Η Π.Κ. του «ΣΥΝ» στα ΕΛΠΕ έβγαλε ανακοίνωση για τη Σύνοδο Κορυφής. Η ανακοίνωση θα μπορούσε και να περάσει απαρατήρητη, αν δεν προερχόταν από έναν εργατικό χώρο και δεν απευθυνόταν σε εργάτες και ταυτόχρονα δεν αποτελούσε χαρακτηριστικό δείγμα του διαβρωτικού ρόλου των συγκεκριμένων δυνάμεων μέσα στην εργατική τάξη.

Δε θα αναφερθούμε εδώ στο γεγονός ότι τα στελέχη του «ΣΥΝ» αναπαράγουν τους γνωστούς αστικούς μύθους πως τα συγκεκριμένα αντεργατικά μέτρα προωθούνται από «το γαλλογερμανικό άξονα», την «ευρωπαϊκή ελίτ» και άλλα φαιδρά. Ούτε ότι οι εναλλακτικές λύσεις που προτείνονται είναι «η δανειοδότηση των κρατών από την ΕΚΤ...», η «φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών» και η «έκδοση ευρω-ομολόγων» που προτείνουν και μερίδες της αστικής τάξης. Ακόμα πιο αποκαλυπτικός είναι ο ισχυρισμός ότι με αυτόν τον τρόπο «θα χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη». Ποια όμως ανάπτυξη; Αυτή που γνωρίσαμε μέχρι τώρα; Την ανάπτυξη με ανέπαφα τα μονοπώλια και τα κέρδη τους; Αυτή δηλαδή την καπιταλιστική ανάπτυξη που μας οδήγησε εδώ που φτάσαμε, στη γιγάντωση των μονοπωλίων και των κερδών τους, πίσω από την οποία κρύβεται και ο πυρήνας της σημερινής κρίσης.

Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να επικαλούνται την ορθότητα των εναλλακτικών τους προτάσεων με το γεγονός ότι κάποιες απ' αυτές τις ψήφισε και το Ευρωκοινοβούλιο αλλά δεν υιοθετούνται από τις κυβερνήσεις... Τέτοιος καημός. Μέχρι και το Ευρωκοινοβούλιο εξαγνίζεται για να αποδειχτεί η ορθότητα των θέσεών τους. Το αποπροσανατολιστικό ντελίριο όμως συνεχίζεται. Ετσι τα στελέχη του «ΣΥΝ» θεωρούν ότι «τέτοιες εναλλακτικές πολιτικές είναι τα πολιτικά εργαλεία στα χέρια των κρατών και εργαζομένων...». Ποιων κρατών; Μα αυτών των καπιταλιστικών κρατών που έχουν σήμερα απέναντί τους οι εργάτες και τα οποία, ενεργώντας για λογαριασμό των μονοπωλίων, σαρώνουν τα εργατικά δικαιώματα. Αλλά η μυωπία του οπορτουνισμού, να αναζητεί συμμάχους ανάμεσα στους λύκους, το άγχος του να καθαγιάσει το ρόλο του καπιταλιστικού κράτους είναι τέτοιο, που ακόμα και αυτή η αριστερούτσικη «λογική» του πάει περίπατο. Μετά απ' όλα αυτά, τα στελέχη του «ΣΥΝ» καλούν τους εργάτες σε μάχη για τα ΕΛΠΕ και «τη συμμετοχή του Δημοσίου» που κινδυνεύει. Μόνο που δεν μπαίνουν στον κόπο να διευκρινίσουν ότι σήμερα αυτή η συμμετοχή του Δημοσίου πάει χέρι χέρι με την ιδιοκτησία του Λάτση και των άλλων ιδιωτών μετόχων των ΕΛΠΕ, χέρι χέρι δηλαδή με τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Αυτά πασχίζουν να σώσουν, γι' αυτό και η πρεμούρα τους για τη στήριξη των ΕΛΠΕ, που καθόλου δεν απειλούνται απ' αυτή τη συμμετοχή και που βέβαια καμία σχέση δεν έχει με τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα.