Eurokinissi

Το οδοιπορικό μας στο Νομό Φλώρινας, του οποίου σήμερα παρουσιάζουμε το δεύτερο μέρος, απέδειξε περίτρανα ότι ο μεγαλύτερος αγώνας των κτηνοτρόφων και των αγροτών του νομού είναι απέναντι στις κυβερνήσεις του δικομματισμού, που έχουν επιλέξει να βάλουν «ποσόστωση» στη ζωή τους, με τις ευρωενωσιακές πολιτικές επιλογές του. Συγχρόνως η περιγραφή των προβλημάτων από τους ίδιους έδωσε μια αποστομωτική απάντηση και στο δεύτερο κομμάτι της έρευνάς μας στο νομό, που είχε να κάνει με την ανακίνηση από την οργάνωση «Ουράνιο Τόξο», που εδρεύει στην περιοχή, θέματος περί δήθεν «μακεδονικής μειονότητας», επιχειρώντας να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα των Ελλήνων πολιτών που είναι σλαβόφωνοι από τα πραγματικά προβλήματά τους, τα οποία επιχειρεί να αποδώσει στη «διαφορετικότητά» τους.

«Οι εταιρείες έρχονται "μιλημένες" και χτυπάνε τις τιμές», μας είπε ο κτηνοτρόφος Αντώνης Σαρρής

Στο χωριό του, το Αρμενοχώρι, οι κάτοικοι λένε «κάθε πέρσι και καλύτερα», ενώ ο ίδιος, με παράπονο στα μάτια, μας λέει ότι αυτό που τον στεναχωρεί είναι ότι «ταλαιπωρούμε και την οικογένειά μας. Ο γιος σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη και τον τραβολογάω πάνω - κάτω για να βοηθάει και στα ζώα. Υπάρχουν κτηνοτρόφοι στο νομό που μένουν ανύπαντροι γιατί δε βρίσκεται γυναίκα να αντέξει αυτή τη ζωή».

Τον ρωτάμε πού αποδίδει την κατάσταση και μας λέει «ΚΑΠ, ΓΚΑΠ και γω δεν ξέρω τι... Θα σου πω, όμως ένα παράδειγμα για να καταλάβεις πώς μας "προστατεύει" το κράτος. Μου έφαγαν οι λύκοι 4 πρόβατα, πήγα στον ΕΛΓΑ και ο υπάλληλος μου είπε ότι πρέπει να φάει εφτά για να αποζημιωθώ. Δηλαδή αν έρθει ο "μουσαφίρης" και μου φάει τέσσερα θα του πω "φάε άλλα τρία" για να πάρω τα λεφτά...». Γελάσαμε, γέλασε και αυτός και αμέσως μετά μας προσκάλεσε στη συνάντηση, το ίδιο βράδυ, που είχε ο σύλλογος των κτηνοτρόφων του Νομού Φλώρινας, τον οποίο έχουν δημιουργήσει περίπου 30 άνθρωποι στην περιοχή.

Πήγαμε. Μόλις μας είδε ο Αντώνης χαμογέλασε, είναι μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Συλλόγου. Δίπλα του καθόταν ο Β. Αλεξίου και αυτός μας περιέγραψε μια άλλη τραγική πραγματικότητα. «Φέτος αγοράσαμε την τροφή για τα ζώα 30 λεπτά το κιλό, από 20 πέρσι, και πουλήσαμε το αιγοπρόβατο 4,5 ευρώ το κιλό και φτάσαμε να δίνουμε στο τέλος ακόμα και 2,5 το κιλό το ζωντανό, πώς να επιβιώσεις»... Εδώ έρχονται έμποροι συνεχίζει και αγοράζουν «μια αγελάδα, που βγαίνει εκτός γαλακτοπαραγωγής με 100 ευρώ, την ίδια στιγμή που μπορεί το ζώο να ζυγίζει και πάνω από 200 κιλά. Δηλαδή 50 λεπτά το κιλό»!!

Οι κτηνοτρόφοι που συμμετέχουν στο Σύλλογο, τον δημιούργησαν για να μπορέσουν, όπως λένε, να παλέψουν τα προβλήματα. Η «Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Φλώρινας δε μας βοηθάει έτσι όπως έχει καταντήσει», μας λέει ο Αντώνης και «μαζευτήκαμε εδώ, μήπως και καταφέρουμε όλοι μαζί να πετύχουμε καλύτερες τιμές στα φάρμακα, καλύτερη τιμή στο γάλα, αν το δίνουμε όλοι μαζί». Ενώ μιλάμε μας πλησιάζει ο Παντελής:«Οι κτηνοτρόφοι θα εξαφανιστούν. Από το 1995 και μετά η κατάσταση είναι δράμα. Θα σου πω κάτι που δεν πίστευα ότι θα το έλεγα ποτέ: Ο καπιταλισμός είναι άγριος, πολύ άγριος»...

Η καταγραφή των παραπάνω μαρτυριών δίνει απάντηση και σε οργανώσεις τύπου «Ουράνιου Τόξου» που καθοδηγούμενες από κέντρα του εξωτερικού επιχειρούν να ανακινήσουν ανύπαρκτα «μειονοτικά» θέματα και να εκμεταλλευτούν τα τεράστια προβλήματα, χρησιμοποιώντας τα ως «Δούρειο Ιππο» του ιμπεριαλισμού. Η απάντηση που μας έδωσε ο Αντώνης Σαρρής, που είναι σλαβόφωνος, όταν μετά από τα τεράστια προβλήματα που μας περιέγραψε τον ρωτήσουμε για το θέμα που ανακινείται στην περιοχή του, είναι αποστομωτική: «Α, ρε φίλε, όταν εγώ τους λέω να μπουν στο Σύλλογο των κτηνοτρόφων που έχουμε και να παλέψουμε όλοι μαζί για τιμές στο γάλα, να πάμε στη νομαρχία, στο υπουργείο, να διεκδικήσουμε, βρε αδερφέ, κανείς δεν ακολουθεί και μετά σου λένε για καταπίεση και δικαιώματα»...

Θα σου πω κάτι για να καταλάβεις. «Εχω ένα ξάδερφο που μου λέει αυτά περί "Μακεδόνων" και "έθνους" και "μειονότητες" και του λέω κάτσε ρε συ Χρήστο, η γυναίκα σου Πόντια είναι, όλοι μαζί ζούμε. Τι θέλεις τώρα να ξεχωρίσεις, από ποιους, από τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου; Να πάμε σ' άλλα σχολεία να μάθουμε άλλα γράμματα;»...

«Κοίτα, κάποιοι λίγοι άνθρωποι - συνεχίζει - στα χωριά τα δικά μας είναι μπερδεμένοι ψάχνουν να βρουν ένα ρόλο στο χωριό για να ανήκουν κάπου και ασχολούνται μ' αυτά. Πρόβλημα δεν υπάρχει, ο πολύς ο κόσμος δεν ασχολείται. Μερικοί όμως δεν καταλαβαίνουν. Δεν καταλαβαίνουν ότι η Αμερική έχει τη φλόγα και αυτή θα ανάψει το σπίρτο. Εδώ θα πέσουν οι βόμβες, τα δικά μας παιδιά θα σκοτωθούν»...

Μεσημέρι της Πρωτομαγιάς, βρεθήκαμε σ' ένα κτήμα κοντά στο χωριό Μεσόκαμπο, χίλια μέτρα από τα σύνορα με το γειτονικό κράτος της ΠΓΔΜ. Δε βρεθήκαμε εκεί για ρεπορτάζ, αλλά τα όσα ακούσαμε το επέβαλαν. Ο Νίκος Ναλμπαντίδης και ο γιος του ο Κωστής καλλιεργούσαν ένα κτήμα 35 στρέμματα γεμάτο με μηλιές και αχλαδιές. Πέρσι, όπως μας είπαν, παραγωγή και δέντρα καταστράφηκαν από τον πάγο. Οταν πήγε ο ΕΛΓΑ για να αξιολογήσει... «μας έδωσε 4.500 ευρώ, που δεν κάλυπταν ούτε τα έξοδα που είχαμε κάνει τη χρονιά, όχι να ξαναφτιάξουμε την παραγωγή», μας είπε ο Νίκος.

Τους ρωτήσαμε για τις τιμές που παίρνουν στα μήλα και τα αχλάδια και ο Νίκος είπε «είναι τρεις με τέσσερις φορές κάτω από αυτή που τα ψωνίζεις εσύ στα μανάβικα και τα σούπερ - μάρκετ. Εμείς πουλάμε 0,80 το κιλό το αχλάδι και από 0,25 μέχρι 0,40 το κιλό το μήλο και εσύ...».

Ο Κωστής, ο γιος του, δε μίλαγε, λίγο αργότερα μας κάλεσε να κάνουμε μια βόλτα μέσα στο κτήμα. Μας έδειχνε τα δέντρα έπιανε τα φύλλα, τα άνθη, το χώμα. Σε μια στιγμή κοντοστάθηκε, σταματήσαμε και εμείς. «Ξέρεις σπουδάζω γεωπόνος στη Θεσσαλονίκη και αγαπώ πολύ τη γη, το κτήμα. Από μικρό παιδί έρχομαι εδώ. Οταν τελειώσω, μ' αυτό θα ασχοληθώ. Θέλω να είμαι γεωπόνος και αγρότης. Οι πόλεις δε με κρατάνε». Προχωράει και μετά από λίγο γυρίζει και μας λέει: «Ξέρεις μόνο τι σκέφτομαι; Αυτό που μου είπε πέρσι ο γεωπόνος από το Συνεταιρισμό της Φλώρινας: "Κωστή παράτα τα από το Δεκέμβρη είμαι απλήρωτος"»...