Στο 4,4 ο πληθωρισμός στην Ελλάδα της ΟΝΕ, του ευρώ και του Μάαστριχτ.

Πώς εξηγείται; Σε μια χώρα που το 13% των μισθωτών ζουν με εισοδήματα κάτω κι από αυτό το αυθαίρετα καθοριζόμενο ως «όριο» της φτώχειας. Που το 20% του συνολικού πληθυσμού καταφέρνει απλώς να επιβιώνει. Που οι 7 στους 10 συνταξιούχους παίρνουν συντάξεις κάτω από 600 ευρώ. Που η πλειοψηφία των εργαζομένων αμείβεται με μισθούς μεταξύ 500 - 1.000 ευρώ. Που οι εργαζόμενοι προς «δόξαν» των συνδικαλιστικών εργατοπατέρων παίρνουν «αυξήσεις» του 1 ευρώ. Πώς εξηγείται σε αυτή τη χώρα να εκδηλώνονται πληθωριστικές πιέσεις στην αγορά (η οποία ειρήσθω εν παρόδω λειτουργεί με όλους τους κανόνες του «ελεύθερου» ανταγωνισμού);

Για την ανοδική πορεία του πληθωρισμού είναι προφανές ότι δεν αποτελεί πειστική εξήγηση η μόνιμη επωδός του κ. Γκαργκάνα και των υπολοίπων ταγών, είτε των ημεδαπών (ΣΕΒ) είτε των αλλοδαπών ευαγών ιδρυμάτων (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κλπ.), ότι δηλαδή φταίνε οι μισθοί, οι συντάξεις και γενικώς τα «προνόμια» του εργαζόμενου λαού.

Αυτό που «ταΐζει» την ακρίβεια και τον πληθωρισμό δεν είναι η «σπατάλη» των εργαζομένων. Είναι η ασυδοσία στην αγορά, είναι η κερδοσκοπία πάνω στις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, είναι η τοκοφλυφία των τραπεζών μέσω των δανείων και του «πλαστικού χρήματος» και κυρίως είναι η κεφαλαιοκρατική λειτουργία μιας οικονομίας που ελέγχεται από τα μονοπώλια, τα οποία καθορίζουν ανεξέλεγκτα τις τιμές και τις φουσκώνουν, με γνώμονα, πάντα, τη μεγιστοποίηση των κερδών τους.

Ολα αυτά έχουν ως συνέπεια την ανατροφοδοτούμενη σχέση μεταξύ της λιτότητας που πλήττει τους πολλούς, με τη χλιδή που αυτή η οικονομική πολιτική συνεπάγεται για τους λίγους.

*

Η τελευταία έκθεση του ΙΟΒΕ για την πορεία των συνολικών επιχειρηματικών κερδών είναι αποκαλυπτική. Τι προκύπτει: Οτι μέσα στο 2007, και ενώ ο επίσημος πληθωρισμός ήταν 2,9%, τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων έτρεξαν με τετραπλάσιους (!) ρυθμούς και αυξήθηκαν κατά 11,2%. Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία στο χώρο της βιομηχανίας, των τραπεζών και των κατασκευαστικών εταιρειών.

Στη μεν βιομηχανία τα κέρδη αυξήθηκαν κατά 14,1% (πέντε φορές πάνω από τον πληθωρισμό) και τούτο με αύξηση πωλήσεων μόλις 6,7%. Στις δε τράπεζες, η κερδοφορία αυξήθηκε κατά 34% (υπερδεκαπλάσια του πληθωρισμού). Οσο για τις κατασκευαστικές, τα κέρδη τους εκτινάχτηκαν κατά 64%, που σημαίνει σχεδόν είκοσι φορές πάνω από τον πληθωρισμό!

Το συμπέρασμα, επομένως, είναι προφανές: Στην Ελλάδα δεν έχουμε πληθωρισμό μισθών. Εχουμε πληθωρισμό κερδών!