Σύντροφοι, δε θα πρωτοτυπήσω αν πω ότι με το βάθεμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης όλο και περισσότερα προβλήματα συσσωρεύονται στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα γενικότερα. Το ίδιο ισχύει και για την περιοχή της Στερεάς όπου κύριο χαρακτηριστικό είναι η αύξηση της ανεργίας, δηλαδή η καταστροφή εργατικής δύναμης που καταγράφει ποσοστό πάνω από 27% από 16% που ήταν το 2009.

Μια σειρά μικρές μεσαίες, αλλά και μεγάλες βιομηχανικές μονάδες στην περιοχή της ΧΑΛΚΙΔΑΣ - ΟΙΝΟΦΥΤΩΝ - ΣΧΗΜΑΤΑΡΙΟΥ - ΘΗΒΑΣ όπου υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση σχεδόν όλων των κλάδων, έχουν κλείσει. Παρ' όλα αυτά, ο συγκεκριμένος άξονας Χαλκίδα - Οινόφυτα - Σχηματάρι - Θήβα παραμένει βασικός χώρος βιομηχανικής παραγωγής συγκεντρώνοντας χιλιάδες εργάτες. Ταυτόχρονα, το τελευταίο δίχρονο παρατηρούμε και μια ιδιαίτερη ανάπτυξη του χονδρικού εμπορίου - logistics.

Παραμένει ως βασικό πρόβλημα η απουσία παρέμβασής μας σε αρκετά μεγάλα εργοστάσια. Το προηγούμενο διάστημα ωστόσο σε αρκετούς χώρους η ΚΟ, το ΠΑΜΕ είχαν παρεμβάσεις αλλού καλύτερα, αλλού λιγότερο καλά. Από την πείρα της δουλειάς μας φαίνεται ότι από την πλειοψηφία των εργατών δε γίνεται αντιληπτό ποιος είναι ο αντίπαλος, βλέπει ως αντίπαλο την εκάστοτε πολιτική εξουσία κι όχι την οικονομική, κι εδώ είναι τα δύσκολα για μας. Χρειάζεται επίμονη καλά σχεδιασμένη δουλειά που θα στοχεύει στην επίδραση στις συνειδήσεις των εργατών που θα σπάει επιρροές αστικών ιδεολογημάτων, αλλά και του οπορτουνισμού.

Είναι κομβικό το ζήτημα η ανατροπή στη συνείδηση των εργατών αυταπατών που εδράζονται στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, χρειάζεται αποκάλυψη των εξελίξεων σε σχέση με τον κλάδο, τις ενδοκαπιταλιστικές τάσεις και συγκρούσεις για να έχει ο εργάτης σφαιρική και ολοκληρωμένη εικόνα για το τι συμβαίνει και τι επιπτώσεις έχει στο χώρο του. Ολη αυτή η δουλειά περνάει μέσα από καλά μελετημένο σχέδιο της κομματικής παρέμβασης σε χώρους που ιεραρχούμε και που έχουν ιδιαίτερη σημασία, υπερβαίνοντας το σύνολο των εμποδίων που δεν επιτρέπουν την ολοκληρωμένη παρέμβασή μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη βιομηχανική περιοχή που αναφερόμαστε ένας σημαντικός αριθμός εργατών κατοικεί στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής. Αντικειμενικά αυτό δυσκολεύει την επαφή μαζί τους, αφού έξω απ' το εργοστάσιο ο εργάτης δεν ανοίγεται, φοβάται, άρα χρειάζεται να βρούμε επαφή σε χώρο εκτός εργοστασίου, ο πιο πρόσφορος είναι ο χώρος κατοικίας. Σε αυτήν την κατεύθυνση χρειάζεται να εξετάσουμε τον τρόπο συντονισμού της δράσης μας με την ΚΟ Αττικής που θα καταλήγει σε συγκεκριμένο σχέδιο παρέμβασης.

Με πυξίδα τις αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος, η παρέμβασή μας στην εργατική τάξη της περιοχής μπορεί και πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματική.