Πριν από λίγο καιρό, δημοσιεύματα του Τύπου στη Γερμανία έκαναν λόγο για μια άνεργη καθηγήτρια που βρέθηκε μπροστά το εκβιαστικό δίλημμα να δουλέψει σε οίκο ανοχής ή να χάσει το επίδομα ανεργίας. Η εν λόγω καθηγήτρια ήταν μια από τα (τουλάχιστον) 5,5 εκατομμύρια των Γερμανών ανέργων που βρέθηκαν στη δίνη των μεταρρυθμίσεων της τότε σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης Σρέντερ. Μεταρρυθμίσεις που πήγαζαν από τις συναποφάσεις για επιτάχυνση στην εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας, η οποία, ανάμεσα στα άλλα, προβλέπει τη ραγδαία επιδείνωση των όρων παροχής των επιδομάτων ανεργίας, της χρονικής τους διάρκειας και δραστικές περικοπές στο ύψος τους.

Ενα αντίστοιχο «κρούσμα» καταγράφεται αυτές τις μέρες στη Σουηδία, ενδεικτικό του τι περιμένει τους εργαζόμενους και τους άνεργους σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, στα πλαίσια του «ευρωμονόδρομου», τον οποίο με θέρμη υπερασπίζονται και στη χώρα μας η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ. Ο Σουηδός οικοδόμος Per Ove Persson, από την πόλη Lysevik της Σουηδίας, έμεινε άνεργος το 2003 και βγήκε στο ταμείο ανεργίας όπως δικαιούταν. Υστερα από κάποιο διάστημα, επειδή δεν μπορούσαν να του βρουν δουλιά στην πόλη όπου έμενε, του πρότειναν να πάει να δουλέψει στη γειτονική Νορβηγία και συγκεκριμένα στην πόλη Kongsvinger, που απέχει πάνω από 100 χιλιόμετρα από το Lysevik.

Οπως ήταν φυσικό, αρνήθηκε την παραπάνω προσφορά, πρώτα για λόγους απόστασης, αλλά και για έναν πιο σοβαρό λόγο: Η εν λόγω νορβηγική εταιρία για την οποία θα δούλευε, δεν είχε υπογράψει Συλλογική Σύμβαση με το σωματείο των οικοδόμων και ως εκ τούτου δεν πληρούσε μια σειρά από υποχρεώσεις για ασφαλιστικές εισφορές και ασφάλεια. Στη Σουηδία, όταν είναι κανείς άνεργος και του προταθεί δουλιά - εννοείται στον αντίστοιχο κλάδο που ανήκει και στην ίδια περιοχή - δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί την προσφορά. Αν το κάνει, την πρώτη φορά μειώνεται το επίδομα ανεργίας κατά 25%, τη δεύτερη κατά 50% και την τρίτη φορά κόβεται τελείως.

Λοιπόν, στη συγκεκριμένη υπόθεση, του έκοψαν 25%, επειδή αρνήθηκε να πάει για δουλιά έστω κι αν ήταν σε ξένη χώρα. Ο Per Ove Persson κατέφυγε στο εφετείο και μετά από αρκετό διάστημα έχασε την υπόθεση. Το δικαστήριο έκρινε σωστή την απόφαση να του μειωθεί το επίδομα ανεργίας. Εκανε έφεση στον Αρειο Πάγο και ξανάχασε την υπόθεση, η οποία τώρα βρίσκεται στο Συμβούλιο Επικρατείας. Αν και πάλι χαθεί η υπόθεση, μπορεί να σημαίνει τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Θα μπορούν να στέλνουν τους άνεργους από τη Σουηδία στην Ισπανία και από την Ελλάδα στην Τσεχία, χωρίς καμιά εγγύηση ότι έστω θα ισχύουν οι Συλλογικές Συμβάσεις της χώρας που ζει ο καθένας. Και όποιος αρνείται, δε θα έχει κανένα δικαίωμα επιδόματος.