Τα ομολογημένα σχέδια της ΝΔ, συνέχεια εκείνων του ΠΑΣΟΚ, κάνουν ακόμα πιο επιτακτική τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ.

Δυο χρόνια μετά την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, η ΝΔ, απροκάλυπτα πλέον, επιτίθεται κατά της Κοινωνικής Ασφάλισης. Αφήνοντας στην μπάντα τα μισόλογα και τις μέχρι τώρα σιβυλλικές δηλώσεις τους, κυβερνητικά στελέχη βάζουν στο στόχαστρό τους όλα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Την περασμένη βδομάδα η αλλαγή τακτικής - γιατί η στρατηγική της ΝΔ παραμένει αμετάβλητη - είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Τα «τρία δεν», για τα οποία στα λόγια τουλάχιστον οι κυβερνητικοί παράγοντες επαναλάμβαναν εν είδει εκκλησιαστικού τροπαρίου, εγκαταλείπονται. Υποτίθεται ότι μέχρι τώρα η κυβέρνηση υποσχόταν ότι δε θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας, δε θα αυξηθούν οι εισφορές των εργαζομένων και δε θα μειωθούν οι συντάξεις! Τώρα, όμως, οι υπουργοί της κυβέρνησης επιμόνως αρνούνται να επαναλάβουν την παραπάνω «δέσμευση». Είναι χαρακτηριστικό ότι στα μέσα της βδομάδας, ο πολύς κ. Αλογοσκούφης το μόνο το οποίο εξαιρούσε από την επερχόμενη ανατροπή ήταν «τα ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα». Η υποκρισία τους δεν έχει όρια. Γιατί τι σημαίνει η φράση αυτή; Πολύ απλά, ότι από τον αντιασφαλιστικό πέλεκυ, μπορεί να ξεφύγουν - αν ξεφύγουν - μόνο όσοι είναι κοντά στη σύνταξη. Για τους υπόλοιπους, τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, η κυβέρνηση «κόβει κοστούμι».

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση τίποτα από τα υφιστάμενα δικαιώματα των εργαζομένων δε θεωρεί δεδομένα. Το αντίθετο. Στο στόχαστρο μπαίνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, το ύψος των συντάξεων, το δικαίωμα στην πρώιμη μειωμένη σύνταξη μεγάλων κατηγοριών όπως οι γυναίκες εργαζόμενες και οι μητέρες. Και μαζί με αυτά, το δικαίωμα για λιγότερα χρόνια εργασίας των εργαζομένων στα Βαριά και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ), οι αναπηρικές συντάξεις. Μεγάλα ερωτήματα προκαλεί και η σκοτεινή θέση της κυβέρνησης για την επικουρική σύνταξη. Ενδεικτική των σχεδιασμών που έχει η κυβέρνηση είναι και η απάντηση που έδωσε την περασμένη Πέμπτη ο υπουργός Απασχόλησης Σάββας Τσιτουρίδης για την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στα 65 χρόνια. «Το θέμα αυτό, θα αντιμετωπιστεί μέσα σ' ένα γενικότερο προβληματισμό», είπε. Απάντηση που επιβεβαιώνει ότι τα αντεργατικά σχέδια της ΝΔ, πάνε πολύ μακριά και στοχεύουν όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από κλάδο, φύλο, ειδικότητα ή ηλικία.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι και αυτή η «μεταρρύθμιση» θα βαδίσει στα χνάρια των προηγούμενων ανατροπών. Και οι εργαζόμενοι έχουν αρκετά στοιχεία για να σκεφτούν και να βγάλουν συμπεράσματα. Από το 1988 που συντονισμένα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έκαναν επανειλημμένες παρεμβάσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση, πάντα έδιναν τη διαβεβαίωση ότι «έλυσαν» το Ασφαλιστικό για 30 τουλάχιστον χρόνια. Αυτό υποσχέθηκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη την τριετία 1990 - 1993, την ίδια υπόσχεση έδωσαν οι κυβερνήσεις Σημίτη. Κι όμως το μόνο που έμεινε απ' αυτά τα νομοθετήματα, ήταν οι απώλειες των εργαζομένων. Αύξηση των ορίων ηλικίας, μείωση των συντάξεων. Ειδικότερα, βαρύ είναι το τίμημα για τις γυναίκες εργαζόμενες μετά το 1993, οι οποίες πλέον θα βγαίνουν στη σύνταξη στα 65 χρόνια. Τώρα, επανέρχονται στον τόπο του εγκλήματος. Και πάλι, «ανακαλύπτουν» ότι το ασφαλιστικό έχει προβλήματα. Οτι κινδυνεύουν Ταμεία και η βιωσιμότητα του συστήματος. Το ίδιο παραμύθι ξαναζεσταμένο. Τα ίδια προσχήματα. Οι ίδιες αντεργατικές επιδιώξεις.

Και οι ίδιες μέθοδοι. Πρώτη μέθοδος εξαπάτησης των εργαζομένων ο λεγόμενος «κοινωνικός διάλογος». Ενα διάλογο - απάτη που μέσα στο δίχρονο που πέρασε πολλές φορές η κυβέρνηση επιδίωξε να τον αρχίσει, αλλά χάρη στην αποφασιστική στάση των ταξικών δυνάμεων και του ΠΑΜΕ, η μεθόδευση δεν πέρασε. Τώρα αναλαμβάνουν νέα προσπάθεια, έχοντας επί της ουσίας εξασφαλίσει τη συμφωνία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Μια πλειοψηφία που δηλώνει έτοιμη να συζητήσει, αν φύγουν από τη μέση τα «εμπόδια» των συλλογικών συμβάσεων και της επιστράτευσης. Γνωστά τα τεχνάσματα της ΓΣΕΕ, γνωστός και ο ρόλος της σε όλη την ιστορία του Ασφαλιστικού τα τελευταία χρόνια.

Δεύτερη μέθοδος της κυβέρνησης είναι οι περίφημες αναλογιστικές μελέτες. Μελέτες που θα δίνουν επιστημονικοφανή κάλυψη και πάνω τους θα βασιστούν τα αντιασφαλιστικά μέτρα. «Μελέτες» που πριν συνταχτούν έχουν ήδη βγει τα συμπεράσματά τους. Και που ποτέ, δε μελέτησαν, π.χ. πόσα είναι τα συνολικά κεφάλαια που καταλήστεψαν οι εργοδότες από τα Ταμεία, μην αποδίδοντας τις εισφορές των εργαζομένων; Πόσα είναι τα κεφάλαια των αποθεματικών που λεηλατήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες; Πόσο είναι το ύψος των συντάξεων των συνταξιούχων και πώς μπορούν αυτοί να επιζήσουν με τέτοια ποσά. Γι' αυτά οι μελέτες τους δεν απαντούν.

Τελευταία μέθοδος παραπλάνησης της κυβέρνησης Καραμανλή, είναι το «επιχείρημα» ότι οι εργαζόμενοι δε χρειάζεται να ανησυχούν, αφού ναι μεν θα γίνει ο διάλογος, ναι μεν θα καθορίσουμε το πλαίσιο, αλλά δε θα νομοθετήσουμε αυτήν την τετραετία. Με δυο λόγια, η ΝΔ μάς λέει ότι τώρα θα κάνουμε τη «δίκη» του ασφαλιστικού, τώρα θα βγάλουμε την καταδικαστική απόφαση για τους εργαζόμενους, αλλά αυτή θα εκτελεστεί μετά από δύο χρόνια! Αυτή είναι η παγίδα που στήνουν και σ' αυτήν δεν πρέπει να πέσουν οι εργαζόμενοι.

Ισα - ίσα, έχοντας την εμπειρία όλων των προηγούμενων αντιασφαλιστικών παρεμβάσεων, οι εργαζόμενοι τώρα πρέπει να δώσουν απάντηση. Να απορρίψουν και να χαλάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης. Να περάσουν στην επίθεση, υπερασπιζόμενοι τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και προβάλλοντας τα δικά τους αιτήματα. Την αύξηση των συντάξεων, τη μείωση του χρόνου συνταξιοδότησης, την αποφασιστική βελτίωση των παροχών Υγείας και των συνθηκών Πρόνοιας. Και ένα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η συμμετοχή στην 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 15 Μάρτη και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, με τα αιτήματα του ΠΑΜΕ.