Στη γραμμή της ενσωμάτωσης και της χειραγώγησης κινείται τώρα η κυβέρνηση Σημίτη όσον αφορά το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης, εναλλάσσοντάς τη με αυτή της επίδειξης αυταρχισμού που είχε προηγηθεί από τον Κ. Σημίτη στη Σύνοδο Κορυφής στο Γκέτεμποργκ.

Στη γραμμή, λοιπόν, του μαστιγίου και του καρότου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Ρέππας εμφανίστηκε χτες ιδιαίτερα ανεχτικός και μειλίχιος απέναντι στο κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, ενώ δεν παρέλειψε να αναδείξει τις ανούσιες διαφοροποιήσεις της κυβέρνησης στα ευρω-αυταρχικά και τρομοκρατικά μέτρα που αποφάσισαν οι υπουργοί Εσωτερικών και Δικαιοσύνης της ΕΕ. Ο εκπρόσωπος επισήμανε ότι στη Γένοβα θα είναι παρόντες πολίτες από διάφορες χώρες «για να εκφράσουν τις ανησυχίες, τις αγωνίες τους και τους προβληματισμούς τους ή και τις αντιδράσεις τους για την προσπάθεια να καθοδηγήσουν τις παγκόσμιες εξελίξεις οι μεγάλες οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη μας»(!). Δε δίστασε μάλιστα, να χαρακτηρίσει το πολύμορφο, όπως είπε, αυτό κίνημα με τις «εσωτερικές του αντιφάσεις», ως «νέο παράγοντα στη διεθνή κοινωνική και πολιτική σκακιέρα». Είναι πολίτες που η φωνή τους πρέπει να ακουστεί από εμάς, πρόσθεσε. Δεν περιορίστηκε όμως εδώ: «Απέναντι σε αυτές τις ευαισθησίες και τις ανησυχίες των πολιτών πρέπει να δείξουμε ενδιαφέρον, να μην τις αγνοήσουμε... Θα πρέπει να υπάρχει ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας μαζί τους. Μη θεωρήσουμε ότι είναι περιθωριακές δυνάμεις που κινητοποιούνται στο πλαίσιο τέτοιων μεγάλων διασκέψεων»(!).

Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος, ο Δ. Ρέππας υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση Σημίτη δε δέχτηκε στο πλαίσιο των υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ την απόφαση για τη δημιουργία σε ευρωπαϊκό επίπεδο μιας «βάσης δεδομένων» για τους πολίτες που θα παίρνουν μέρος σε τέτοιους είδους εκδηλώσεις, «καταπίνοντας» ταυτόχρονα το υπόλοιπο πακέτο των αυταρχικών μέτρων ενάντια στον «εχθρό λαό». Παράλληλα, δικαιολόγησε την απόφαση της κυβέρνησης της Ιταλίας να αναστείλει τη Συνθήκη Σένγκεν ως «δικαίωμά της» και περνώντας στην αντεπίθεση προσπάθησε να δικαιώσει την εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν με το επιχείρημα ότι «αυτοί που εναντιώνονταν στην εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν είναι αυτοί που απαιτούν περισσότερο απ' όλους την απόλυτη εφαρμογή της Συνθήκης αυτής»(!).

Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από ένα μήνα ο Κ. Σημίτης είχε δικαιολογήσει το πρωτοφανές όργιο βίας κατά των διαδηλωτών στο Γκέτεμποργκ, επιρρίπτοντας στους τελευταίους την ευθύνη για τη βία! Είχε δηλώσει τότε συγκεκριμένα: «Θεωρώ ότι πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός πως υπάρχουν διαδηλώσεις... Ομως δε δικαιολογούνται σε καμία περίπτωση φαινόμενα βίας. Δε δικαιολογείται η αντιμετώπιση της πολιτικής με τρόπο που δεν είναι δημοκρατικός»(!).