Στη σύνοδο της Φλωρεντίας, όπως εξάλλου και στην προηγούμενή της στο Τορίνο, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν παράλειψαν να εκφράσουν το φραστικό και υποκριτικό ενδιαφέρον τους για την ανεργία. Το μόνο που είχαν να επιδείξουν, ήταν η εισήγηση του προέδρου της Κομισιόν, το περιβόητο "σύμφωνο εμπιστοσύνης", το οποίο δεν περιέχει παρά μόνο ευχολόγια για τους ανέργους. Ταυτόχρονα, όμως, οι "15", ήταν πολύ σαφείς και συγκεκριμένοι στην οικονομική και νομισματική πολιτική, που πρέπει να ακολουθηθεί. Ετσι, ήταν κατηγορηματικοί, ότι πρέπει να διασφαλιστεί η δημοσιονομική πειθαρχία και στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ και μάλιστα, σύμφωνα με την πρόταση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Τ. Βάιγκες, προβλέποντας και κυρώσεις για τους παραβάτες. Οι κυρώσεις, για όσους δεν καταφέρουν να συμμετέχουν στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ και διαπιστωθεί ότι "χάνουν τον έλεγχο" των δημοσιονομικών τους, μπορεί να είναι η διακοπή των χρηματοδοτήσεων από τα διαρθρωτικά ταμεία.

Ακόμη χειρότερες είναι οι επιπτώσεις, για όσες χώρες δε συμμετέχουν στο κοινό νόμισμα, το "εύρω", οι οποίες - ούτε λίγο ούτε πολύ - θα χάσουν ουσιαστικά το δικαίωμα, να ορίζουν την τύχη της οικονομίας τους, όπως αποφασίστηκε στη Βερόνα κι έγινε αποδεκτό στη Φλωρεντία.

Με τέτοιες πολιτικές και τέτοιους μηχανισμούς επιβολής των συμφερόντων των πολυεθνικών, μόνο αφελείς θα περίμεναν λύση ή ανακούφιση έστω στο πρόβλημα της ανεργίας από την ΕΕ.