Του ΣΤΑΘΗ, από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Ρίξτε μια ματιά στα πρωτοσέλιδα: Παραμονή πανεργατικής απεργίας, για κρίσιμα, κρισιμότατα ζητήματα που αφορούν στην ίδια τη ζωή της εργατικής τάξης, η απεργία είναι εξαφανισμένη!

Και τι κυριαρχεί; Οι υποκλοπές. Σοβαρό; Σοβαρότατο! Σε ποια βάση, όμως; Σε ποιο έδαφος ανθούν αυτά τα φαινόμενα; Η ένταση της επίθεσης σ' ό,τι περιλαμβάνεται στον όρο «δημοκρατικά δικαιώματα» είναι άσχετη με την όξυνση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού; Δεν είναι αντανάκλαση αυτού του ανταγωνισμού και η παραμικρή λεπτομέρεια της πολιτικής που εφαρμόζεται στη χώρα μας; Είναι έξω από τον ανταγωνισμό των καπιταλιστών η εφαρμογή μιας πολιτικής, που σε κάθε της πλευρά στοχεύει στο τσάκισμα εργατών; Πού - στην προβαλλόμενη επικαιρότητα των μέσων μαζικής χειραγώγησης - είδατε να διασυνδέονται οι υποκλοπές με την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα; Πουθενά (με τη γνωστή φωτεινή εξαίρεση).

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, και τα μέσα χειραγώγησης που τη στηρίζουν, δε θέλουν συζήτηση που να οδηγεί στον αίτιο. Γιατί μια τέτοια συζήτηση οδηγεί σε δρόμους έξω από τη διαχείριση. Γιατί αυτή η συζήτηση, με τη σειρά της, συμβάλλει σε διαμόρφωση άλλης ενότητας. Αυτής, που θα ξεκινά με αφετηρία ότι απέναντι έχουμε τα μονοπώλια και, μάλιστα, στην περίοδο της όλο και πιο βάρβαρης επέλασής τους: Τώρα, που απειλούν να μην αφήσουν τίποτα όρθιο σε κάθε κλάδο, σε κάθε τομέα. Τέτοια γνώση οδηγεί και σε αναζήτηση ανάλογων συμμαχιών για την αντιμετώπιση του αντίπαλου. Οσοι φοβούνται σαν ο διάβολος το λιβάνι τη λαϊκή αντεπίθεση, δεν έχουν κανένα λόγο να μιλήσουν για την αιτία, άρα και για τη διέξοδο.

Εχουμε, όμως, εμείς. Κι έχουμε έναν πρόσθετο λόγο με αφορμή και την εξόντωση του Μιλόσεβιτς. Αυτόν, του δικαιώματος κάθε λαού να παλεύει ενάντια στον δυνάστη. Κι εδώ στη γειτονιά μας το αίμα είναι πολύ, για να αγνοούμε ποιος είναι ο δυνάστης.

Οταν θυμίζουμε στον Συνασπισμό το Μάαστριχτ, απαντούν πώς κάνανε ένα λάθος τότε. Ε, να, που, με αφορμή και την εξόντωση του Μιλόσεβιτς, έρχονται οι ίδιοι να μας θυμίσουν με ποιους είναι, ποιους δε θα αφήσουν. Γιατί είναι δεμένοι γερά στο άρμα που σέρνουν οι πολιτικές δυνάμεις του ιμπεριαλισμού.

Για την Παιδεία - σουβλατζίδικο, που πρέπει να λειτουργεί με όρους «φρανσάιζινγκ», θέλαμε να γράψουμε και τη στενή παρακολούθηση από τους Αμερικανούς όσων λέγονται και γράφονται για την «προβιά» που είχαν στήσει. Αλλά δε μας αφήνει η «επικαιρότητα» να αγιάσουμε...