Ηταν πραγματικά μια δύσκολη ημέρα για την... αγία ευρωπαϊκή οικογένεια. Οι... αγνώμονες Ιρλανδοί - η μοναδική χώρα στην οποία τόλμησαν να κάνουν δημοψήφισμα - ψήφισαν μαζικά ΟΧΙ στην αποκαλούμενη μεταρρυθμιστική συνθήκη. Ως τεθλιμμένοι συγγενείς, η μια μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις - από τις βαλτικές χώρες ως την ιβηρική χερσόνησο - εξέφραζαν τον... αποτροπιασμό τους για την επιλογή του ιρλανδικού λαού.

Στα καθ' ημάς τώρα, τη στήριξή του στο άθλιο ευρωενωσιακό εποικοδόμημα - στη δύσκολη αυτή συγκυρία - έσπευσε να δώσει με δηλώσεις του ο πρόεδρος του ΣΥΝ. Σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα: «Η απόρριψη της μεταρρυθμιστικής συνθήκης από τον ιρλανδικό λαό δείχνει ότι το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης ή θα είναι δημοκρατικό και κοινωνικό ή δε θα υπάρχει». Τη στιγμή της μεγάλης δοκιμασίας για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, ο κ. Τσίπρας επέλεξε να ανασύρει τα ιδεολογήματα που επεξεργάστηκε η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία από τη δεκαετία του '70, περί «δημοκρατικής» και «κοινωνικής» Ευρώπης. Ιδεολογήματα τα οποία δικαιολογούν την αναγκαιότητα ύπαρξης του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος, ενώ παράλληλα δημιουργούν προσχώματα και εμπόδια στην προοπτική της δημιουργίας κινήματος, το οποίο θα αμφισβητεί συνολικά τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό. Αλλα στην ανάγκη φαίνονται οι φίλοι. Και ο πρόεδρος του ΣΥΝ απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι αυτός και το κόμμα του παραμένουν πιστοί φίλοι του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Ο οποίος... κάποια στιγμή μπορεί να αλλάξει και να γίνει... δημοκρατικός και... κοινωνικά ευαίσθητος.

Μπορεί οι μεγάλες δασικές πυρκαγιές να μην έκαναν ακόμη φέτος το καλοκαίρι την εμφάνισή τους - είναι άλλωστε νωρίς ακόμη - ωστόσο η κυβέρνηση φροντίζει να βάλει πρώτη αυτή το μπουρλότο, εξαγγέλλοντας νομοθετικές ρυθμίσεις και προγράμματα, είτε για τον ευρύ αποχαρακτηρισμό των δασών, είτε για «πράσινες» μπίζνες σ' αυτά.

Πρόσφατα έγινε σύσκεψη παραγόντων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με την προτροπή και συνευθύνη της κυβέρνησης για την «πράσινη» επιχειρηματική άλωση του ορεινού όγκου της Πίνδου, του μεγαλύτερου πνεύμονα πρασίνου της χώρας, μέρος του οποίου έγινε παρανάλωμα του πυρός πέρσι το καλοκαίρι.

Τη σκυτάλη πήρε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, ο οποίος προανήγγειλε τη σύνταξη του Δασολογίου, όχι με βάση τις αεροφωτογραφίες του 1945, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, αλλά με βάση αυτές της δεκαετίας του '60. Με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε ένα Δασολόγιο που θα πυρπολεί και θα αποχαρακτηρίζει νομότυπα πάνω από 12 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων.

Και βέβαια αναρωτιέται κανείς: Τι θα πει η κυβέρνηση αν και φέτος ζήσουμε μια πύρινη τραγωδία, όπως η περσινή, όταν η ίδια «οπλίζει» το χέρι των κάθε λογής καταπατητών, εμπρηστών και οικοπεδοφάγων;

Το πιο ωραίο είναι ότι τις εξαγγελίες Σουφλιά καταγγέλλει το ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας - και σωστά - ότι αν δε χρησιμοποιηθούν οι αεροφωτογραφίες του 1945 θα γίνουν μαζικές απεντάξεις δασών. Ωστόσο το ΠΑΣΟΚ:

• Δεν είναι αυτό, που, όταν ήταν κυβέρνηση, έκανε την πρώτη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος και δε συνέταξε βάσει αυτής το νόμο 3208/2003, οδηγώντας σε μαζικό αποχαρακτηρισμό εκατομμυρίων στρεμμάτων με την αλλαγή του ορισμού του δάσους;
• Δεν ήταν αυτό, που ψήφισε το νόμο 3139/2003, στον οποίο «πάτησε» η κυβέρνηση της ΝΔ για να εξαιρέσει 62,5 στρέμματα καμένης έκτασης στην Πάρνηθα προς όφελος του καζίνο;
• Δεν ήταν αυτό, που ψήφισε τη ρύθμιση στο νόμο 3127/2003, με την οποία χαρίζονται στους ίδιους τους καταπατητές χιλιάδες στρέμματα δημόσιων δασικών εκτάσεων που βρίσκονται σε εντός σχεδίου περιοχές και οικοπεδοποιήθηκαν, που θα εφαρμόσει και η ΝΔ στις νέες κτηματογραφήσεις;

Επιτέλους, ας σταματήσει αυτή η δικομματική υποκρισία. Και οι δυο την ίδια πολιτική επαγγέλλονται και εφαρμόζουν: Της εμπορευματοποίησης των δασών σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο ιρλανδικός λαός ήταν σαφής ότι δε θέλει την Ευρωσυνθήκη. Οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί ξεκάθαροι στα δημοψηφίσματά τους για το «ευρωσύνταγμα».

Οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης ουδέποτε ρωτήθηκαν για όλα αυτά και άπαντες εκτιμούν ότι σχεδόν όπου κι αν γινόταν δημοψήφισμα το πιθανότερο αποτέλεσμα θα ήταν «Οχι».

Κι όμως, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών μαζί με τις κυβερνήσεις (συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας) επιμένουν πως «η Ευρώπη πρέπει να πάει μπροστά».

Εν ολίγοις, όσοι κατοικούμε σε αυτήν την ήπειρο είμαστε στην καλύτερη των περιπτώσεων ...ηλίθιοι!

Δεν ξέρουμε το συμφέρον μας, σε αντίθεση με αυτούς που γνωρίζουν τα πάντα, άρα έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν για μας και να αγνοούν παντελώς τη γνώμη μας.

Εντάξει, γνωρίζουμε ότι δεν εκπροσωπούν τα συμφέροντα των λαών αλλά των πολυεθνικών. Δεν πρέπει όμως να τηρούν έστω και λίγο τα προσχήματα;

Γιατί, αυτή η στάση κι αυτή η έπαρση και προκλητική είναι και προσβλητική.

ΟΛΟΥΣ τους είχαμε ο ...ΣΕΒ μας έλειπε, ο οποίος έχει και άποψη για την ...ακρίβεια μια και πλήττεται - όπως δηλώνει ο πρόεδρός του - ως «μέρος του κοινωνικού συνόλου».

Οι βιομήχανοι διαμαρτύρονται, επίσης, γιατί, λέει, έχει αναχθεί το επιχειρηματικό κέρδος σε ...πρωταίτιο της ακρίβειας, πράγμα - κατ' αυτούς - απαράδεκτο.

Οπότε ζητούν περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις και «απελευθερώσεις» αγορών, για να λειτουργήσει - λένε - ο ανταγωνισμός.

Τώρα, αυτό θράσος να το πούμε; Κοροϊδία να το πούμε; Ο,τι χαρακτηρισμό κι αν χρησιμοποιήσουμε θα είναι λίγος.

Το αν κερδίζουν ή όχι από την ακρίβεια οι βιομήχανοι το αποδεικνύουν τα υπερκέρδη τους.

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο εκπρόσωπος εκείνων που έχουν θησαυρίσει στην κυριολεξία από το διαρκές κύμα των ανατιμήσεων και τη μονοπώληση της αγοράς, σε βάρος των χιλιάδων μεροκαματιάρηδων, που είδαν φέτος τους μισθούς τους να αυξάνονται κατά ένα ολόκληρο ευρώ τη μέρα (!), σημειώνει με θράσος στην επιστολή του ότι «οι δυνάμεις της εργασίας καλούνται να προσεγγίσουν το κοινό αυτό πρόβλημα (σ.σ. της ακρίβειας) συλλογικά - γιατί τα συμφέροντά τους είναι αλληλένδετα». Και ζητάει να τεθεί το ζήτημα πρώτο στην ατζέντα του «Μόνιμου Βήματος Διαλόγου και Συνεργασίας», που θεσμοθετήθηκε με συμφωνία της συμβιβασμένης πλειοψηφίας στην τελευταία Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με στόχο να «ξεκινήσουμε έναν ουσιαστικό κοινωνικό διάλογο, προκειμένου μαζί να βρούμε τους ουσιαστικότερους τρόπους αντιμετώπισής του και μαζί να διεκδικήσουμε την εφαρμογή τους»!

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Το απύθμενο θράσος των βιομηχάνων; Την απροκάλυπτη ενδοτικότητα της ΓΣΕΕ που έσπευσε να πάει στο «διάλογο», νομιμοποιώντας έτσι κάθε τους πρόκληση; Ας το σκεφτούν καλά οι εργαζόμενοι μπροστά και στις αυριανές κινητοποιήσεις. Δεν είναι καθόλου απίθανο στη συγκέντρωση που διοργανώνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να δουν τον πρόεδρο των βιομηχάνων να διαδηλώνει δίπλα δίπλα με τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της «Αυτόνομης Παρέμβασης», για το ...κοινό πρόβλημα της ακρίβειας.

Οταν η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ κάνει κυρίαρχο σύνθημα της «συγκέντρωσης» κατά της ακρίβειας το «είμαστε πια πρωταθλητές στην αισχροκέρδεια», η κυβέρνηση και οι πολυεθνικές δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν. Και η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ στηλιτεύουν και καταγγέλλουν την «αισχροκέρδεια», ακριβώς γιατί επιδιώκουν να «αποενοχοποιήσουν» την κερδοφορία των πολυεθνικών, που καθ' όλα νόμιμα στο καθεστώς της ελεύθερης αγοράς έχουν εξαπολύσει μια γενικευμένη επέλαση στα λαϊκά εισοδήματα. Οταν λοιπόν οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ δε λένε κουβέντα για τη «νόμιμη» κερδοφορία και προσπαθούν να εμφανίσουν το πρόβλημα της ακρίβειας ως πρόβλημα αισχροκέρδειας, αδιαμφισβήτητα συγκαταλέγονται στους συμμάχους της κυβέρνησης και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Πολύ περισσότερο όταν μαζί τους έχουν συνυπογράψει την επαίσχυντη Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που καταδικάζει σε χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου και σε εξαθλίωση τους εργαζόμενους...

Από μόνο του το γεγονός ότι την ημέρα που η Σαουδική Αραβία ανακοίνωνε την αύξηση της παραγωγής πετρελαίου, η τιμή του «μαύρου χρυσού», σκαρφάλωνε στα 140 δολάρια το βαρέλι, επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η ιλιγγιώδης αύξησή του δεν είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης αλλά αχαλίνωτης υπερκερδοφορίας των μονοπωλίων. Πράγματι, οι «αγορές» είναι πλημμυρισμένες από πετρέλαιο με αποτέλεσμα οι χώρες πετρελαιοπαραγωγοί να υποχρεώνονται σε μείωση της παραγωγής γιατί ξεπερνά την παγκόσμια «ζήτηση». Επίσης, τα επίσημα στοιχεία καταρρίπτουν τον ισχυρισμό περί δήθεν μεγάλης αύξησης της ζήτησης από τις μεγάλες χώρες της Ασίας (Κίνα, Ινδία, κ.ά.), καθώς οι εισαγωγές πετρελαίου σε αυτές τις χώρες παραμένουν στα ίδια επίπεδα εδώ και μερικά χρόνια. Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη στα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ, όπου η ζήτηση πετρελαίου μειώθηκε το 2007 κατά 390.000 βαρέλια την ημέρα, καταγράφοντας την πιο απότομη πτώση στα τελευταία 20 χρόνια, ενώ η πτώση αυτή συνεχίζεται και φέτος... Είναι ολοφάνερο ότι οι τιμές του πετρελαίου διαμορφώνονται και με άλλα κριτήρια... Για παράδειγμα, ένας «άθλιος φόρος» που έχουν επιβάλει στους λαούς τα μονοπώλια (όχι μόνο οι γνωστές «αδελφές»), προκειμένου να αυξάνουν την κερδοφορία τους, τις νέες «επενδύσεις» στην παραγωγή ενέργειας, κ.ο.κ. Η «σωτηρία» δεν μπορεί να έρθει παρά μόνο όταν οι λαοί ανατρέψουν την κυριαρχία και το σύστημα που υπηρετεί τα μονοπώλια.

Νέα εμπορική κόντρα μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού ξέσπασε τις τελευταίες μέρες, αυτή τη φορά με αφορμή τα βιοκαύσιμα. Η ΕΕ ετοιμάζεται να εξετάσει κατά πόσο οι επιδοτήσεις που λαμβάνουν οι παραγωγοί ενεργειακών φυτών αλλά και οι εταιρείες παραγωγής και εμπορίας βιοκαυσίμων στις ΗΠΑ συνιστούν «αθέμιτο ανταγωνισμό», στο πλαίσιο των κανόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Σε πρόσφατη ανακοίνωση του γραφείου του Επιτρόπου Εμπορίου της ΕΕ, η Κοινότητα αναμένεται να εξετάσει το ενδεχόμενο επιβολής δασμών στις εισαγωγές βιοκαυσίμων από τις ΗΠΑ, οι οποίες από περίπου 7.000 τόνους το 2005, έφτασαν περίπου το 1 εκατομμύριο τόνους το 2007, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Υπενθυμίζουμε, ότι πολύ πρόσφατα η Επιτροπή αποφάσισε την κατάργηση των επιδοτήσεων στα ενεργειακά φυτά, καθώς παρατηρήθηκε η στροφή των παραγωγών προς αυτές τις καλλιέργειες καθώς ήταν πιο συμφέρουσες οικονομικά, γεγονός που συντέλεσε και αυτό, μαζί και με άλλους βεβαίως παράγοντες, στην άνοδο των τιμών των τροφίμων. Φυσικά και οποιαδήποτε απόφαση επιβολής δασμών από πλευράς ΕΕ στις εισαγωγές αμερικανικών βιοκαυσίμων, δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη από την αντίπαλη πλευρά, οπότε και αναμένουμε τις εξελίξεις...