Θέλετε, μήπως, κι ένα ακόμη απλό παράδειγμα, σχετικό με την παραπάνω ...υπερήφανη υπογράμμιση της πρωθυπουργικής ομιλίας;

Πέστε, λοιπόν, πως ένας εργαζόμενος έχει τοποθετήσει σε κρατικούς τίτλους τις οικονομίες του, που ανέρχονται σε 10 εκατομμύρια δραχμές. Στη διάρκεια ενός χρόνου, παίρνει τόκο περίπου 1.100.000 δραχμές, από τις οποίες η Εφορία τού κρατά το 7,5%, δηλαδή 82.500 δραχμές. Του μένουν έτσι, περίπου, 84.800 δραχμές το μήνα, για να συμπληρώσει τον ισχνό μισθό του, αν δεν είναι άνεργος...

Αν κάνει το ίδιο κι ένας (χαζός) ραντιέρης και τοποθετήσει τις ...οικονομίες των 500 εκατομμυρίων του σε κρατικούς τίτλους, θα πάρει ετήσιο τόκο 55 εκατομμύρια δραχμές και θα πληρώσει, Επίσης, εφορία το 7,5%, δηλαδή 4.125.000 δραχμές. Του μένουν επομένως, περίπου, 4.240.000 δραχμές το μήνα, για να περνάει σαν αγάς...

Και πέρα, όμως, από τη συνειδητά ταξική κυβερνητική πολιτική της φορολογικής "ισοπέδωσης", δε σημειώσαμε τυχαία τη λέξη χαζός σε παρένθεση. Ο ραντιέρης, που έχει εκατοντάδες ή και περισσότερα εκατομμύρια δραχμές, θα τοποθετήσει τα χρήματα αυτά σε ρέπος, με ακόμη καλύτερο επιτόκιο από τους κρατικούς τίτλους και χωρίς να δώσει τίποτε στην Εφορία, αφού έχει φροντίσει γι' αυτό η κυβέρνηση. Οι τόκοι των ρέπος είναι αφορολόγητοι...