«Πίσω από τα πράγματα κρύβομαι για να με βρείτε, / αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα. / Θ' αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου. / Θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας». Κι έσμιξαν τα χνάρια των χεριών... Οπως και οι καρδιές μας, και οι φωνές μας, που ενώθηκαν στο δικό του «τραγούδι». Ο Γιάννης Ρίτσος, ο μονάκριβος σύντροφος ποιητής του αγώνα μας ήταν εκεί, ανάμεσά μας... Η φυσική, ανθρώπινη απουσία του δε μας τον έχει στερήσει. Είναι πάντα φωλιασμένος στις καρδιές μας, στις ανάγκες μας, στα οράματά μας. Το επιβεβαίωσε η χτεσινή μεγάλη εκδήλωση - αφιέρωμα στον ποιητή που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, στο γήπεδο του Απόλλωνα, στη Ριζούπολη. Ο Δημήτρης Αρβανιτάκης...