Πενήντα δύο χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την ίδρυση της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων, της θρυλικής ΕΠΟΝ. Ηταν η νεολαία που "πολεμούσε και τραγουδούσε", που κατόρθωσε να συσπειρώσει σχεδόν το σύνολο των νέων της εποχής, συμβάλλοντας με όλες τις δυνάμεις της στον αγώνα ενάντια στους Γερμανούς φασίστες.

Πενήντα δύο χρόνια πριν, στις 23 Φλεβάρη του 1943 και ενώ η Αθήνα βρισκόταν κάτω από Γερμανική κατοχή, σε ένα χαμηλό σπιτάκι στους Αμπελόκηπους συγκεντρώθηκαν οι αντιπρόσωποι των τότε οργανώσεων της νεολαίας που θα αυτοδιαλύονταν και θα συνιστούσαν την ΕΠΟΝ. Οι οργανώσεις που παραβρέθηκαν στη συνάντηση εκείνη ήταν η Αγροτική Νεολαία Ελλάδας, η Ενιαία Εθνικοαπελευθερωτική Εργατοϋπαλληλική Νεολαία, η Ενιαία Μαθητική Νεολαία, η Ενωση Νέων Αγωνιστών Ρούμελης, ο Θεσσαλικός Ιερός Λόχος, η Λαϊκή Επαναστατική Νεολαία, η Λεύτερη Νέα, η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας - ΟΚΝΕ, η Σοσιαλιστική Επαναστατική Πρωτοπορία Ελλάδας, η Φιλική Εταιρεία Νέων, αντιπροσωπεία του ΕΑΜ Νέων Μακεδονίας - Πελοποννήσου και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ Νέων καθώς και αντιπροσωπεία του Εθνικού Συμβουλίου των Φίλων της Νέας Γενιάς.

Η ανάγκη για σύσταση μιας ενιαίας οργάνωσης νεολαίας είχε ήδη επισημανθεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας από το 1935 και η ΟΚΝΕ ήταν ο βασικός πυρήνας δημιουργίας της ΕΠΟΝ.

Σήμερα ο "Ρ" κάνει μια περιήγηση στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, το θρυλικό σπιτάκι του Υμηττού και το σπίτι όπου ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ, στην οδό Δουκίσσης Πλακεντίας στους Αμπελόκηπους, μερικά μόνο από τα μέρη της Αθήνας που υπήρξαν σταθμοί στην ιστορία της ΕΠΟΝ. Συνοδός και "ξεναγός" μας ο Μιχάλης Λιαρούτσος,γραμματέας τότε του 6ου Τομέα της ΕΠΟΝ και σήμερα Β' Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αντιστασιακών Φίλων της ΕΠΟΝ, ο οποίος μας ξεναγεί και μας περιγράφει τη δράση της Οργάνωσης αλλά και την καθημερινή ζωή των ΕΠΟΝιτών.

Μαρίνα ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ