Ξύπνα Ραγιά! | Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ | ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ξύπνα Ραγιά!

Οχι ότι δεν το περίμενα, το περίμενα! Μόλις, όμως, το είδα πρώτη σελίδα στις εφημερίδες ήρθε το αίμα μου στο κεφάλι. «Ξύπνα Ραγιά», φώναξα. «Επιτέλους, τι διάολο θέλεις, για να καταλάβεις πως σε μετέτρεψαν σε πειραματόζωο, για να μην πω σε σκέτο ζώο; Δε βλέπεις, δε νιώθεις, άνθρωπέ μου, ότι σου έχουν τρυπήσει τις φλέβες και σου πίνουν το αίμα με το καλαμάκι; Δε βλέπεις, δε νιώθεις, δεν καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με φασίστες; Δε βλέπεις ότι σε μισούν»;

Αυτή ήταν η πρώτη μου αντίδραση. Να βάλω τις φωνές! Να βάλω τις φωνές στον κυρίως υπεύθυνο. Στο λαό. Στο κομμάτι εκείνο του λαού που αποδέχεται υπάκουα και υποταγμένα όλες τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του καπιταλιστικού συστήματος γενικότερα. Τη μια του ανεβάζουν τα όρια (χρόνια) συνταξιοδότησης, την άλλη του καταργούν το οκτάωρο, την τρίτη του γκρεμίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία, την τέταρτη το σύστημα Υγείας, την πέμπτη τη δημόσια εκπαίδευση! Εκεί, όμως, αυτός! ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τελευταία (γκαλοπικά) και ΣΥΡΙΖΑ. Και την ίδια ώρα γκρινιάζει!

Αλλά, αγαπητέ μου, και η βλακεία, και να με συγχωρείς, έχει και αυτή όρια! Τι άλλο περιμένεις για να καταλάβεις ότι σε δουλεύουν; Ρίξε μια ματιά πίσω σου, θυμήσου, επιτέλους, εκείνα τα απατηλά λόγια. Τη μεγάλη δημοκρατική ευρωπαϊκή αγορά, που σου προπαγάνδιζαν. Η οποία, όπως έλεγαν και εσύ έχαφτες, θα άνοιγε δουλειές για όλους. Η οποία, όπως έλεγαν και εσύ καμάρωνες, θα κατοχύρωνε τα δημοκρατικά δικαιώματα. Θα εξομοίωνε τους λαούς προς τα επάνω. Δεν πέρασαν ούτε, πέντε, δέκα, είκοσι χρόνια και όλες αυτές οι μπαρούφες πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτό το σατανικό οικονομικό μόρφωμα, αυτή η ακρίδα, αυτή η ύαινα πέταξε τη μάσκα, και αποκαλύφθηκε ο στεγνός δήμιος που κρύβει μέσα της! Ο ανθρωποφάγος που κρύβει μέσα της!

Ενας ανθρωποφάγος που με το ζόρι και την απάτη πέρασε τη δημόσια περιουσία σε ιδιωτικά χέρια. Ενας ανθρωποφάγος που γέμισε τις γωνίες με κάμερες. Που παρακολουθεί καθετί που κινείται. Ενας ανθρωποφάγος που γύρισε τους εργαζόμενους στο Μεσαίωνα. Που με το ζόρι και την απάτη οδήγησε την εργατική τάξη στη μέγκενη του ωρομίσθιου. Που κατήργησε τη μονιμότητα. Που πέρασε στην ανεργία πάνω από πενήντα εκατομμύρια ανθρώπους! Που ξερίζωσε καρποφόρα χωράφια και έβαλε τους αγρότες στο περιθώριο και στην ανασφάλεια.

Επιτέλους, τι άλλο θέλεις Ραγιά, για να καταλάβεις πως σε χρησιμοποιούν, πως σε εμπαίζουν, πως σε εκμεταλλεύονται ασύστολα; Μόνο η ακρίβεια που προέκυψε από την αλλαγή της δραχμής με το ευρώ έπρεπε να σε ξεσηκώσει! Πόσο πληρώνεις το κουλούρι, βρε, άνθρωπε; Τέσσερα κουλούρια και πάει η σύνταξη! Πόσο πληρώνεις τη θέρμανση; Ενα γύρισμα του κουμπιού και πάει το μεροκάματο. Πόσο πληρώνεις τη συγκοινωνία; Διακόσιες σαράντα δραχμές για μια στάση. Για μια απόσταση 300 μέτρων! Ούτε καβάλα στο σβέρκο τους να σε πήγαιναν δε θα άξιζε τέτοιο κόμιστρο!

Αλλά ας γυρίσω στο θέμα μου. Στην είδηση της πρώτης σελίδας που μου τίναξε τα νεύρα! Δεν ήταν αντικατοπτρισμός, δεν ήταν όνειρο, δεν ήταν εφιάλτης. Ηταν αλήθεια! Οι εφημερίδες το έγραφαν καθαρά στην πρώτη σελίδα τους και με ξύλινα γράμματα: Το Συμβούλιο Υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ, αποφάσισε, λέει, να φτάσει τις ώρες απασχόλησης στις 65 ώρες την βδομάδα, σε πρώτη φάση, και στη συνέχεια στις 75 ώρες! Τι λέτε, ρε (βάλτε όποια λέξη τους αρμόζει! Οποια λέξη αποκαλύπτει καλύτερα και πιστότερα τη γαϊδουριά τους)! Τι λέτε, ρε, άθλιοι! Ρε δολοφόνοι! Τι είναι ο άνθρωπος, ρε; Μηχανή; Από ατσάλι; Λιώνει ρε ο άνθρωπος! Κουράζεται. Πεθαίνει! Αφήστε που έχει και άλλες ανάγκες. Να κοιμηθεί, να διασκεδάσει, να παίξει με τα παιδιά του, να ερωτευτεί, να μορφωθεί!..

Αλλά φίλε μου, σε εσένα μιλάω Ραγιά, αυτοί δεν ξέρουν από ανθρώπους αυτοί είναι φίδια! Εσύ, όμως, καημένε, τι σκ... περιμένεις ακόμα για να ξυπνήσεις! Αυτοί ξεβρακώθηκαν! Εδειξαν όλα τα σάπια δόντια τους. Δεν αφήνουν καμία αμφιβολία, πια. Ακόμα και στον πιο βλάκα! Θέλουν να σε τσιγαρίσουν και μετά να σε φάνε σιγά σιγά για να προσθέσουν λίπη στα λίπη τους! Ηδονίζονται να σου ρουφάνε τον ιδρώτα και το αίμα!

«... έτσι μου 'πε ο Καραϊσκάκης και με σκούντησε: Ξύπνα Ραγιά, έε, ξύπνα Ραγιά».

Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ