Phasma

Τα παραπάνω είναι μερικά από όσα τόνισαν άνθρωποι του μόχθου, άνθρωποι που ζουν στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας, μαζί με τους μετανάστες, που δραστηριοποιούνται μέσα στο ταξικό εργατικό κίνημα, σε μαζικούς φορείς και σωματεία, μιλώντας την περασμένη Τετάρτη στην έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας με θέμα την πράγματι απαράδεκτη κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας. Αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις τους στο ΔΣ παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ».

Ο Γιάννης Τασιούλας, από το Συνδικάτο Οικοδόμων και Εργαζομένων στα Δομικά Υλικά και τις Κατασκευές, τόνισε: «Χιλιάδες μέλη μας, Ελληνες και μετανάστες κατοικούν στο κέντρο. Καταδικάζουμε τις εγκληματικές ενέργειες, την εγκληματική δράση των κυκλωμάτων πορνείας και ναρκωτικών, τις δολοφονίες πολιτών, τη δράση φασιστοειδών που κυνηγούν αθώους μετανάστες. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι εργάτες και μικροεπαγγελματίες, μεροκαματιάρηδες που βιώνουν τις ίδιες αγωνίες με τους Ελληνες. Τις συνέπειες τις βιώνουν το ίδιο, ενώ από την όλη κατάσταση στο κέντρο ωφελούνται μεγάλα συμφέροντα που καραδοκούν ή έχουν ήδη αγοράσει μεγάλα κομμάτια της περιοχής. Στρώθηκε το έδαφος να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα αυτά από κυβερνήσεις που ανέχτηκαν να στοιβάζονται μετανάστες στο κέντρο. Τους ήταν αναγκαίοι οι μετανάστες για να τους κλέβουν τον ιδρώτα π.χ. στα έργα για το 2004. Ο ενιαίος οργανωμένος ταξικός αγώνας Ελλήνων και ξένων εργατών είναι η μόνη λύση, η μεταξύ τους αντιπαράθεση ωφελεί μόνο τα μεγάλα συμφέροντα.

Η Κανέλλα Γεωργοπούλου, πρόεδρος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Ενώσεων Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Νομαρχιακού Διαμερίσματος Αθήνας: «Περίπου 250.000 παιδιά μεταναστών γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα βιώνοντας την ανασφάλεια και την ανυπαρξία δικαιωμάτων των γονιών τους. Δεν γράφονται σε καμία περίπτωση στα δημοτολόγια, ούτε παίρνουν πιστοποιητικό γέννησης. Ορισμένα παιδιά δεν μπορούν να εκδώσουν ούτε διαβατήριο της χώρας προέλευσής τους, ενώ κάθε χρόνο πολλά από αυτά αντιμετωπίζουν την άρνηση σχολικών παραγόντων να συμπληρώσουν μηχανογραφικό ωσάν να είναι παιδιά φαντάσματα.

Το Σεπτέμβρη τα νήπια πολλών λαϊκών οικογενειών, μεταξύ αυτών και μεταναστών, διώχτηκαν από τους παιδικούς σταθμούς, εγκαταλείφθηκαν στην αδυναμία της οικογένειάς τους να τα κοινωνικοποιήσει σε μια κοινωνία που τους εκμεταλλεύεται διπλά. Τα μεταναστόπουλα είναι τα πρώτα θύματα μιας όλο και πιο ταξικής εκπαιδευτικής διαδικασίας. Δεν είναι τυχαίο που η πλειοψηφία των συγχωνεύσεων - καταργήσεων σχολείων γίνεται στις πιο λαϊκές γειτονιές, και αναφορικά με το κέντρο εκεί όπου οι μετανάστες είναι πλειοψηφία. Οι νεότερες πολιτικές (το «νέο σχολείο», η «διά βίου μάθηση», η τεχνολογική εκπαίδευση και κατάρτιση, ο «Καλλικράτης» και το «πλαίσιο των προσόντων») βαθαίνουν την ταξικότητα του σχολείου. Το δικαίωμα στη μόρφωση γίνεται πρόσβαση, κι όποιος αντέξει».

Η Μαρία Τσαγκατάκη πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας: «Η κατάσταση στο κέντρο δε διαμορφώθηκε ερήμην των πολιτικών που εφάρμοσαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Προηγούμενα σε περιοχές όπως η Πλάκα, Ψυρρή, Γκάζι διαμόρφωσαν μια τέτοια κατάσταση εγκατάλειψης για να αγοράσουν εκεί μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα μπιρ παρά και να στήσουν τις επιχειρήσεις τους. Τα καταστήματα στο κέντρο δεν τα κλείνουν οι διαδηλώσεις όπως επίτηδες προπαγανδίζεται. Από το Μαρούσι ως την Καλλιθέα, κι από το Περιστέρι ως τη Γλυφάδα, παντού τα μικρομάγαζα κλείνουν δίχως να έχει γίνει εκεί καμία διαδήλωση. Κλείνουν από τη δράση μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, το πολυεθνικό κεφάλαιο. Οι μετανάστες είναι κομμάτι της Εργατικής Τάξης, δουλεύουν σε όλα τα χλιδάτα μαγαζιά, τις αποθήκες, που τους εκμεταλλεύονται και δουλεύουν για 100 ευρώ το μήνα».

Ο Παναγιώτης Κυριαζίδης, από το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων και Συναφών Επαγγελμάτων Αττικής: «Οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου ξέρουμε να βλέπουμε το δάσος και όχι το δέντρο. Εμείς που βιώνουμε την εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, μέσα στα ξενοδοχεία, στις επισιτιστικές μονάδες, ζούμε από πρώτο χέρι μαζί με τους μετανάστες, τι σημαίνει εργοδοτική τρομοκρατία, απλήρωτη δουλειά, ανασφάλιστη, με τα δουλεμπορικά γραφεία εύρεσης εργασίας, τις ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας, τα εργατικά ατυχήματα. Αλλά και έξω αντιμετωπίζουμε την ίδια κρατική βία και αδιαφορία, την εγκληματική δράση συμμοριών, το εμπόριο διακίνησης ναρκωτικών σε δρόμους - πλατείες. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, μόνο ο αγώνας μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, τις επιτροπές αγώνα, η ενιαία δράση και ο κοινός αγώνας με συστράτευση, ενάντια σε όλους αυτούς που προκαλούν όλα τα δεινά σήμερα με την κρίση, αλλά και πριν από την κρίση».

Η Βάσω Μάμαλη, αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αττικής: «Κατά χιλιάδες δουλεύουν στον κλάδο μας οι μετανάστες, μέσα σε άθλιες συνθήκες στα φασονατζίδικα. Το φαινόμενο της μετανάστευσης το γεννά η ίδια πολιτική που γεννά και τη φτώχεια και ανεργία. Οι καπιταλιστές χρειάζονται τους μετανάστες, δουλεύουν πολύ, τους πληρώνουν λίγο και είναι πολύ τρομοκρατημένοι για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους».

Η Καίτη Πανοπούλου, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πατησίων - Κυψέλης «Στέκι Εργαζομένων και Νεολαίας»: «Στις κοινές πολιτιστικές εκδηλώσεις και το σχολείο για μετανάστες που λειτουργούμε εθελοντικά εδώ και τρία χρόνια (καθήκον του κράτους είναι για την ενσωμάτωση των μεταναστών) και από το οποίο έχουν περάσει πάνω από 1.600 μετανάστες, ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά με τον σκληρό αγώνα που δίνουν είτε για μια προσωρινή άδεια παραμονής, είτε για ταξιδιωτικά έγραφα, για δουλειά, για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή. Ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους και τις οικογένειές τους λόγω των ιμπεριαλιστικών πολέμων και συγκρούσεων, λόγω της εξαθλίωσης και της καταπίεσης, βρέθηκαν εγκλωβισμένοι σε μια μεγάλη "φυλακή με ουρανό" όπως λένε οι ίδιοι, καταδιωκόμενοι, τρομοκρατημένοι, στοιβαγμένοι σε υπόγεια όπου κοιμούνται με βάρδιες, αντικείμενα στυγνής εκμετάλλευσης και απάνθρωπης συμπεριφοράς. Ανήλικοι μετανάστες μαθητές μας είναι φυλακισμένοι γιατί δεν έχουν χαρτιά».

Ο Γιώργος Τσουράς, γγ της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας: «Η αλλαγή χρήσεων γης που ήδη γίνεται ή προωθείται για πολλές περιοχές του κέντρου έχει μόνο στόχο να εξυπηρετήσει το κέρδος του μεγάλου κεφαλαίου. Γίνεται μεγάλη κουβέντα για το λεγόμενο παρεμπόριο, μα είναι η ίδια η Συνθήκη του Μάαστριχτ που επέτρεψε την ελεύθερη διακίνηση προϊόντων στην ΕΕ όλων αυτών που κατακλύζουν σήμερα την ελληνική αγορά.

Τα καταστήματα δεν κλείνουν ούτε από τις διαδηλώσεις, κλείνουν γιατί έχουμε αυξημένα λειτουργικά έξοδα, γιατί λόγω της πολιτικής των κυβερνήσεων και των περικοπών για τα πλατιά λαϊκά στρώματα μειώθηκε η αγοραστική τους δύναμη. Αν θέλει να κάνει κάτι ο Δήμος για να βοηθήσει ας μειώσει τα υπέρογκα δημοτικά τέλη που πληρώνουμε τα μικρομάγαζα. Οι Αρχές ας κυνηγήσουν το οργανωμένο έγκλημα, τα κυκλώματα, να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα στους μετανάστες που σήμερα εγκλωβίζονται εδώ για να ταξιδέψουν ελεύθερα όπου θέλουν».

Η Ηλέκτρα Φραντζή, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Στεκιού Εργαζομένων και Νεολαίας Κολωνού: «Ο Κολωνός είναι μια γειτονιά που στενάζει κάτω από το βάρος όλων των αντιλαϊκών μέτρων που πήρε η κυβέρνηση και έχουν στηρίξει αμέριστα η αντιπολίτευση μαζί με όλα τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τους συμμάχους τους. Οι λαϊκές οικογένειες, οι εργαζόμενοι Ελληνες και μετανάστες βρίσκονται μπροστά στην άγρια επίθεση κεφαλαίου και μονοπωλίων. Εχουν να αντιμετωπίσουν και τα φαινόμενα ρατσισμού και τρομοκράτησης από την "Χρυσή Αυγή", ακροδεξιών ομάδων, περιθωριακών στοιχείων, συμμοριών και κυκλωμάτων.

Μιλάμε για οικογένειες που πλέον οι 2 στους 4 είναι άνεργοι, που δύσκολα τα βγάζουν πέρα και την ίδια ώρα γνωρίζουν πως κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα. Η κατάσταση λοιπόν που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας και τις γειτονιές μας είναι απαράδεκτη, απάνθρωπη και επικίνδυνη. Αυτό όμως είναι γνωστό εδώ και χρόνια στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όπως και στο Δήμο Αθήνας. Ποιος όμως έχει την ευθύνη για αυτά; Την εγκληματικότητα και τον υπόκοσμο δεν την έφεραν οι μετανάστες. Την απελπιστική κατάσταση στη γειτονιά μας αξιοποιούν διάφοροι μηχανισμοί και υπηρεσίες, ρατσιστικές οργανώσεις και συμμορίες που επιδιώκουν να αναπτυχθούν φαινόμενα μίσους, αντιπαράθεσης και σύγκρουσης μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών για την καλλιέργεια της διάσπασης και της εχθρότητας μεταξύ των εργαζομένων. Δεν είμαστε χτεσινοί στο κίνημα και γνωρίζουμε καλά τις διασπαστικές τακτικές της πλουτοκρατίας. Εχουμε αρκετή πείρα οπότε ενάντια σε εργαζόμενους δε θα σταθούμε».