Πέμπτη 23 Φλεβάρη 1995
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Ολα για την "γκλαμουριά"

Ολα για την "γκλαμουριά". Τι εστί "γκλαμουριά"; Από το γκλάμουρους, λέξη που έχει κάνει κατάληψη πλέον στη γλώσσα μας και στην κοινωνική συμπεριφορά των δημοσίων προσώπων. "Ω, τι γκλάμουρ εποχή μπαμπά και μαμά", θα μπορούσε να είναι ο τίτλος ενός σύγχρονου θεατρικού έργου, που θα περιέγραφε όλη αυτή την επιφάνεια, το "δήθεν" που ξεγελάει και αποπροσανατολίζει τον κόσμο από την αλήθεια, το όνειρο, τις αγωνίες του, τα πραγματικά προβλήματα. Ασε δε που και ο πιο φαντασιόπληκτος και παράλογος συγγραφέας δε θα μπορούσε να απεικονίσει σε έργο του, τα όσα συμβαίνουν στους πιο "γκλάμουρ" κύκλους πολιτικών και Μίντια.

"Συναλλαγή, συναλλαγή, συναλλαγή... ", θα μπορούσε να είναι ο τίτλος. Το περιεχόμενό του, βέβαια, αποκλείεται να προσέγγιζε στο ελάχιστο τα όσα συμβαίνουν. Και αντιγραφή των όσων αποκαλύπτονται καθημερινά, όταν τα συμφέροντα συγκρούονται, να γινόταν και πάλι πολύ μακριά από την πραγματικότητα θα βρισκόταν. Πώς να τ' αγγίξεις όλα αυτά και να μην φρίξεις, να μην μελαγχολήσεις, να μην αγανακτήσεις, να μην τους "φτύσεις"; Και γιατί όχι να επαναστατήσεις; Με τον τρόπο του ο καθένας.

Θλίψη και απογοήτευση. Αδιέξοδο. Κι όλοι εμείς σε μια πάλη για την καθημερινή επιβίωση. Κι αυτοί να παίζουν με τα δισεκατομμύρια, με τον ίδιο τρόπο που εμείς παίζαμε με τα πετραδάκια όταν ήμασταν παιδιά. Ελπίδα; Κάπου θα υπάρχει. Δεν μπορεί. Και ίσως να βρίσκεται κρυμμένη πίσω από το στίχο του ποιητή που προειδοποιεί: "Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε. Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη".

Ας προλάβουμε πριν βρούμε τη στάχτη. Μια στάχτη που απλώνεται, ήδη, παντού. Ακόμη κι εκεί που ανέπνεαν μόνο ποιητές ή σαν ποιητές. Στο χώρο του πολιτισμού. Ολο και πιο συχνά τα καλλιτεχνικά προϊόντα, προϊόντα ψυχής, αποκτούν αίγλη όταν τα "τιμήσουν" διά της παρουσίας τους όλοι αυτοί που έχουν κουράσει, πλέον, ακόμη και τη ματιά μας. Γραβάτες, παπιγιόν, γούνες και χρυσάφια περιφέρονται, απεγνωσμένα, γύρω από κάμερες και φλας. Αφορμή; Κάποια πρεμιέρα. Κι όλη αυτή η αγωνία της επιτήδευσης και του καλλωπισμού, που σίγουρα κρατάει πολλές ώρες πριν την "εμφάνιση" και μέχρι το διάλειμμα της παράστασης. Η δική τους παράσταση τελείωσε εκεί. Αυτό συνέβη και στην πρεμιέρα του Εθνικού Θεάτρου, με το έργο του Σέρβου συγγραφέα Ντ. Κοβάτσεβιτς "Ο Αγιος Γεώργιος σκοτώνει το δράκο". Συνωστισμός επωνύμων. Μια τρέλα κατέλαβε τους καμεραμέν και τους φωτογράφους. Ποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές της βραδιάς; Σίγουρα όχι οι συντελεστές της παράστασης. Σε πρώτο πλάνο η αφρόκρεμα της αθηναϊκής κοινωνίας, η οποία ανακάλυψε την ύπαρξη του Εθνικού Θεάτρου, μόλις έμαθε πως διευθυντής του "μαγαζιού" είναι ο Νίκος Κούρκουλος. Ε, να μην τον τιμήσουν οι άνθρωποι; Οικοδέσποινα η Μαριάννα Λάτση. Ηταν όλοι τους εκεί. Μόνο το πρωθυπουργικό ζεύγος έλειπε... Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ