Κυριακή 5 Μάρτη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Το Γυναικείο Ζήτημα

Μπροστά στην 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας

Στις 8 του Μάρτη 1857 οι εργάτριες στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν μείωση των ωρών εργασίας στις 10, απο 16 ώρες που δούλευαν τότε αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών. Η απεργία και οι μεγάλες μαχητικές διαδηλώσεις αντιμετωπίζονται με την αστυνομία και τα όπλα και βάφονται με το αίμα των εργατριών. Η Β΄ Διεθνής Συνδιάσκεψη των Σοσιαλιστριών Γυναικών, που συνήλθε στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιέρωσε, μετά από πρόταση της Κλάρας Τσέτκιν, τη μέρα της 8ης Μάρτη σαν Διεθνή Μέρα της Γυναίκας.

Είναι γεγονός ότι το «γυναικείο ζήτημα» έγινε αντικείμενο μελέτης των κλασικών του Μαρξισμού. Το γυναικείο ζήτημα ως ιστορικό κοινωνικό φαινόμενο είναι ένα σύμπλεγμα οικονομικών, πολιτικών, πολιτιστικών ανισοτιμιών και διακρίσεων που εκδηλώνονται σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και προσωπικής ζωής της γυναίκας, και σε τελευταία ανάλυση πηγάζει από τις ταξικές σχέσεις εκμετάλλευσης.

Η απελευθέρωση της γυναίκας από την ταξική εκμετάλλευση και τη διπλή καταπίεση μπορεί να πραγματοποιηθεί εφόσον καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Σήμερα ο «Ρ», ενόψει της 8ης Μάρτη, δημοσιεύει δύο κεφάλαια από τη διάλεξη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «Για το γυναικείο ζήτημα», το ένα «για την κατάσταση των γυναικών στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία και το άλλο «η εξειδίκευση της πολιτικής του ΚΚΕ στις γυναίκες και το γυναικείο κίνημα». Αναδημοσιεύεται από την ΚΟΜΕΠ, τεύχος 1/2006.



Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ