Με κεντρικό άξονα την απώλεια της μάνας, η Εφη Πυρπάσου γράφει μια ευαίσθητη ιστορία με κοινωνικές προεκτάσεις, για παιδιά. Η «Λιβ», η μικρή λιβελούλα, αντιμετωπίζει αρχικά τον οίκτο και την «αγενή» διακριτικότητα του κοινωνικού περίγυρου που της αποσιωπά το θάνατο της μητέρας της θεωρώντας την ανίκανη να καταλάβει, ενώ στη συνέχεια βιώνει τη σκληρότητα και την απαξίωση στο πρόσωπο ενός συμμαθητή της στο σχολείο, στη στάση του οποίου καθρεφτίζεται η ανωριμότητα του εκπαιδευτικού και γενικότερα του κοινωνικού συστήματος απέναντι στα σοβαρά ζητήματα της ζωής.

Οταν οι στερεότυπες εκφράσεις «η μαμά έχει πάει ταξίδι», «η μαμά δε θα ξανάρθει» και «η μαμά είναι πάντα κοντά σου» αποδειχθούν ανεπαρκείς για να παρηγορήσουν τη Λιβ που θέλει να ξαναδεί τη μαμά της, αποφασίζει να ψάξει μόνη της μέσα στη νύχτα να τη βρει. Θα γνωρίσει τον Δεν, το δέντρο, που δεν ξέρει πώς φύτρωσε ούτε τι σημαίνει «μαμά» και θα συναντήσει επτά πλάσματα του δάσους που το καθένα έχει και μια ιδιότητα της μητέρας της...

Πρόκειται όχι μόνο για την ιστορία μιας απώλειας, αλλά και μιας μεγάλης ανακάλυψης: αυτής του μεγάλου ταξιδιού που είναι ο κόσμος. Το εξαιρετικό κείμενο της συγγραφέα, «απογειώνει» η εικονογράφηση του Νεκτάριου Ντεληγιώργη. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ» (Ιπποκράτους 34).