Το τελευταίο «αντίο» στον σ. Ηλία Σαπρανίδη είπαν συγγενείς, σύντροφοι και φίλοι, στα κοιμητήρια του Ευόσμου, όπου σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και οδύνης πραγματοποιήθηκε η πολιτική κηδεία του.

Ο Ηλίας Σαπρανίδης γεννήθηκε το 1929 στο Περιστέρι Κιλκίς από γονείς κομμουνιστές. Η οικογένειά του υπέστη φοβερές διώξεις δίνοντας 7 θύματα στον αγώνα. Από νωρίς οργανώθηκε στα Αετόπουλα έχοντας την ευθύνη της Οργάνωσης στο χωριό του. Το '44 έγινε μέλος της ΕΠΟΝ του χωριού και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής εκεί. Δούλεψε ως σύνδεσμος, προμηθεύοντας τρόφιμα τους αντάρτες του ΕΛΑΣ.

Για τη δράση του αυτή σε ηλικία 16 ετών συλλαμβάνεται και στέλνεται στη Γυάρο. Με την αποφυλάκισή του, το 1948, συνεχίζει τις σπουδές του και με το που παρουσιάζεται στον στρατό στέλνεται στη Μακρόνησο. Στη συνέχεια μέσα σε δύσκολες συνθήκες ολοκλήρωσε τις σπουδές του και εργάστηκε για πολλά χρόνια ως δάσκαλος. Διετέλεσε μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΕΔΟΘ.

Για χρόνια πρόσφερε στον δήμο Συκεών ως αντιδήμαρχος Παιδείας, με τον κομμουνιστή δήμαρχο Παναγιώτη Αφαλή, παλεύοντας από την Τοπική Διοίκηση για τα πραγματικά προβλήματα του λαού. Μέλος του Κόμματος από τον Νοέμβρη του 1975, το υπηρέτησε από διάφορες στελεχικές θέσεις (Γραμματέας ΚΟΒ, Γραμματέας Αχτίδας) και παρέμεινε πιστός του στρατιώτης μέχρι το τέλος της ζωής του.

Εκ μέρους της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, ο Αλέξης Γουσόπουλος ανέφερε ότι «ο καλός μας σύντροφος Ηλίας άφησε σπουδαία παρακαταθήκη ανιδιοτελούς αγώνα και αυτοθυσίας για την προκοπή του λαού μας, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, του κόμματος που τόσο πολύ αγάπησε και τίμησε.

Με την αταλάντευτη στάση του, αποτελούσε και θα αποτελεί παράδειγμα για τις επόμενες γενιές». Στη συνέχεια τόνισε: «Ανήκες σε μια γενιά που με τις θυσίες της έκανε περήφανους όλους εμάς τους συντρόφους σου κομμουνιστές. Ανθρωποι σαν κι εσένα μπορεί να "φεύγουν", αλλά δεν σβήνουν ποτέ από τη συλλογική μνήμη, χαράζουν δρόμους και βάζουν λιθαράκια για μια κοινωνία όπου ο λαός θα είναι νοικοκύρης στον τόπο του, για μια κοινωνία σοσιαλιστική, για τον κομμουνισμό».

Eκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ τον Ηλία Σαπρανίδη αποχαιρέτησε ο Ν. Βάγιας σημειώνοντας: «Το 1982, με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, ο σ. Ηλίας έγινε μέλος του Παραρτήματος Συκεών της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Ηταν μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του παραρτήματος για πολλά χρόνια, και υπήρξε ο μακροβιότερος πρόεδρός του, για πάνω από δεκαετία. Συνεχής έγνοια του ήταν να μείνει ζωντανή η μνήμη της εποποιίας ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ - ΔΣΕ, να μεταλαμπαδευτεί η γνώση της Ιστορίας της στις νεότερες γενιές», είπε.

Εκ μέρους της οικογένειας τον αποχαιρέτησε η κόρη του Σωτηρία.