Στο «παζάρι» μεταξύ ΔΕΗ και Αιγύπτιου μεγιστάνα Ναγκίμπ Σαουίρις - που βρίσκεται σε εξέλιξη - θα ξεκαθαριστεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς της «Tellas» (θυγατρικής της ΔΕΗ σε ποσοστό 49,9%).

Το «παζάρι» άρχισε μετά τον ωμό εκβιασμό του Αιγύπτιου (τον περασμένο Φλεβάρη εξαγόρασε την ΤΙΜ και πρόσφατα τη μετονόμασε σε «Wind Ελλάς») «ή μας πουλάτε την "Tellas" ή πουλάμε εμείς το ποσοστό μας» και αναμένεται να έχει τελειώσει μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή, 15 Ιούνη 2007, που έχει ορίσει τελεσιγραφικά ο Ν. Σαουίρις ως καταληκτική προθεσμία της προσφοράς του.

Με χτεσινή της ανακοίνωση η διοίκηση της ΔΕΗ αναφέρει ότι «εξετάζει αν υπάρχει σκοπιμότητα παραμονής της στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, λαμβάνοντας υπόψη και την πανευρωπαϊκή τάση, όπου εταιρείες ενέργειας εισήλθαν στις τηλεπικοινωνίες στις αρχές της δεκαετίας του 1990, για να αποχωρήσουν δέκα χρόνια αργότερα, αλλά και τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής αγοράς».

Το «παζάρι» φυσικά μεταξύ των δύο πλευρών, αφορά το τίμημα της εξαγοράς. Υπενθυμίζεται ότι ο Σαουίρις συνόδευσε τη δήλωσή του περί υποβολής εκ μέρους του «γενναίας και δίκαιης» προσφοράς για την απόκτηση του ποσοστού που κατέχει η ΔΕΗ στην «Tellas», με τον εκβιασμό ότι αν δε γίνει αποδεκτή, θα πουλήσει ο ίδιος το ποσοστό του και θα αναζητήσει άλλον πάροχο ή θα επενδύσει εξαρχής στη δημιουργία δικτύου στην Ελλάδα. Από πλευράς κυβέρνησης και ΔΕΗ δεν υπάρχει προς το παρόν επίσημη τοποθέτηση στη... γενναιόδωρη - κατά Σαουίρις - προσφορά. Ωστόσο, με τη μέθοδο της «διαρροής», στελέχη του υπουργείου Οικονομίας κάνουν λόγο για προσφορά η οποία δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστική. Σύμφωνα με πληροφορίες, η διαφορά των δύο πλευρών κυμαίνεται στα 150 με 200 εκατ. ευρώ.

Τα οξυμένα προβλήματα των επαγγελματιών αλιέων - και όχι μόνο - στον Αμβρακικό Κόλπο, αναδείχτηκαν σε πρόσφατη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους Αλιευτικών Συνεταιρισμών στην Ανέζα και στην Αρτα κλιμάκιο της ΝΕ Αρτας του ΚΚΕ με επικεφαλής το Θόδωρο Γουλή, μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Στη συνάντηση, οι αλιείς εξέφρασαν τη δικαιολογημένη αγωνία τους για το μέλλον τους στον Αμβρακικό Κόλπο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της συνειδητής πολιτικής εγκατάλειψης της παραγωγής, αποτελεί ο ιχθυογενετικός σταθμός της Πωγωνίτσας Πρέβεζας, όπου ενώ η δυνατότητα παραγωγής ψαριών περιλαμβάνει 10 είδη, σήμερα περιορίζεται μόνο στο λαβράκι και την τσιπούρα. Η δε παραγωγή γόνου γαρίδας δεν έχει προχωρήσει ακόμη, παρά το γεγονός ότι το 2005 εγκρίθηκε αντίστοιχο κονδύλι από το Γ' ΚΠΣ, ύψους 262.000 ευρώ.

Τα παραπάνω, και μαζί η συνεχιζόμενη συρρίκνωση του εισοδήματός τους από το αυξημένο κόστος παραγωγής και τη μείωση των ιχθυαποθεμάτων, η ανυπαρξία χρηματοδότησης κατασκευής νέων σκαφών, ο περιορισμός της ιπποδύναμης των μικρών αλιευτικών σκαφών και η απαγόρευση ανανέωσης των εργαλείων τους, αποτελούν ορισμένα από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ψαράδες του Αμβρακικού. Πρόκειται για επιπτώσεις που απορρέουν από την πολιτική της ΚΑΠ και της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και εφαρμόζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τροφοδοτώντας την ασυδοσία των μεγαλοσυμφερόντων.