βαθμό που αυτό βρίσκεται σε ελληνικά χέρια - δεν επιδέχεται παρεμβάσεις, με αποτέλεσμα να είναι αμφίβολη η δυνατότητα χρήσης τους.

Ετσι, λοιπόν, ο... αυτόματος πιλότος του ΝΑΤΟ, που οδηγεί τις Ενοπλες Δυνάμεις στις αποστολές της «νέας τάξης», δεν ασχολήθηκε με τις ανάγκες και τα συγκεκριμένα προβλήματα των εκτός ΝΑΤΟικού σχεδιασμού ελληνικών δυνάμεων. Κατά συνέπεια, τα ελληνικά επιτελεία δεν έθεσαν σε υψηλή προτεραιότητα τα ζητήματα που αφορούν στις συνθήκες στις μονάδες εκστρατείας. Οι αποθήκες πυρομαχικών και όπλων στον Εβρο και στα νησιά δεν επιθεωρήθηκαν ποτέ, όσον αφορά στα μέτρα ασφάλειας, από τους ΝΑΤΟικούς επιθεωρητές.

Τώρα λοιπόν, 28 χρόνια μετά το 1974 και την αναδιάταξη δυνάμεων που έγινε τότε, έρχεται η ηγεσία του υπουργείου Αμυνας για να ανακοινώσει τη διάλυση στρατιωτικών σχηματισμών, τη συγχώνευση μονάδων και την αύξηση του ποσοστού επάνδρωσης από επαγγελματίες οπλίτες. Τα μέτρα, δηλαδή, αυτά που απαιτεί ο ΝΑΤΟικού τύπου εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι οι πραγματικές ανάγκες της εθνικής άμυνας.

Τώρα έρχονται να διαπιστώσουν αυτό που διαπίστωσαν με δραματικό τρόπο το βράδυ των Ιμίων, πριν από 6 χρόνια, ότι, δηλαδή, το ποσοστό επάνδρωσης των μονάδων είναι πολύ χαμηλό. Ερχονται τώρα να διαπιστώσουν ότι είναι ανεπαρκής η φύλαξη. Την ίδια ώρα, περισσότερα από 2.500 στελέχη όλων των βαθμών από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις βρίσκονται σε ΝΑΤΟικές αποστολές στο εξωτερικό (Κοσσυφοπέδιο, Αφγανιστάν, Βοσνία, Αλβανία, ΠΓΔΜ και αλλού). Την ίδια ώρα, μεγάλος αριθμός στρατιωτικών μονάδων που εδρεύουν στη Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα (Θεσσαλονίκη, Κιλκίς, Λιτόχωρο κλπ.) είναι πιστοποιημένες από το ΝΑΤΟ και βρίσκονται στη διάθεσή του. Την ίδια ώρα, οι Ειδικές Δυνάμεις και μεγάλος αριθμός επίλεκτων μονάδων προσανατολίζονται στην αντιμετώπιση «εσωτερικών απειλών» των λεγόμενων «ασύμμετρων απειλών» και με πρόσχημα την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας» αναβιώνει ο «εσωτερικός εχθρός». Μάλιστα, συγκροτήθηκε και ειδικός Κλάδος Ασφάλειας στο ΓΕΕΘΑ, με αφορμή την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Ολα αποδεικνύουν ότι αυτό που λείπει είναι όχι δυνάμεις και μέσα, αλλά προσανατολισμός...