Πώς θα σας φαινόταν, αν σας έλεγαν πως στην Ελλάδα - που η κυβέρνησή της διατείνεται ότι την έχει καταστήσει χώρα ειρήνης και σταθερότητας - θα πηγαίνετε στο σχολείο να πάρετε τους βαθμούς του παιδιού σας και μαζί με τον έλεγχο θα σας μοιράζουν και ένα φυλλάδιο για το τι πρέπει να κάνετε για να σώσετε το παιδί σας τη στιγμή που θα ξεκινήσουν οι... βομβαρδισμοί(!);

Μη βιαστείτε να πείτε ότι «αυτά δε γίνονται». Διότι γίνονται. Εστω και κατά λάθος... Μετά από ένα τέτοιο λάθος οι γονείς των μαθητών του 3ου Δημοτικού Πετρούπολης μαζί με τους ελέγχους των παιδιών τους πήραν πριν μερικές μέρες στα χέρια τους και ένα έντυπο με «οδηγίες πολιτικής άμυνας». Θέμα το «πώς» θα αντιμετωπίσουν έκτακτες ανάγκες, όπως πολεμικά γεγονότα και κυρίως τους από αέρος βομβαρδισμούς...

Το λάθος έγκειται στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο υλικό που διανεμήθηκε είναι απόρρητο. Συγκεκριμένα, είναι κομμάτι ενός συνολικότερου απόρρητου σχεδιασμού που από το υπουργείο Παιδείας κοινοποιήθηκε στη Νομαρχία Αθήνας και από εκεί στα δημοτικά σχολεία και τα νηπιαγωγεία στις αρχές του Μάρτη και αφορά στην αναμόρφωση των σχεδίων Πολιτικού Σχεδιασμού Εκτάκτων Αναγκών.

Η αναμόρφωση αυτή ξεκίνησε από το Φεβρουάριο του '99 (παραμονές του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας) και φαίνεται ότι μετά τη σχετική... «εμπειρία» των Βαλκανίων από τις ΝΑΤΟικές επιδρομές, ολοκληρώθηκε τώρα. Στο κείμενο - το έχει στη διάθεσή του ο «Ρ» στο σύνολό του - οι προσθήκες που έχουν γίνει στο σχέδιο πολιτικής προστασίας με την ονομασία «Αιγεύς» αφορούν οδηγίες προς τα σχολεία για την αντιμετώπιση κάποιας έκτακτης ανάγκης και κυρίως αεροπορικής επιδρομής... Σε ό,τι αφορά τη «γλώσσα» των οδηγιών είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι είναι γραμμένη με τρόπο που ισοδυναμεί με σύσταση προς τα νήπια, τα μεγαλύτερα παιδιά του Δημοτικού και τους γονείς τους να αρχίσουν να «εξοικειώνονται» με το ενδεχόμενο ενός βομβαρδισμού που θα πλήξει τα σχολεία της Αθήνας...

Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, και βεβαίως η κυβέρνηση, αφού η τελευταία υπάγεται απευθείας στο υπουργείο Εσωτερικών, έχουν υποχρέωση να απαντήσουν σε μερικά εύλογα ερωτήματα:

α) Πόσο τυχαίο είναι ότι η «αναμόρφωση» ξεκίνησε τις παραμονές του βομβαρδισμού κατά της Γιουγκοσλαβίας; Υπήρχαν φόβοι στην κυβέρνηση για τέτοιου είδους πλήγματα στην Ελλάδα, αλλά παρ' όλα αυτά ενέπλεξε τη χώρα στον πόλεμο;

β) Γιατί, τώρα που υποτίθεται ότι τελείωσε ο πόλεμος τα σχολεία λαμβάνουν τέτοιου είδους οδηγίες; Οι εξελίξεις στα Βαλκάνια είναι άσχετες με το γεγονός; Η κυβέρνηση γνωρίζει κάτι που θα έπρεπε να το ξέρει και ο ελληνικός λαός;

γ) Η ορολογία που χρησιμοποιείται στα κείμενα και οι συστάσεις που ισοδυναμούν με οδηγίες του τύπου «φτιάξε και συ ένα καταφύγιο για να σωθείς» (!), σε τι αποσκοπούν; Στην πρόληψη ή στην εμπέδωση κλίματος φόβου και «εξοικείωσης» με το ενδεχόμενο πολέμου;

Και κάτι ακόμα: Καλό είναι οι κυβερνώντες να μην επιδοθούν σε αστείες δικαιολογίες ότι πρόκειται για «τυπικά» προγράμματα πολιτικής προστασίας που «αποδεικνύουν» ότι ενδιαφέρονται για το λαό και ότι θα πρέπει να τους είμαστε και «υποχρεωμένοι» που φροντίζουν πριν από μας για μας...