Από παλιότερη κινητοποίηση δημοσίων υπαλλήλων ενάντια στις περικοπές μισθών (εδώ πυροσβέστες)

Βαθύτερα στην κρίση βυθίζεται η Ουγγαρία σχεδόν 20 χρόνια από την καπιταλιστική παλινόρθωση. Οι Ούγγροι εργαζόμενοι έχουν ήδη υποστεί σημαντικές περικοπές από την εφαρμογή σκληρών μέτρων λιτότητας τόσο στο εισόδημα όσο και στα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα μετά το πακέτο των 25,1 δισεκατομμυρίων ευρώ, που έλαβε η Ουγγαρία από την τρόικα το 2008. Η φτώχεια και η ανεργία μεγαλώνουν, καθώς και οι εξώσεις λαϊκών ανθρώπων από τα σπίτια τους, που αδυνατούν να πληρώσουν τα στεγαστικά δάνεια στους τραπεζικούς ομίλους, ενώ πληθαίνουν και οι αυτοκτονίες ανθρώπων που δεν μπορούν να αντέξουν το βάρος της βαρβαρότητας που βιώνουν. Ταυτόχρονα, αυξάνονται οι άστεγοι στις πόλεις που την ίδια στιγμή ποινικοποιούνται, όπως στην περίπτωση του δήμου της Βουδαπέστης που βάζει και πρόστιμο 50.000 φιορινιών (γύρω στα 200 ευρώ) σε όποιον μένει στο δρόμο. Τέτοια βαρβαρότητα!

Την ίδια στιγμή, σε υποβάθμιση κατά μία βαθμίδα της πιστοληπτικής ικανότητας της Ουγγαρίας (από Baa3 σε Βα1) προχωράει ο οίκος «Moody's», ο οποίος υποστήριξε πως είναι πιθανό να μειώσει εκ νέου τη χρηματοπιστωτική ικανότητα της χώρας. Πρόκειται, φυσικά, για πιέσεις καπιταλιστικών ομίλων, που στόχο έχουν να περάσουν και στην Ουγγαρία νέα αντιλαϊκά μέτρα, για να ωφεληθούν ντόπιοι και ξένοι κεφαλαιοκράτες. Αλλο «ευαγές ίδρυμα», ο οίκος «Standard and Poor's» θα αναμένει τα αποτελέσματα που θα υπάρξουν από τις συνομιλίες ανάμεσα στην Ουγγαρία και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ενωση, σημειώνοντας ωστόσο πως υπάρχει «αρνητική προοπτική».

Το υπουργείο Οικονομικών της χώρας υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμία βάση» γι' αυτή την υποβάθμιση (που σημαίνει και περαιτέρω υποβάθμιση του φιορινιού έναντι του ευρώ) και πως το τελευταίο 18μηνο «έχουν υπάρξει θετικές αλλαγές σε όλους σχεδόν τους τομείς της οικονομίας»... Υπενθυμίζεται πως μόλις την προηγούμενη βδομάδα, η κυβέρνηση της χώρας αναζητούσε κάποιου είδους νέα οικονομική στήριξη από την «τρόικα», ισχυριζόμενη ωστόσο πως δεν επιδιώκει ένα νέο δάνειο αλλά «εγγυήσεις», ώστε «να υποστηριχθεί η οικονομική και χρηματοοικονομική κυριαρχία» και να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των διεθνών επενδυτών προς τη χώρα. Πρόκειται ουσιαστικά για μια προσπάθεια συγκάλυψης των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η άρχουσα τάξη στη διαχείριση της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.