«Ακρατο καιροσκοπισμό και υποκριτικό λαϊκισμό» συνιστά για τον πρωθυπουργό η υπεράσπιση του δικαιώματος στη σταθερή και μόνιμη εργασία! Αυτό ισχυρίστηκε από το βήμα της Βουλής, απαντώντας στην Επίκαιρη Ερώτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, που αφορούσε στους συμβασιούχους και έθετε ζήτημα μονιμοποίησής τους. Ο Κ. Καραμανλής απέρριψε το αίτημα, επιχειρώντας, μάλιστα, να φέρει σε αντιπαράθεση τους συμβασιούχους με τους άλλους εργαζόμενους, λέγοντας πως «δεν μπορούν να προσληφθούν στο Δημόσιο και να πληρώνονται οι μισοί Ελληνες από τους άλλους μισούς»! Με σαφή πρόθεση τη διαιώνιση της ομηρίας τους, καλλιέργησε φρούδες ελπίδες - πολύτιμες ενόψει εκλογών - ότι ενδεχομένως να ενταχθούν κι άλλοι στις διατάξεις του ΠΔ Παυλόπουλου και να μονιμοποιηθούν, αν το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφασίσει τη διεύρυνση των σχετικών προϋποθέσεων.

«Αφετηρία της θέσης μας για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων είναι ότι υπάρχει πάγια και διαρκής ανάγκη για δουλιά για όλους, για εξασφάλιση του μέλλοντός τους με σταθερή δουλιά και σταθερές αποδοχές», τόνισε στην τοποθέτησή της η Αλέκα Παπαρήγα.

«Αυτή είναι - συνέχισε - πριν από όλα η πάγια και διαρκής ανάγκη για τους εργαζόμενους σε μια περίοδο που η ανεργία αυξάνεται ή η εργασία υποκαθίσταται με τη μερική και προσωρινή απασχόληση». Και υπενθύμισε: «Παίρνουμε επίσης ως αφετηρία την υπόσχεση που είχατε δώσει ως Νέα Δημοκρατία, αλλά και προσωπικά ο ίδιος προεκλογικά. Τα οποιαδήποτε δημοσιονομικά ή νομικά εμπόδια τα γνωρίζετε. Τη συνταγματική ρύθμιση που εμείς δεν την ψηφίσαμε επίσης τη γνωρίζατε».

Η Αλ. Παπαρήγα επισήμανε στον πρωθυπουργό ότι οι νόμοι μπορούν να αλλάξουν και τόνισε: «Είναι ευκαιρία με το καινούριο Σύνταγμα που έρχεται, να αλλάξει ό,τι εμποδίζει την απόδοση πραγματικής δικαιοσύνης απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Εμείς ζητάμε τη μονιμοποίηση όλων. Και βεβαίως από εδώ και εμπρός πρέπει να σταματήσει κάθε αναπαραγωγή αυτής της κατάστασης». Το ΚΚΕ εντάσσει αυτή τη θέση μέσα σε μια πολιτική πάλης για πλήρη και σταθερή απασχόληση σε όλους και στον παραγωγικό τομέα και στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών, προσθέτοντας ότι «δε λύνεται το ζήτημα με αντιπαραθέσεις μέσα στο χώρο των εργαζομένων, αλλά με κοινή δράση για δουλιά για όλους, για δημιουργία προϋποθέσεων αλλαγής της σημερινής κατάστασης».