Οι αστικές δυνάμεις αλλά και οι διεθνείς τους σύμμαχοι (ΕΕ -ΗΠΑ) δε διστάζουν να γράψουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες (στις οποίες καλούν τους εργαζόμενους να έχουν τυφλή υπακοή), τόσο στο πλαίσιο των ενδοαστικών και ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων - όπως συνέβει στην Ουκρανία - όσο και όταν νιώσουν ότι απειλούνται από την εργατική τάξη (όπως άπειρες φορές έχει συμβεί παλιότερα).

Οτι οι παραπάνω, που κόπτονται κατά τα άλλα για τη δημοκρατία, την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα κ.λπ., δε διστάζουν, για τους λόγους που προαναφέραμε, να αξιοποιήσουν και να στηρίξουν ανοιχτά φασιστικές ακροδεξιές δυνάμεις.

Οτι το ζήτημα είναι η λαϊκή-εργατική κινητοποίηση να μη γίνει το όχημα της αστικής κυβερνητικής εναλλαγής, είτε με τυπικό κοινοβουλευτικό τρόπο (όπως ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας) είτε με μη κοινοβουλευτικό τρόπο, όπως στην Ουκρανία.

Χρήσιμα διδάγματα...