Με την ευκαιρία της 100ής επετείου από την ίδρυση του Μπολσεβίκικου Κόμματος, η «Σύγχρονη Εποχή» κυκλοφόρησε, υπό τον τίτλο «Για το Προλεταριακό Κόμμα Νέου Τύπου», τη συλλογή εργασιών του Ι. Β. Λένιν, η οποία αποτέλεσε το «βάθρο» των ιδεολογικών, οργανωτικών, καθοδηγητικών και καταστατικών αρχών του κόμματος που πραγματοποίησε την Οκτωβριανή Επανάσταση, αλλά και το «θεμέλιο» πρότυπο των κομμουνιστικών κομμάτων, διεθνώς. Το έργο αυτό είναι ένα «σύμπλεγμα» εργασιών του ιδρυτή του Μπολσεβίκικου Κόμματος και του προδρομικού φορέα του, της «Ενωσης πάλης για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης» (1895), η οποία από την Πετρούπολη εξαπλώθηκε και σε άλλες πόλεις και περιοχές της Ρωσίας. Πριν και μετά την ίδρυση της «Ενωσης Πάλης», και στην εξορία και στη φυλακή, ο Λένιν, επεξεργαζόταν ένα σχέδιο κοινού ιδεολογικού και καταστατικού προγράμματος για την ενιαία τακτική και πάλη των Ρώσων μαρξιστών.

Η πρώτη σχετική εργασία του Λένιν περιέχεται στο βιβλίο «Τι είναι οι "Φίλοι του λαού" και πώς πολεμούν τους σοσιαλδημοκράτες;». Ακολούθησαν το «Σχέδιο Προγράμματος» και η «Ερμηνεία Προγράμματος». Αργότερα, στη Σιβηρία, έγραψε «Τα καθήκοντα των Ρώσων σοσιαλδημοκρατών». Το 1898 συνήλθε το 1ο Συνέδριο του Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας, με στόχο τη συνένωση των σοσιαλδημοκρατικών οργανώσεων. Ο στόχος απέτυχε, λόγω των οπορτουνιστικών διαφωνιών και συλλήψεων επαναστατών. Ο Λένιν εντείνοντας τον ιδεολογικό αγώνα του και συνειδητοποιώντας ότι προϋπόθεση της συνένωσης και ενιαίας πάλης των επαναστατικών δυνάμενων είναι η ύπαρξη ενός μόνιμου καθοδηγητικού «οργάνου» του κόμματος, δημιούργησε την «Ισκρα» (πρωτοκυκλοφόρησε στις 11/12/1900, στην οποία δημοσίευσε 60 εργασίες του για το πρόγραμμα, τις οργανωτικές, καταστατικές και καθοδηγητικές αρχές του ΣΔΕΚΡ. Με την «Ισκρα» οργανωτή και καθοδηγητή των μαρξιστών επαναστατών, μια επιτροπή συγκάλεσε, το 1903, το 2ο Συνέδριο του ΣΔΕΚΡ (στις Βρυξέλλες και στο Λονδίνο), το οποίο απέκρουσε τους οπορτουνιστές και ψήφισε το λενινιστικό σχέδιο Προγράμματος και το Καταστατικό του προλεταριακού κόμματος. Μόνο η παράγραφος 1 του Καταστατικού ψηφίστηκε σύμφωνα με τη διατύπωση των οπορτουνιστών, την οποία άλλαξε το 3ο Συνέδριο (1905). Ο Λένιν δε σταμάτησε να επεξεργάζεται όλο και πιο λεπτομερειακά και ολοκληρωμένα, πριν και μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση τις ιδεολογικές και οργανωτικές αρχές του προλεταριακού κόμματος νέου τύπου. Από αυτή την εκτενέστατη λενινιστική εργασία, στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται 32 κείμενα, με χρονολογική σειρά, σημειώσεις και ευρετήριο.