Πρόσφατη εξόρμηση μελών του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος στη στάση Κάμπο Γκράντε στη Λισαβόνα

Στο όνομα της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 9,4% του ΑΕΠ φέτος στο 4,6% του χρόνου, η κυβέρνηση αποφάσισε την αύξηση του ΦΠΑ από 20 στο 21%, την αύξηση κατά 1,5% για φόρο εισοδήματος, κατά 2,5% στα κέρδη επιχειρήσεων άνω των δύο εκατομμυρίων ευρώ. Για να μειώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια ανακοίνωσε και τη μείωση κατά 5% των μισθών των ανώτατων δημόσιων υπαλλήλων και των πολιτικών.

Υπενθυμίζεται πως το Μάρτη είχε προηγηθεί το λεγόμενο «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» που ανάμεσα στα άλλα «παγώνει» τους μισθούς του δημόσιου τομέα μέχρι το 2013, περικόπτει τις κοινωνικές δαπάνες, μειώνει τα επιδόματα ανεργίας και εξαναγκάζει τους ανέργους να δέχονται θέσεις εργασίες με μισθούς κάτω από το κατώτερο όριο των 475 ευρώ, ενώ προωθεί την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια.

Με την εξαγγελία του λεγόμενου «Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης», η αναμενόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια εκφράστηκε και έμπρακτα. Συνολικά πάνω από 500.000 δημόσιοι υπάλληλοι προχώρησαν σε απεργία, αφήνοντας έτσι κλειστές δημόσιες επιχειρήσεις και υπηρεσίες, σχολεία, δικαστήρια, νοσοκομεία, ενώ μόλις τη περασμένη βδομάδα οι εργαζόμενοι στις μεταφορές πραγματοποίησαν 3ήμερη απεργιακή κινητοποίηση και παρόμοιες ενέργειες έγιναν και από τους εργαζόμενους στα ταχυδρομεία.

Ταυτόχρονα, συνεχίζεται το μπαράζ των ιδιωτικοποιήσεων των κρατικών επιχειρήσεων που έχουν απομείνει, όπως οι ταχυδρομικές υπηρεσίες «Postal Sevice CTT», η κρατική τράπεζα «Caixa Geral de Depositos», η αεροπορική εταιρεία «TAP», η εταιρεία αεροδρομίου «ΑΝΑ», το εθνικό οδικό δίκτυο «REN», η εθνική σιδηροδρομική «CP». Ηδη από τις εταιρείες που έχουν ιδιωτικοποιηθεί χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στην ανεργία, ενώ χτυπήθηκαν βάναυσα τα δικαιώματά τους. Στο δημόσιο τομέα, ήδη από το 2005, εφαρμόζεται η ρύθμιση όπου προβλέπει πως για κάθε δύο αποχωρήσεις εργαζομένου γίνεται μόνο μία πρόσληψη. Στόχος της κυβέρνησης, όπως εξάλλου έχει δηλώσει ο υπουργός Οικονομικών Φερνάντο ντος Σάντος, είναι η συνέχιση της μείωσης του δυναμικού στο δημόσιο τομέα κατά 7,5% έως 10% επί του συνόλου των περίπου 675.000 υπαλλήλων.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση χαρίζει, στις τράπεζες, 4 δισ. ευρώ στο «Portuguese Businees Bank». Παράλληλα, οι πέντε βασικές εθνικές τράπεζες δηλώνουν ότι τα ετήσια κέρδη τους φτάνουν τα 5,5 δισ. ευρώ, ενώ στο τέλος του 2008 υπήρχαν 16 δισ. ευρώ σε off shore εταιρείες. Στη διάρκεια των τελευταίων 6 ετών, οι βασικές οικονομικές και χρηματοπιστωτικές ομάδες είχαν κέρδη που ξεπερνούν τα 32 δισ. ευρώ, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι καθημερινά βλέπουν να μειώνονται κατακόρυφα τα εισοδήματά τους, να αυξάνεται η ανεργία και να εντείνεται η ανασφάλεια.

Το συνολικό χρέος της Πορτογαλίας υπολογίζεται στο 331% του ΑΕΠ και σήμερα η ανεργία καλπάζει φτάνοντας στο υψηλότερο ποσοστό του 10,4%. Τον Οκτώβρη του 2009, σύμφωνα με τα στοιχεία της «Γιούροστατ», το επίσημο ποσοστό ανεργίας ήταν της τάξης του 10,2% και ο επίσημος αριθμός των ανέργων έφτανε τις 567,7 χιλιάδες. Ωστόσο, το ποσοστό θα έφτανε το 12,7% (720.000 ανθρώπους) αν υπολογίζονταν όσοι άνεργοι δεν υπολογίζονται στα επίσημα στοιχεία καθώς και η «αόρατη υποαπασχόληση». Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν πως το ποσοστό ανεργίας στις γυναίκες το τελευταίο τρίμηνο του 2009 πήγε στο 10,7% (283.400), ενώ στους νέους το 22,2% (100.300). Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι ενώ αυξάνεται ραγδαία η ανεργία, η στήριξη στους ανέργους μειώνεται, έτσι από τους επίσημα 567.000 ανέργους μόνο οι μισοί έχουν δικαίωμα στο επίδομα ανεργίας, ενώ 40% δεν έχει απολύτως καμία κοινωνική στήριξη. Μάλιστα, μεταξύ 2007 και 2009, το ποσό που προέβλεπε ο κρατικός προϋπολογισμός για τα επιδόματα ανεργίας μειώθηκε κατά 400 εκατομμύρια ευρώ.

Από την πρώτη στιγμή το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα τάχθηκε κατά των αντιλαϊκών μέτρων σημειώνοντας πως αποτελούν μια πρωτοφανή επίθεση στο όνομα της κρίσης και πως τόσο το Σοσιαλιστικό Κόμμα όσο και το αντιπολιτεύομενο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα στηρίζουν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων. Παρόμοια στάση έχει τηρήσει και το Λαϊκό Κόμμα με την πολιτική που ακολουθούσε. Το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα καταδίκασε τα μέτρα και απεύθυνε κάλεσμα στους εργαζόμενους και το λαό να κινητοποιηθεί δραστήρια και να αγωνιστεί ενάντια σ' αυτά τα μέτρα και να συμμετάσχει μαζικά στη μεγάλη εθνική κινητοποίηση της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών (CGTP) στις 29 Μάη στη Λισαβόνα.

Επιπλέον, με καθημερινές εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, σε στάσεις του μετρό, σε πλατείες, τα μέλη του Πορτογαλικού ΚΚ μοιράζουν φυλλάδια και ενημερώνουν το λαό για τη βάρβαρη επίθεση που εξαπολύει η άρχουσα τάξη ενάντια στα δικαιώματα του λαού. Εκτός από την κινητοποίηση της CGTP, διοργάνωσε πολιτική συγκέντρωση στις 20 Μάη στη Λισαβόνα με το σύνθημα «Οχι στο κλέψιμο των μισθών μας», ενώ παρόμοια συγκέντρωση πραγματοποίησε στις 22 Μάη και η Κομμουνιστική Νεολαία Πορτογαλίας με το σύνθημα «Εμπρός! Για τα δικαιώματα της νεολαίας».

Εν μέσω αυτής της κατάστασης που αυτό που απαιτείται είναι αγώνας ρήξης όχι μόνο με τα αντιλαϊκά μέτρα αλλά και άνοιγμα της προοπτικής για άλλο δρόμο ανάπτυξης, για το σοσιαλισμό. Δε λείπουν και οι φωνές που διαχέουν διαχειριστικές αυταπάτες. Οπως το οπορτουνιστικό κόμμα «Μπλοκ της Αριστεράς» που ανήκει στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιχειρεί να εμφανίζεται και πλασάρεται έντεχνα ως αγωνιστής των δικαίων αιτημάτων του λαού, όμως στην ουσία, με τις θέσεις και την πολιτική που επιλέγει προτείνει εναλλακτικούς τρόπους διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί εξάλλου και η στήριξη που έδωσαν οι βουλευτές του στη συζήτηση που έγινε στο Κοινοβούλιο στις αρχές Μάη για το λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης» στην Ελλάδα, στο όνομα δήθεν να μην υπάρξει «καμμένη γη» και υποτίθεται να «ωφεληθούν» οι Ελληνες εργαζόμενοι.