Οι συνεντεύξεις του Γ. Α. Παπανδρέου έχουν πάντα το ενδιαφέρον τους, ιδιαίτερα στα σημεία που εξηγούν την κυβερνητική πολιτική, την ενεργοποίηση δηλαδή του Καιάδα για εκατομμύρια εργαζόμενους της χώρας. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στη χτεσινή «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», είπε: «Η δική μας αντίληψη συνδυάζει την προστασία του εργαζόμενου, του συνταξιούχου, του νέου, του αδύναμου, με την επένδυση, στην εξέλιξη, στην αλλαγή, στην καινοτομία. Χρειάζονται και τα δύο: και σιγουριά και αλλαγή». Και επειδή η επιθετικότητα σε βάρος του ΚΚΕ πρέπει να επιβεβαιώνεται ως συστατικό των επιλογών Παπανδρέου, μέμφεται τους κομμουνιστές επειδή αντιδρούν στα κυβερνητικά μέτρα, υποστηρίζοντας ότι «μένουν προσκολλημένοι στο χτες, σαν να μας λένε ότι καθήκον μας είναι μόνο να προστατέψουμε τον εργαζόμενο που μπήκε στη δουλειά ξέροντας γραφομηχανή και να μην του πούμε ποτέ πως πρέπει να μάθει να αξιοποιεί τον ηλεκτρονικό υπολογιστή».

Το καταλαβαίνουν οι πάντες ότι είναι πρόκληση να λες ότι εξασφαλίζεις «σιγουριά» για εργαζόμενους και συνταξιούχους, ή νέους και αδύναμους, εφαρμόζοντας ένα σύνολο μέτρων, κοινός παρανομαστής των οποίων είναι η καθολική μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, η ονομαστική μείωση των μισθών και συντάξεων, η κατάργηση του βασικού μισθού για τους νέους, η επιμήκυνση των ορίων συνταξιοδότησης και μαζί η νέα επιδείνωση στις εργασιακές σχέσεις, η απελευθέρωση των απολύσεων, η τεράστια αύξηση της έμμεσης φορολογίας και πάει λέγοντας.

Το ίδιο προκλητικό είναι που επί μήνες τώρα, και ενώ κλιμακώνεται το μακέλεμα των εργαζομένων, κλίνει τις «επενδύσεις στην καινοτομία» σε όλες τις πτώσεις. Γιατί δε μας λέει τους λόγους της καθυστέρησης; Μα, επειδή πρόκειται για επιχειρηματικές επενδύσεις, που, για να γίνουν, υπάρχει η βασική προϋπόθεση του εξασφαλισμένου κέρδους. Επειδή ξέρει ότι η οικονομική κρίση καθιστά απαγορευτικές τις όποιες επενδύσεις, αν δεν προηγηθεί μεγάλη καταστροφή των υπαρχουσών παραγωγικών δυνάμεων. Επειδή επιδιώκει τον αποπροσανατολισμό και την αποχαύνωση των εργαζομένων, που τους θέλει να δέχονται αγόγγυστα τα αντιλαϊκά μέτρα. Επειδή, τώρα, μαζί με την ΕΕ, σχεδιάζει τη νέα γενιά των κινήτρων προς τους επιχειρηματίες, που θα είναι ένας συνδυασμός ακόμα μεγαλύτερου ψαλιδίσματος σε μισθούς - συντάξεις και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων και οικονομικές ενισχύσεις προς το κεφάλαιο, σύμφωνα και με τη στρατηγική «ΕΕ-2020», ως συνέχεια της στρατηγικής της Λισαβόνας, δηλαδή συνεχείς αντεργατικές αναδιαρθρώσεις.

Εκεί όμως που ο πρωθυπουργός σπάει όλα τα κοντέρ είναι ο παραλληλισμός που κάνει με τις «αλλαγές» στις οποίες αντιτίθενται οι κομμουνιστές. Επειδή, λέει μένουμε προσκολλημένοι στις ...γραφομηχανές. Αυτοί που μαζί με τη ΝΔ έδιναν κρατικό χρήμα στο κεφάλαιο για να μεγαλώνει τη δύναμή του, που εφάρμοζαν πολιτική εξανδραποδισμού των εργατών, των φτωχών αγροτών, των μικρών ΕΒΕ, που παρέδιδαν στους μεγαλοεπιχειρηματίες το Δημόσιο, με ιδιωτικοποιήσεις και ΣΔΙΤ, ως δικό τους βιλαέτι, αυτοί που μέσα από το δικό τους σύστημα αξιών διακυβέρνησης έγιναν πρυτάνεις στη διδασκαλία της εξαγοράς, της διαφθοράς, που υπηρετούν το σύστημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το οποίο προκαλεί κρίσεις και καταστροφές, πάει πολύ να κάνουν τέτοιες αναφορές.

Οι κομμουνιστές βρίσκονταν πάντα στην πρωτοπορία των αγώνων για αλλαγή, ανάπτυξη και πρόοδο. Μόνο που ανάπτυξη και πρόοδος στην κοινωνία μπορεί να εξασφαλιστεί όταν κριτήριο της κοινωνίας είναι οι ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού. Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.