ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ «κακός» οίκος αξιολόγησης, η S&P υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας, όπως γνωρίζετε. Πλην, όμως, η κυβέρνηση συνεχίζει να δίνει τη μάχη σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη «σωτηρία της χώρας».

Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αποδεχθούμε ως «πατριωτικό», «επιβεβλημένο» και «αναπόφευκτο» το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, μέχρι να μας φέρουν το επόμενο. (Που θα είναι πριν το 2015, να είστε βέβαιοι).

Ελα, όμως, που όλοι αυτοί οι «κακοί», ή αλλιώς «αγορές», ή αλλιώς «συμφέροντα», ή όπως αλλιώς θέλετε, ευνοούνται από κάθε απόφαση που παίρνεται στο όνομα του να αντιμετωπιστούν - υποτίθεται - οι «πιέσεις» τους.

Τα δικά τους κέρδη διασφαλίζονται, οι πιθανότητες για χασούρα μειώνονται όσο το δυνατόν περισσότερο και όταν δεν μειώνονται απλά ...μοιράζονται σε κάποιους άλλους. Δηλαδή, στους λαούς.

Κι επειδή όλα σ' αυτήν τη ζωή έχουν κόστος, ο τελικός λογαριασμός έρχεται στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους, στους νέους, στους αγρότες και τους μικροεπαγγελματίες.

Εξ ου και οι νέες περικοπές, οι νέοι φόροι, ή καινούριες «εισφορές» και, φυσικά, η περαιτέρω μείωση των εργασιακών δικαιωμάτων.

Το αστείο στην όλη υπόθεση είναι πως όλα τα παραπάνω μας τα παρουσιάζουν ως ...θυσίες «αλληλεγγύης»! Πρέπει να είμαστε «αλληλέγγυοι» στις τράπεζες και τις πολυεθνικές που ...έχουν την ανάγκη μας.

Δεν αρκεί, βλέπετε, να μας μειώνουν τους μισθούς, να απαλλάσσονται από τις ασφαλιστικές εισφορές και να μας πουλάνε ακριβότερα τα προϊόντα τους. Πρέπει να τους δώσουμε και κάτι ακόμη. Αλλωστε ...έχουμε εμείς, αυτοί δεν έχουν (όσα κέρδη θέλουν).