Παπαγεωργίου Βασίλης

Αντί άλλης απάντησης να σημειώσουμε τούτο: Οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση, ξέρουν καλά ποιος είναι ποιος. Οσες συνδικαλιστικές και πολιτικές κωλοτούμπες και να κάνουν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού - όπως συμβαίνει συχνά το τελευταίο διάστημα - δεν μπορούν να κρύψουν ότι αποτελούν φορέα στήριξης των αντεργατικών πολιτικών. Η τακτική του άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια και ιδιαίτερα στο ζήτημα της πώλησης μετοχών του ΟΤΕ στην «Ντόιτσε Τέλεκομ» δεν έχει αφήσει σε κανέναν την παραμικρή αμφιβολία ότι ο ΣΥΝ, το μόνο που υπερασπίζεται, μαζί με την ΕΕ και τις τέσσερις ελευθερίες, η πρώτη εκ των οποίων είναι η ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου, που επιβάλλει αυτό που γίνεται με τον ΟΤΕ, είναι το λεγόμενο «μάνατζμεντ» και καλεί τους εργαζόμενους να διαλέξουν αν αυτός που θα τους πετσοκόψει τα δικαιώματα θα είναι Ελληνας ή Γερμανός... Τα υπόλοιπα είναι μόνο ξοφλημένες φιοριτούρες για να σκεπάσει τις πομπές του.

Να μην αγοράσουν παστεριωμένο γάλα που πουλιέται πάνω από 1 ευρώ το λίτρο για έξι μέρες καλεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών (ΠΟΜΕΚ) τους εργαζόμενους. Ετσι, μετά το ΙΝΚΑ, και η συγκεκριμένη καταναλωτική οργάνωση εξαντλεί το ρόλο της ως οργάνωσης που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα των καταναλωτών σε «μποϊκοτάζ» μερικών ημερών, στην προκειμένη περίπτωση, σε ένα προϊόν όπως είναι το γάλα. Ετσι, όμως, δεν αντιμετωπίζεται η ακρίβεια. Αποσιωπώντας τις αιτίες που γεννούν την ακρίβεια, την ίδια την πολιτική της «ελεύθερης αγοράς» που εξυπηρετεί τα κέρδη των μονοπωλίων, την πολιτική της συρρίκνωσης των λαϊκών εισοδημάτων και παπαγαλίζοντας την κυβερνητική προπαγάνδα ότι το πρόβλημα εντοπίζεται στην... έλλειψη «υγιούς ανταγωνισμού» ή ότι η «ελεύθερη αγορά» μπορεί να μην είναι ασύδοτη, το μόνο που καταφέρνει είναι να διευκολύνει τη διαιώνιση του προβλήματος προς όφελος των μονοπωλίων και της κυβέρνησης που τα εξυπηρετεί. Αραγε, γιατί να επιβράβευσε με την παρουσία του στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου της Ομοσπονδίας για το θέμα τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία ο Γενικός Γραμματέας Καταναλωτή;...

Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο ένας αρθρογράφος, εν προκειμένω ο Γ. Μαλούχος του «Ελεύθερου Τύπου», στην προσπάθειά του να εκθειάσει την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση και να την υπερασπιστεί από «φασιστικές ομάδες» όπως λέει, των οποίων το Πανεπιστήμιο είναι «έρμαιο», αναφέρεται φυσικά στους τυχοδιωκτισμούς ομάδων που τελικά μάλλον συνδράμουν παρά εμποδίζουν το κυβερνητικό αντιεκπαιδευτικό έργο, καταλήγει να αναρωτιέται: «Ο Στάλιν πέθανε; ΄Η μήπως τελικά ζει;»! Κατανοούμε πλήρως τα αισθήματα που προκαλεί στους υπερασπιστές και απολογητές του συστήματος ο Ι. Στάλιν, αλλά ας επιδείξουν μια αυτοσυγκράτηση και έναν αυτοέλεγχο. Τους συνιστούμε να βουτάνε τη γλώσσα τους στο μυαλό τους περισσότερες από μία φορές, πριν επιχειρήσουν να συνδέσουν με οτιδήποτε φασιστικό εκείνους που είχαν τη μέγιστη συμβολή στο τσάκισμα του φασισμού. Δεν περιμέναμε βέβαια να τους αναγνωρίσουν την προσφορά τους, δε διαθέτουν οι διάφοροι Μαλούχοι τα προσόντα που απαιτούνται για να το κάνουν. Ισως γι' αυτό και ο τόσο χυδαίος αντικομμουνισμός...

Ο Ακ. Τσοχατζόπουλος αφού πρώτα απέδωσε την «έντονη εκμετάλλευση» που βιώνουν οι λαοί στο «νεοφιλελεύθερο παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό», τον οποίο μάλιστα χαρακτήρισε ...«νέο» και «χρηματιστηριακό καπιταλισμό», ο οποίος δε λειτουργεί «με την παραδοσιακή λογική της σταθερής κερδοφορίας του κεφαλαίου, αλλά με στόχο μια διαρκή υπερμεγιστοποίηση των κερδών των επενδυμένων κεφαλαίων», στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι μια «σύγκλιση όλων των αριστερών, σοσιαλιστικών, σοσιαλδημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων» μπορεί να δώσει ...«μια άλλη καλύτερη πολιτική»!

Μια «άλλη πολιτική» που φυσικά δε θα θίγει την «ελεύθερη αγορά», την κερδοφορία του κεφαλαίου, τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, αφού όπως ξεκαθαρίζει ο Ακ. Τσοχατζόπουλους, «τα σύγχρονα πεδία δράσης και αγώνα για την Αριστερά σε όλη την Ευρώπη», είναι «η διεύρυνση της δημοκρατίας, η κατοχύρωση των δικαιωμάτων των πολιτών και η προάσπιση των δημόσιων αγαθών», μόνο που ακόμη και ως συνθήματα έχουν καταντήσει κενά περιεχομένου αφού δε συνάδουν με την ύπαρξη και δράση των μονοπωλίων. Στα οποία ο Ακ. Τσοχατζόπουλος όχι μόνο δεν είναι αντίθετος αλλά φανατικός τους υποστηρικτής. Γι' αυτό φροντίζει να αποσυνδέσει τις προτάσεις του από την οικονομική βάση του εκμεταλλευτικού συστήματος, όπως ακριβώς και ο γερμανικός συνασπισμός «Αριστερά», τον οποίο χρησιμοποιεί σαν παράδειγμα, ο οποίος φορώντας «αριστερό προσωπείο» είχε την πλειοψηφία στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βερολίνου εφαρμόζοντας την ίδια πολιτική του κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την Τετάρτη τα μεσάνυχτα (και χωρίς πολλή πολλή διαφήμιση) ετοιμάζονται οι κυβερνώντες (μαζί με το ΠΑΣΟΚ) να ψηφίσουν στη Βουλή την Ευρωσυνθήκη.

Οσο λιγότερα μάθει ο κόσμος, όσο λιγότερο ασχοληθεί, τόσο το καλύτερο. Τι κι αν το δικό του μέλλον θα επηρεαστεί; Ούτε καν τους απασχολεί.

Για δημοψήφισμα, ούτε λόγος φυσικά. Το έχουν απορρίψει δεκάδες φορές μετά βδελυγμίας.

Θέλουν, βλέπετε, να μας παρουσιάσουν ως φανατικούς και πρόθυμους Ευρωπαίους, έτοιμους για μια ...νέα «μεγάλη πατρίδα», όπως λέει και η Ντ. Μπακογιάννη.

Οπότε, αφού είμαστε τέτοιοι, δεν είναι δυνατόν να κάνουμε δημοψήφισμα. Πόσο δε μάλλον να καταψηφίσουμε την Ευρωσυνθήκη αφού ενημερωθούμε γι' αυτήν.

Αυτή η τελευταία εκδοχή είναι πραγματικά ο εφιάλτης τους. Το σκέφτονται και τρελαίνονται.

Μάλιστα - όπως είπε κι η Λ. Κανέλλη χτες στη Βουλή - η ημερομηνία ψήφισης της Συνθήκης στην Ελλάδα ορίστηκε λίγες ώρες πριν από το δημοψήφισμα που θα γίνει για το θέμα στην Ιρλανδία.

Προφανώς ...δε μας νοιάζει το εκεί αποτέλεσμα. Περίεργο για μια χώρα που διαθέτει πρωθυπουργό, ο οποίος κάθε λίγο και λιγάκι μας μιλάει για το «ιρλανδικό θαύμα».

ΟΤΑΝ ΕΙΠΕ ο Γ. Σουφλιάς ότι «δεν υπάρχουν αυθαίρετα στην Πάρνηθα», θεωρεί ότι υπήρξε έστω ένας Ελληνας πολίτης που τον πίστεψε;

Αν η απάντηση είναι θετική, τότε ο χαρακτηρισμός που του έχει αποδοθεί ως «έξυπνου πολιτικού» ελέγχεται.

Εκτός πια κι αν είναι ...πολύ «έξυπνος πολιτικός». Γιατί τα αυθαίρετα είναι παράνομα χτίσματα την ίδια ώρα που στην Πάρνηθα (όπως και σε κάθε δασική έκταση) μπορούν ωραιότατα να υπάρξουν ...νόμιμα «αυθαίρετα».

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Για παράδειγμα, στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία» μίλησε ο σερ Τζον Χότον, επικεφαλής ομάδων εργασίας της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, που μαζί με τον περιβόητο (από τις επιθέσεις με απεμπλουτισμένο ουράνιο κατά της Γιουγκοσλαβίας) πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, τιμήθηκαν το 2007 με... βραβείο Νόμπελ Ειρήνης!

Υπάρχουν συμφέροντα πίσω από όσους αμφισβητούν την κλιματική αλλαγή; - ερωτάται ο Τζ. Χότον και απαντά: «Υπάρχουν πολύ ισχυρά συμφέροντα. Η "ExxonMobil" έχει υπάρξει ιδιαιτέρως δραστήρια στο να προωθεί τα επιχειρήματα των σκεπτικιστών. Δεν κάνουν το ίδιο όμως όλες οι πετρελαϊκές εταιρείες. Αλλες επιχειρήσεις, όπως η "Shell" και η "BP" αναγνωρίζουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι πραγματικότητα και εργάζονται σκληρά για να αναπτύξουν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Υπάρχουν επίσης πολλοί που υπερβάλλουν ως προς τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε στον τρόπο ζωής μας, ώστε να αποτρέψουμε περαιτέρω καταστροφές».

Είναι προφανές ότι ο σερ Χότον - ο οποίος, εκτός των άλλων είναι και μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος πετρελαϊκής πολυεθνικής «Shell» (!) - προσπαθεί να μας πείσει ότι υπάρχουν κακές και καλές πολυεθνικές που παραγωγή πετρελαίου και των παραγώγων του, εκπέμπει... άρωμα κι όχι ρύπους! Αποκαλύπτει όμως - άθελά του, ίσως - το λυσσαλέο ανταγωνισμό μεταξύ των μονοπωλίων, που ενώ ευθύνονται για τις μεγάλες καταστροφές του πλανήτη, τώρα θέλουν να παρουσιάσουν ένα δήθεν «πράσινο» προσωπείο για να κάνουν μια νέα επέλαση, όχι βέβαια για να σώσουν τον πλανήτη, αλλά για νέα κέρδη.

Και ένα ερώτημα: Αλήθεια, γιατί επιλέγονται τέτοιοι εκπρόσωποι των μονοπωλίων από τον ΟΗΕ για τις Διακυβερνητικές ομάδες που επεξεργάζονται στοιχεία για τις κλιματικές αλλαγές; Μήπως γιατί κι αυτός είναι του ιμπεριαλισμού;

«Η θεωρία της συνυπευθυνότητας όλων μας, μικρών και μεγάλων καταναλωτών καταρρέει μπροστά στα ενδεικτικά μόνο στοιχεία που προηγούνται. Είναι μια πολύ βολική θεωρία για τις βιομηχανίες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, που ισχυρίζεται ότι αν οι εργαζόμενοι πηγαίνουν με ποδήλατο στη δουλειά τους, μειώσουν την κατανάλωση νερού και ρεύματος, ανακυκλώνουν τα σκουπίδια τους, το περιβαλλοντικό πρόβλημα θα λυθεί»... Τα παραπάνω αναφέρει σε ανακοίνωσή του χτες για την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος ο ΣΥΡΙΖΑ. Θυμίζουμε ότι στο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει ο ΣΥΝ ή καλύτερα είναι η κύρια, μεγαλύτερη, συνιστώσα του. Θυμίζουμε ότι πρόεδρος του ΣΥΝ είναι ο Αλ. Τσίπρας. Και θυμίζουμε - τέλος - αυτά που δήλωσε χτες: «Σήμερα είμαστε σε θέση να συνομολογήσουμε πως αν δεν ενεργήσουμε άμεσα, αν δεν ξεφύγουμε από το υπερκαταναλωτικό πρότυπο ζωής και το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης, τότε θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια στο δρόμο της αυτοεξόντωσης» και «η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας - εξωφρενική στην Ελλάδα - αυξάνεται περίπου κατά 4% ετησίως. Η αύξηση αυτή προέρχεται κυρίως από τον τριτογενή τομέα και όχι από τη βαριά βιομηχανία. Προέρχεται από τη ζήτηση για τη λειτουργία των οικιών, ψύξη, θέρμανση και από τις μεταφορές». Να μην έχουν ψυγεία οι άνθρωποι του μόχθου λέει ο Αλ. Τσίπρας. Αλλωστε τι να τα κάνουν αφού φυτοζωούν; Να μην έχουν θέρμανση λέει ο πρόεδρος της «Αριστεράς και της Προόδου». Τέτοια προοδευτική αριστεροσύνη.

Το έχουμε επισημάνει ξανά: Μπορεί να είναι βολικό, γιατί σε βοηθά να τα έχεις με όλους καλά, να τα λες και έτσι κι αλλιώς. Είναι όμως και πολιτικά ανέντιμο.

Πιστό στο δόγμα της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας» το ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί και με τη δική του πολιτική να δώσει ευκαιρίες στο μεγάλο κεφάλαιο για νέα «πράσινα» κέρδη, μιλώντας, κατά τα άλλα, δήθεν για προστασία του περιβάλλοντος.

«Εμείς οι προοδευτικές δυνάμεις προτείνουμε ένα νέο οικονομικό μοντέλο, αναφέρει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου σε άρθρο του στον "Ελεύθερο Τύπο". Το μοντέλο της "πράσινης ανάπτυξης" που θα απαντά ταυτόχρονα στην κλιματική αλλαγή, στην ενεργειακή ασφάλεια και την αυτονομία, στις οικονομικές ανισότητες, στην ποιότητα ζωής και εργασίας. Μια "πράσινη επανάσταση" για το σήμερα και το αύριο της χώρας μας. Θα εγγυηθούμε μια οικονομία που σέβεται το περιβάλλον και δε δημιουργεί υπεραξίες και καιροσκοπισμούς με την καταστροφή του. Μια οικονομία που στηρίζεται στο περιβάλλον και το αξιοποιεί ως συγκριτικό πλεονέκτημα. Προτείνουμε τη στήριξη με κίνητρα των επιχειρήσεων που γίνονται "πράσινες"»!

Ισως και γι' αυτό το περασμένο Σάββατο στην κεντρική εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ για το περιβάλλον, τον τόνο έδιναν κάποιοι επιχειρηματίες, όπως ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών, αλλά και κάποιες «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», όπως η «Greenpeace» που λανσάρει λαμπτήρες γνωστής εταιρείας. Μάλιστα, η τελευταία μοίραζε και σχετικό φυλλάδιο με το οποίο προπαγανδίζει αυτούς τους λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας, οι οποίοι, όμως, όπως έχει ήδη καταγγελθεί στο Ευρωκοινοβούλιο, περιέχουν επικίνδυνο υδράργυρο...

Ας μας πει, όμως, πού διαφέρει το ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση της ΝΔ, που προπαγανδίζει, όπως ο υφυπουργός Εξωτερικών Π. Δούκας: «οι πράσινες μπίζνες είναι οι καλύτερες μπίζνες»;

Υπεύθυνες, δίχως συζήτηση, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, αφού με τις κατάπτυστες συμβάσεις που υπογράφουν καταδικάζουν στη φτώχεια και την ανέχεια χιλιάδες εργαζόμενους. Υπεύθυνες και εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που υπερασπίστηκαν τον «ευρωμονόδρομο» και τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ.

Να παλέψουν κατά της ακρίβειας και της φτώχειας, διεκδικώντας μέτρα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους, να μη δεχτούν ελεημοσύνες. Δεν είναι ζητιάνοι. Είναι οι παραγωγοί όλου του πλούτου και ως τέτοιοι πρέπει να αντιπαλέψουν τη διαρκή μείωση του πραγματικού τους εισοδήματος.