Αλλά, διαβάζοντας κανείς τα μέτρα που προτείνουν να ληφθούν, αντιλαμβάνεται ότι η «απαλή γλώσσα» που χρησιμοποιούν δεν έχει ουδεμία σχέση με τη σκληρότητα των αντεργατικών μέτρων που ζητούν.

Ιδού μερικά απ' αυτά:

-- Διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε εξαμηνιαία βάση.

-- Επιμήκυνση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στις 48 ώρες.

-- Μείωση από 150% σε 125% της αμοιβής με προσαύξηση για τις επιπλέον 3 ώρες εργασίας πέραν του 40ωρου και μείωση από 175% σε 125% της υπερωριακής εργασίας.

-- Ν' αναλάβει το δημόσιο το κόστος των εργοδοτικών εισφορών για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας και για τρία χρόνια.

Το «κακό» δεν είναι ότι οι θεσσαλοί βιομήχανοι ζητούν «τα κέρατά» τους, αλλά ότι απευθύνονται σε κυβερνητικά ευήκοα ώτα...