Από διάφορες «φάσεις» πέρασε η στάση των ΗΠΑ έναντι της Κίνας, με αφορμή το επεισόδιο με το κατασκοπευτικό αεροσκάφος, το οποίο κρατείται ακόμα σε κινεζικό έδαφος. Ξεκίνησε με τον «ανυποχώρητο τσαμπουκά» του Προέδρου Μπους και τις έμμεσες, πλην σαφείς, απειλές προς την Κίνα «να συμμορφωθεί προς τις αμερικάνικες υποδείξεις, γιατί αλλιώς...». Ομως, σε λίγο οι διατυπώσεις έγιναν πιο ήπιες και πιο προσεκτικές. Στη συνέχεια επιδείχτηκε «πνεύμα διαλόγου» και «διάθεση συνεργασίας» για να φτάσουμε στην επίσημη «έκφραση λύπης» από τον υπουργό των Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, για την απώλεια του Κινέζου πιλότου. Βεβαίως από την «έκφραση λύπης» στην «έκφραση συγνώμης» που ζητάει από τους Αμερικανούς, σταθερά και επιμόνως εξ αρχής, η κινεζική ηγεσία, η απόσταση είναι μεγάλη και, μάλλον, δεν πρόκειται να τη διανύσει η αμερικάνικη ηγεσία, διακυβεύοντας το κύρος της ως «μοναδικής υπερδύναμης». Αλλά και οι μέχρι τώρα «υποχωρήσεις» της δείχνουν πολλά και αποδεικνύουν περισσότερα...