Αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία

Στην πολιτική πλευρά των ποιημάτων και των κειμένων του Νίκου Καββαδία θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου, 6 με 8 το απόγευμα στον 902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM, με αφορμή τη συμπλήρωση 29 χρόνων από τον θάνατο του ποιητή, στις 10 Φεβρουαρίου 1975.

«Εκείνο που κάνει την ποίησή του αληθινή και ανθρώπινη είναι η αγάπη του για το βασανισμένο βιοπαλαιστή της θάλασσας που τους πόνους, τους καημούς, τη σκληρή δουλιά του και τις λιγοστές χαρές του τραγούδησε ο ποιητής μας». Με αυτά τα λόγια «αποχαιρετούσε» ο Παναγής Λευκαδίτης από τις στήλες του «Ριζοσπάστη» τον Νίκο Καββαδία.

O Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Γενάρη 1910 στη Ματζουρία και ήρθε στην Ελλάδα το 1914 και από το 1920 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Από το Δημοτικό, κιόλας, εκδηλώθηκε η τάση του προς το γράψιμο, ενώ με το ποίημά του «Αγαπάω» που δημοσιεύτηκε στις 22 Γενάρη 1928 εκφράζεται η νεανική αλληλεγγύη στους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Τον Οκτώβρη του 1929 μπαρκάρισε ως ναύτης, ενώ ταυτόχρονα αρχίζει να δημοσιεύει τις εμπειρίες του από τα ταξίδια. Τον Ιούνη του 1933 εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Μαραμπού» που έκανε μεγάλη εντύπωση. Στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο Νίκος Καββαδίας επιστρατεύτηκε ως ημιονηγός και τις εμπειρίες αυτές τις κατέγραφε στο πεζογράφημα «Στο άλογό μου». Στη διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ, αρχικά στο ΕΑΜ Ναυτικών και αργότερα στο ΕΑΜ Λογοτεχνών -Ποιητών. Την περίοδο αυτή άρχιζε να δημοσιεύει και τα αντιστασιακά του ποιήματα με πρώτο το «Αθήνα 1943», ενώ το 1944 δημοσίευσε το ποίημα «Στον τάφο του ΕΠΟΝίτη». Το 1945 δημοσίευσε το «Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα» και το ποίημα «Αντίσταση». Ο Νίκος Καββαδίας ανέλαβε για ένα διάστημα επικεφαλής του ΕΑΜ Λογοτεχνών - Ποιητών μέχρι που μπάρκαρε πάλι, ενώ το 1946, μαζί με άλλους διανοούμενους, υπέγραψε διαμαρτυρία κατά του Γ΄ Ψηφίσματος που ήταν ο «θεμέλιος λίθος» του αντικομμουνιστικού οργίου.

Το Γενάρη του 1947 εκδόθηκε η συλλογή το «Πούσι», ενώ ο ποιητής πικραμένος από την εξέλιξη των πραγμάτων άρχισε να ξαναγράφει το 1951. Το 1954 εκδόθηκε το πεζογράφημα «Βάρδια», ενώ η αυτοκτονία του αδελφού του Αργύρη, το 1957 τον βύθισε σε μεγάλο πένθος.

Λίγο πριν από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 έδωσε μια μεγάλη συνέντευξη στο περιοδικό «Πανσπουδαστική», όπου αφιέρωσε και το ποίημά του «Σπουδαστές». Στη διάρκεια της δικτατορίας, ο Νίκος Καββαδίας αξιοποιήθηκε ως σύνδεσμος ανάμεσα σε αντιστασιακές οργανώσεις, ενώ το 1972, στην Εφεσο, έγραψε το ποίημά του «Γκουεβάρα». Το 1974, ο ποιητής συνέβαλε με την υπογραφή του στον αντιμοναρχικό αγώνα.

Ο Νίκος Καββαδίας «έφυγε» στις 10 Φλεβάρη 1975 στην κλινική «Αγιοι Απόστολοι» στην Αθήνα, χωρίς να προλάβει να δει τυπωμένη την τρίτη συλλογή του «Τραβέρσο» και ν' ακούσει μελοποιημένα τα ποιήματά του. (Κυριακή «902 Αριστερά FM» στις 18.00).