Η ανάπτυξη ιδεολογικών, πολιτικών, αγωνιστικών δεσμών με τους νέους και τις νέες σε κάθε κλάδο είναι απαιτητική και με βάση την κατάσταση που διαμορφώνεται για τη νέα γενιά με βάση τις κατευθύνσεις κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου. Μιλάμε για μια εργασιακή ζούγκλα, όπου οι νέοι περιπλανώνται από την ανεργία στην κατάρτιση, στην ανασφάλιστη, απλήρωτη, για λίγους μήνες δουλειά και μετά πάλι στην ανεργία. Το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά μετατρέπεται σε προγράμματα «μαθητείας». Και βέβαια, δεν υπάρχει πλέον η οικονομική στήριξη από την οικογένεια. Επιδρά ιδιαίτερα στα νέα ζευγάρια, στις νέες μητέρες. Σίγουρα, μέσα σε 2-3 μήνες, σε 15 μέρες ή σε 1 μέρα, που είναι οι συμβάσεις σήμερα, για παράδειγμα, στα τηλεφωνικά κέντρα, στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, δεν είναι εύκολο να πιάσεις δεσμούς. Παίζει ρόλο αυτή η κατάσταση στο ότι οι νέοι δυσκολεύονται να νιώσουν ότι ανήκουν σε έναν κλάδο, να αναπτύξουν δεσμούς με τη συνδικαλιστική οργάνωση.

Κυρίως, από τη δουλειά μας στις σχολές μαθητείας βοήθησε όταν αναδείξαμε την προοπτική σε κάθε κλάδο σε σύνδεση με τις εξελίξεις στις σχολές, τους όρους πρακτικής τους. Εκεί ιδιαίτερα που υπάρχει στήριξη από το Κόμμα, επεξεργασμένες θέσεις, σχεδιασμός από την κομματική οργάνωση κλάδου, ακόμα και με αδυναμίες, π.χ. κατασκευές, ναυτιλία, μέταλλο, τουρισμός. Στις σχολές, διευθυντάδες και επιχειρηματίες γανιάζουν τις συνειδήσεις των σπουδαστών στις σχολές μαθητείας, κατάρτισης, στα ΤΕΙ και τα ΑΕΙ περί επαγγελματικών δικαιωμάτων, περί «ανάπτυξης» που θα φέρει νέες θέσεις εργασίας (χωρίς να λένε βέβαια ότι μιλάνε για «δουλειά χωρίς μισθό»), ότι αν δεχθούν τις μειώσεις στο μεροκάματο μαθητείας θα βρουν πρακτική. Μια τέτοια συζήτηση επίσης βοηθάει να ξεπερνιούνται αντιλήψεις που έχουν στο μυαλό τους οι σπουδαστές, ότι τελειώνοντας τη σχολή θα δουλέψουν 1-2 χρόνια σε κάποιον εργοδότη και μετά θα ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση ή οι σπουδάστριες π.χ. της κομμωτικής που θεωρούν καλύτερο να δουλεύουν ως αυτοαπασχολούμενες σε σπίτια, ανασφάλιστες. Αυτή η αντίληψη δυσκολεύει να δουν αντικειμενικά τη θέση τους μέσα στην εργατική τάξη, να ασχοληθούν, να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στους σχετικούς με το αντικείμενο σπουδών τους κλάδους, τις συνθήκες δουλειάς σε αυτούς και γενικότερα την κατάσταση των εργαζομένων σε αυτούς. Εδώ χρειάζεται καλύτερη συνεργασία με τα σωματεία, επιτροπές αγώνα ΠΑΣΕΒΕ.

Επεξεργαστήκαμε τη γραμμή πάλης και συσπείρωσης, ενισχύσαμε πλευρές στην πρόταση του Κόμματος για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, αιτήματα κατά κατηγορία σχολής. Βοήθησε την παρέμβασή μας η επεξεργασία διεκδικήσεων από τις κομματικές οργανώσεις κλάδων κατασκευών, τουρισμού, λογιστικής, στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού.

Οπου υπάρχει προσανατολισμός δράσης στους νέους και τις νέες του κλάδου έχουμε σχέδιο πολύμορφης δραστηριότητας από τα συνδικάτα του κλάδου, ανεξάρτητα της συμμετοχής σε πρώτη φάση, που αφορούν το σύνολο της ζωής τους.