Τους τίτλους των εφημερίδων το 1997 σημάδεψαν ειδήσεις όπως αυτές της συνόδου των 7 πλουσιότερων χωρών του κόσμου, πριγκιπικών θανάτων, νομισματικών κρίσεων, οικονομικών συγκλίσεων, ευημερίας των αριθμών ή διπλωματικών μακιαβελισμών - αλλά κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.

Τα παιδικά μάτια που κοιτούν το φακό και τα προτεταμένα χέρια για την "ελεημοσύνη" των ευυπόληπτων συναποτελούν μια εικόνα που δεν "πουλάει", κατά τη δημοσιογραφική αργκό. Πλην όμως, ματώνει πάντα τις ψυχές. Προκαλεί το βουβό θρήνο για τη χαμένη αθωότητα. Κι υπενθυμίζει ότι το τίμημα των υπερκερδών των γυαλιστερών δικτύων και των πολυεθνικών είναι η αναδυόμενη Παγκόσμια Πενία.

Κι αρχή καλός μας χρόνος...