Την πλήρη σύμπλευσή του με το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» και τη «συνολική λύση» που προωθείται στην ΕΕ για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελος των ευρωμονοπωλίων, αναμένεται να επιβεβαιώσει στην αυριανή σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στο Ελσίνκι ο Αντ. Σαμαράς.

Στη σύνοδο θα συμμετάσχουν οι αρχηγοί κρατών και πρωθυπουργοί μέλη του ΕΛΚ από τα 17 κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, ενώ θα λάβουν μέρος επίσης ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. Μανουέλ Μπαρόζο, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χ. Βαν Ρομπάι, και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Γέρζι Μπούζεκ.

Αν και μέχρι τώρα έχει αποφύγει να τοποθετηθεί επίσημα προφασιζόμενος ότι δεν είχε το τελικό κείμενο, θεωρείται βέβαιο ότι ο πρόεδρος της ΝΔ θα υποστηρίξει την πρόταση Ρομπάι - Μπαρόζο για το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», καθώς επί της ουσίας συμφωνεί με τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνει. Μάλιστα, η ηγεσία της ΝΔ θεωρεί ότι πρέπει να υπάρξει συμφωνία και στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 25 Μάρτη, αναπαράγοντας το τρομολαγνικό επιχείρημα ότι σε διαφορετική περίπτωση «θα υπάρξει οργισμένη αντίδραση των διεθνών αγορών».

Στελέχη της ΝΔ εκτιμούν ότι έχει διαμορφωθεί μια συναίνεση μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της Ευρωζώνης στη βάση του δήθεν «ήπιου» σχεδίου ανταγωνιστικότητας, που προτείνουν Μπαρόζο - Ρομπάι, εξέλιξη που η ΝΔ βλέπει με θετικό μάτι. «Το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας φαίνεται ότι ως στοιχείο ενός συνολικού πακέτου για την προστασία του ευρώ έχει γίνει αντιληπτό και είναι αποδεκτό», δήλωσε χαρακτηριστικά (στο ρ/σ «Αθήνα 9,84») ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γ. Κουμουτσάκος.

Ο πρόεδρος της ΝΔ θα υπερασπιστεί στην αυριανή σύνοδο την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ και τη μείωση του επιτοκίου στο βαθμό που θα δοθεί και στην Ιρλανδία, ενώ θα επαναλάβει τη θέση του υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου, αποσιωπώντας βέβαια ότι πρόκειται για εργαλείο νέων αντιλαϊκών μέτρων.

Ο Αντ. Σαμαράς εμφανίζεται αντίθετος μεν με τη συνταγματική κατοχύρωση του λεγόμενου «φρένου χρέους», αλλά ταυτόχρονα υποστηρίζει ότι πρέπει να λαμβάνονται διαρκώς μέτρα προκειμένου να επιτευχθεί ο ίδιος στόχος, δηλαδή τα όρια που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ (3% του ΑΕΠ έλλειμμα και 60% του ΑΕΠ χρέος), μεταξύ των οποίων και ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός.