Διακηρύσσοντας ότι ΗΠΑ και ΕΕ διακρίνονται πλέον στην πολιτική τους «από ενότητα σκοπών και ενότητα μηνυμάτων», ολοκλήρωσε την περιοδεία της σε μια σειρά από ευρωπαϊκές πρωτεύουσας, αλλά και στη Μέση Ανατολή και στην Αγκυρα, η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ.

Στο παρθενικό της ταξίδι υπό τη νέα της ιδιότητα, η Κοντολίζα Ράις έθεσε τρία ζητήματα: το Ιράκ, το Ιράν και την Κίνα.

Στο θέμα του Ιράκ, η Ράις επιδίωκε να αποσπάσει συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τους «συμμάχους», και κυρίως από τις μεγάλες δυνάμεις της ΕΕ, δηλαδή τη Γερμανία και τη Γαλλία, όσον αφορά στη στρατιωτική και οικονομική τους συμμετοχή στην κατοχή. Αυτό που πέτυχε, ήταν η νομιμοποίηση της αμερικανικής κατοχής, μέσα από την αναγνώριση των εκλογών - παρωδία που διεξήχθησαν στο Ιράκ.

Για την Κίνα, η Ράις πίεσε την ΕΕ να μην άρει το εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί στο Πεκίνο μετά το 1989, εκφράζοντας «την ανησυχία των ΗΠΑ για τη σταθερότητα της περιοχής». Ούτε σ' αυτό το σημείο, όμως, κατάφερε να αποσπάσει κάποια συγκεκριμένη δέσμευση από τους «συμμάχους».

Τέλος, το θέμα του Ιράν ήταν αυτό που προκάλεσε και τις μεγάλες τριβές, καθώς, ασχέτως δηλώσεων, η ΕΕ, ακόμη και η Βρετανία, αρνήθηκε πεισματικά να προχωρήσει σε υιοθέτηση κυρώσεων ή σε έγκριση κάποιου ψηφίσματος, που θα δρομολογεί την αυτόματη ανάληψη δράσης σε βάρος του Ιράν, «αν δε συμμορφωθεί με τη ΔΕΑΕ» για τον τερματισμό κάθε προσπάθειας κατασκευής πυρηνικών όπλων.

Οπως φαίνεται, οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις συνεχίζουν να λειτουργούν ταυτόχρονα με τη δεδομένη συμφωνία της καταλήστευσης των λαών...