«Να περάσουμε άμεσα στη δράση, αυτό είναι το κύριο σήμερα», υπογράμμισε ο Γιώργος Πέρρος, που σημαίνει τα Σωματεία, οι Επιτροπές Αγώνα, τα ψηφοδέλτιά μας εκεί που είμαστε μειοψηφία να θέσουμε το ζήτημα για συζήτηση στα Διοικητικά Συμβούλια των Συνδικάτων, τα οποία να πάρουν θέση και απόφαση απόρριψης και καταδίκης αυτής της λαίλαπας των χαρατσιών, των κεφαλικών φόρων, των ενταλμάτων πληρωμής.

Με πρακτικό τρόπο και με πρόγραμμα να σχεδιάσουν την αντίδραση με συσκέψεις, συνελεύσεις, συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να καταδικάσουν τα μέτρα, τη φοροληστεία, τη λεηλασία του εργατικού εισοδήματος. Να συζητήσουν τον τρόπο και τις μορφές αντίδρασης που οργανωμένα θα κάνουν πράξη την απόφασή τους και, παράλληλα, μέσα στους χώρους δουλειάς να συζητηθεί πλατιά η πρόταση για νέα γενική πανεργατική απεργία το πρώτο δεκαήμερο του Οκτώβρη, αλλά και άλλες κινητοποιήσεις κατά κλάδο.

Αυτό που επείγει, τονίστηκε στη συζήτηση, είναι να δημιουργούμε κάθε μέρα με τη δράση μας τις προϋποθέσεις που θα ορθώνουν εμπόδια σε κυβέρνηση και τρόικα, συνολικά στους εκπροσώπους του κεφαλαίου να εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική τους.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στους άνεργους και την προστασία τους, στις οικογένειες που υποφέρουν και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Να δυναμώσει η αλληλεγγύη, αλλά και ο ρόλος και η ευθύνη των συνδικάτων. «Βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι», ειπώθηκε χαρακτηριστικά στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας, γι' αυτό οι ταξικές δυνάμεις με τη δράση και το παράδειγμά τους πρέπει να συμβάλουν για να σηκώσει ο εργάτης κεφάλι. Να απαντήσει οργανωμένα και συντεταγμένα στην τρομοκρατία, στους εκβιασμούς, στο φόβο που καλλιεργείται στους χώρους δουλειάς, αλλά και έξω απ' αυτούς. Να καλλιεργήσουμε πνεύμα μαχητικότητας, συλλογικής δράσης και ταξικής αλληλεγγύης, «να μην κλαίει ο καθένας τη μοίρα του».

Κρίσιμο ζήτημα για την οργάνωση αυτού του αγώνα, όπως σημείωναν πολλά στελέχη της Γραμματείας, είναι η προϋπόθεση τα ταξικά συνδικάτα να πιάνονται από κείνο τον κρίκο, το πρόβλημα, την ανάγκη που θα τους φέρνει κοντά με όλα αυτά τα λαϊκά στρώματα που έχουν φτάσει σε οριακό σημείο. Με εργάτες που είναι μήνες απλήρωτοι, με απολυμένους που έχασαν ξαφνικά το εισόδημά τους, με συνταξιούχους με περικοπές στις συντάξεις, που οι ανατροπές στην Υγεία τούς έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο και αδυνατούν να πληρώσουν έστω και ένα ευρώ από τη φοροληστεία.

Μέσα από αυτή τη σχεδιασμένη παρέμβαση να εκδηλωθούν πλατιά η λαϊκή αυτενέργεια, η συμμετοχή, οι λαϊκές πρωτοβουλίες που θα αγκαλιάζουν την επιχείρηση, το εργοστάσιο, τη γειτονιά, το σχολείο, που θα τονώνουν το ηθικό της εργατικής τάξης και θα την κάνουν όχι μόνο να πιστεύει στο δίκιο της, αλλά και ότι έχει τη δύναμη να το επιβάλει.