Το ΚΚΕ, όλα αυτά τα χρόνια, στάθηκε στο πλευρό των αγώνων και των διεκδικήσεων των εικαστικών δημιουργών για τη λύση του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού τους προβλήματος. Από τις ερωτήσεις και τις αναφορές που κατέθεσαν βουλευτές του ΚΚΕ, ενδεικτικά αναφέρουμε: το 1994 (Ορ. Κολοζώφ, Γερ. Αραβανής), το 1997 (Ορ. Κολοζώφ, Στρ. Κόρακας), το 2000 (Λ. Κανέλλη, Γ. Χουρμουζιάδης), το 2001 (Λ. Κανέλλη, Γ. Χουρμουζιάδης).

Μιλώντας στην ημερίδα του Επιμελητηρίου, ο Γεράσιμος Αραβανής (μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ), χαρακτήρισε απαράδεκτο το ισχύον καθεστώς για τους εικαστικούς. Οπως τόνισε, «Τα τελευταία χρόνια τα θέματα της κοινωνικής ασφάλισης έχουν έρθει στην επικαιρότητα με πολύ έντονο τρόπο. Μπροστά μας έχουμε μια νέα επίθεση με κοινό παρονομαστή τη βαθύτερη εμπορευματοποίηση, τον περιορισμό του δημόσιου χαρακτήρα της ασφάλισης και το φούντωμα του ιδιωτικού τομέα».

Και συνέχισε: «Είναι επιτακτική ανάγκη μια πολιτική που θα αντιστοιχίσει το επίπεδο και τις δυνατότητες της κοινωνίας με τις ανάγκες του λαού σήμερα. Στα δύο κόμματα δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα. Απαιτείται μια διακυβέρνηση σε άλλη λογική, που θα εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα. Κατά τη γνώμη του ΚΚΕ το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης, όπως και όλα τα θέματα κοινωνικής πολιτικής, πρέπει να λύνονται με γνώμονα την εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Οι λύσεις να ανταποκρίνονται στις λαϊκές ανάγκες. Η ασφάλιση πρέπει να είναι δημόσια, καθολική και υποχρεωτική. Το συνταξιοδοτικό να στηρίζεται σε τρεις δημόσιους οργανισμούς: μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες».

Οσον αφορά στους καλλιτέχνες, ο Γερ. Αραβανής επισήμανε ότι το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί για το ρόλο της τέχνης και του καλλιτέχνη στην κοινωνική και πολιτική ζωή. «Θέλουμε την τέχνη με όσο το δυνατό λιγότερες εξαρτήσεις από την εξουσία, αλλά και από τα πιεστικά καθημερινά προβλήματα. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε μια τέχνη χειραγωγημένη, μία τέχνη για λίγους». Το ΚΚΕ αποδέχεται τη θέση του Επιμελητηρίου όσον αφορά στον ασφαλιστικό φορέα και στην εξασφάλιση πόρων.