Μόλις χτες σημειώναμε την υποκρισία εφημερίδων που δήθεν καταγγέλλουν τις τράπεζες ενώ την ίδια ώρα σπρώχνουν τους αναγνώστες να γίνουν πελάτες των τραπεζών. Ε, ήρθε καινούριο χτύπημα: «Οι πελάτες έχουν τη δυνατότητα προσαρμογής των δόσεών τους ανάλογα με την πορεία των οικονομικών τους και πιο συγκεκριμένα μπορούν να μειώσουν ή και να παραλείψουν τη δόση τους κατά τη διάρκεια του στεγαστικού τους δανείου» (παρουσιάστηκε σαν είδηση, ενώ είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη γκρίζα διαφήμιση τράπεζας που ψάχνει για νέα θύ-μα-τα!).

Το πιο ωραίο είναι πως βγήκε και ο «συνήγορος του καταναλωτή» με εκτίμηση ότι οι τράπεζες πρέπει να επιστρέψουν στους δανειολήπτες τη διαφορά από τη μείωση των επιτοκίων.

Ε, όταν το δούλεμα πάει σύννεφο, δε μας ξενίζει που η καινούρια πρόταση της ευρωπαϊκής αριστεράς είναι να αναλάβει «Ντελόρ στη θέση του Αλμούνια» ο Λαφοντέν! Για να έχει, λέει, αριστερό στίγμα η Κομισιόν! Θου Κύριε...

Δημοψήφισμα, λέει το ΠΑΣΟΚ, οι ευρωεκλογές. Με δεδομένη την ταυτότητα των προγραμμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θα υπάρχουν δύο ψηφοδέλτια και θα πρέπει να διαλέξεις μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης;

Λυριτζής - Οικονόμου: Η καλύτερη συνταγή της ΝΕΤ για να σπάσεις την τηλεόραση. Χτες ξεκίνησαν με ύμνους στην ΠΟΣΔΕΠ που αποφάσισε να μετάσχει στο διάλογο για τις νέες ανατροπές στην Παιδεία και συνέχισαν με συμβουλές στο ΚΚΕ να μην ασχολείται με τον Πάγκαλο γιατί «ο καθένας λέει την άποψή του». Τώρα, όταν σοβαροί δημοσιογράφοι αναγορεύουν την πολιτική χυδαιότητα σε άποψη, βγάλε συμπέρασμα τι σου πουλάνε κάθε μέρα...

Θλιμμένος για το ΚΚΕ εμφανίστηκε και ο Τσίπρας στο Παρίσι. Δεν εξήγησε τι ακριβώς από το ΚΚΕ του προκαλεί θλίψη, αλλά δεν πειράζει. Τα εξηγεί όλα αυτό που ψήφισε η μία από τις δύο παρατάξεις του ΣΥΝ στα πανεπιστήμια: Αντιγράφουμε από τη χτεσινή Αυγή: «Το σχέδιο δράσης προβλέπει μεταξύ άλλων την ενεργοποίηση των διαύλων επικοινωνίας με το υπουργείο Παιδείας, την επιστροφή της ΠΟΣΔΕΠ στο ΕΣΥΠ, την ενεργό συμμετοχή της στο διάλογο (...)». Επιπλέον δίνεται «έμφαση στην ενεργό συμμετοχή των ελληνικών πανεπιστημίων στον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης» (διαδικασία της Μπολόνια). Τα παραπάνω συμπληρώνονται με το χαρακτηρισμό της «απεργίας» ως της «πλέον ανέξοδης "επαναστατικής πράξης" που συγκροτεί μια κατάσταση ιδιαίτερα αρνητική».

Από μας «και σ' ανώτερα». Αριστεροί! Μέχρι που να ξεφτιλίσετε τόσο τη λέξη που θα την κάνετε να ακούγεται βρισιά...

Αριστεροί; Παναγόπουλος (της ΓΣΕΕ και του ΠΑΣΟΚ του Πάγκαλου) χτες στη ΝΕΤ (ναι, στου Λυριτζή και του Οικονόμου): «Ανοίξτε τα βιβλία σας κι αν είναι να στηρίξουμε την επιχείρηση» είπε απευθυνόμενος με «άγριο» ύφος στον Μίχαλο. Και για να μην παρεξηγηθεί συμπλήρωσε με παράδειγμα τον Λαναρά λέγοντας «εκεί πάμε να τη σώσουμε την επιχείρηση, εκεί κάνουμε συμφωνίες».

Η στήλη θα ζητήσει ανθυγιεινό επίδομα: Δεν είναι δουλειά να ξεκινάς τη μέρα σου με Πάγκαλο, να συνεχίζεις με Ρούση και πάνω που πας να τελειώσεις με Τσίπρα σου προκύπτει Παναγόπουλος.

Ασχετο: Τι πήγε και θυμήθηκε η γυναίκα; Τον Θούριο. Καλά, δε διαβάζει Ρεπούση, ρώτησε τον ΣΥΝ πριν ανοίξει το «εθνικιστικό» στόμα της; Ακου, λέει, «ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά». Οσο βασιλεύει η δημοκρατία και δεν κινδυνεύουμε απ' τον Στάλιν, στα στενά θα ζούμε. Καλά δεν είναι; Σαν την ισότητα των δύο φύλων με σύνταξη στα 65. Ευρωπαϊκά πράγματα. Οχι σαν κάτι Συντηρητικούρες του ΚΚΕ που εντελώς Σεχταριστικά ζητάνε σύνταξη στα 50 και στα 55.