Πρώτα το PSI (σ.σ. το «κούρεμα» χρέους), η δανειακή σύμβαση και το νέο πολυετές μνημόνιο και στη συνέχεια εκλογές ή πρώτα εκλογές και μετά μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή να λάβει τα νέα μέτρα; Παράταση της θητείας της κυβέρνησης Παπαδήμου όσο χρειάζεται ή τήρηση της συμφωνίας για εκλογές το Φλεβάρη - Μάρτη; Κυβερνητική κρίση και ακυβερνησία ή απρόσκοπτη υλοποίηση της πολιτικής που έχει συμφωνηθεί από τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης; Αυτά τα ψευτοδιλήμματα προβάλλουν με ένταση αστικά κόμματα και ΜΜΕ, επιχειρώντας ως συνήθως να μετατρέψουν τις αγωνίες της αστικής τάξης σε αγωνίες όλου του λαού. Η πραγματική και μόνη αγωνία της αστικής τάξης είναι να περάσουν από αυτή την κυβέρνηση τα νέα βάρβαρα μέτρα, το νέο μνημόνιο διαρκείας και η δανειακή σύμβαση, οι περικοπές στις συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα, η κατάργηση του κατώτατου μισθού. Η συγκρότηση της άκρως εχθρικής για το λαό τρικομματικής κυβέρνησης έγινε για να περάσουν τα πιο άγρια αντιλαϊκά μέτρα προκειμένου να σωθεί από την κρίση το κεφάλαιο και τα κέρδη των μονοπωλίων. Δεν κρύβουν ότι σε κάθε περίπτωση θέλουν να προστατευτεί η κυβέρνηση Παπαδήμου, ακριβώς γιατί είναι το μοντέλο για τις μελλοντικές αστικές κυβερνήσεις. Αλίμονο, όμως, αν ο λαός έφτανε στο σημείο να διαλέξει τη μορφή της κυβέρνησης, μονοκομματικής ή συμμαχικής, του κεφαλαίου που θα τον οδηγήσει σε μόνιμη χρεοκοπία και εξαθλίωση, να διαλέξει δηλαδή ανάμεσα στο δήμιο που θα του πάρει το κεφάλι. Αντίθετα πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του, να δείξει την οργανωμένη δύναμή του, να παρεμποδίσει όσο γίνεται την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων και να αντεπιτεθεί στοχεύοντας την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων.