-- «Ανάκτηση από το δημόσιο των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων με τον έλεγχο, τουλάχιστον, του 51%».

Σε τι ακριβώς συνίσταται ο «εναλλακτικός» χαρακτήρας αυτής της πρότασης; Ποια υπέρ του λαού αλλαγή θα σηματοδοτήσει η ανάκτηση του 51% απ' το δημόσιο; Θα πάψει, μήπως, τότε η λειτουργία τους με όρους καπιταλιστικών επιχειρήσεων;

-- «Αμεση χορήγηση διορθωτικού ποσού στους μισθωτούς και συνταξιούχους. Το διορθωτικό αυτό ποσό μπορεί να φτάνει π.χ. τα 200 ευρώ το μήνα το 2008 για τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα) και 100 ευρώ το 2009».

Η αντίληψη των μειωμένων απαιτήσεων σε όλο της το μεγαλείο. Η σύνταξη των 400 ευρώ να γίνει 600 ευρώ! Το αίτημα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για 1.400 ευρώ κατώτερο μισθό και 1.120 ευρώ κατώτερη σύνταξη δεν αφορά το σοσιαλισμό. Το εδώ και τώρα αφορά. Αλλά ούτε να το διατυπώσουν δεν τολμούν.

-- «Αμεση αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού».

Ποιου κατώτερου μισθού; Αυτού που διαμορφώνουν οι εξευτελιστικές συμβάσεις που υπογράφουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες; Ποια ακριβώς ανάγκη τους θα αντιμετωπίσουν οι άνεργοι με το 80% των 600 ευρώ;

-- «Αυστηρός και ουσιαστικός έλεγχος των τιμών. Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται να θεσπιστεί άμεσα αυστηρός κοστολογικός έλεγχος (...) με την ταυτόχρονη επιβολή εύλογου ελεγχόμενου ποσοστού κέρδους».

Τα κέρδη - κέρδη για τον ΣΥΝ. Αλλά ελεγχόμενα και... εύλογα! Πόσο άραγε είναι το εύλογο κέρδος; Και έλεγχος από ποιον, σε ποιον; Απ' αυτούς που, με την πολιτική τους, εγγυώνται την αύξηση της κερδοφορίας σε αυτούς που την καρπώνονται;

-- «Ανάκληση των υπέρμετρων αυξήσεων στα εισιτήρια μέσων Μαζικής Μεταφοράς και στα διόδια».

Το ενδεχόμενο για κατάργηση των διοδίων ούτε που περνάει απ' το μυαλό τους...

-- «Αμεση ουσιαστική ενίσχυση της Επιτροπής Ανταγωνισμού (...) για τον έλεγχο και το "σπάσιμο" των καρτέλ».

Ακρως... εναλλακτικό και... σοσιαλιστικό μέτρο. Το ίδιο το αίτημα διατυπώνει θέση αποδοχής της ύπαρξης των καρτέλ. Σε συνθήκες οικονομικοπολιτικής κυριαρχίας του κεφαλαίου ποτέ και πουθενά καμιά επιτροπή δεν κατόρθωσε να το ελέγξει.

-- «Να σταματήσουν άμεσα οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας νοικοκυριών, εφόσον η τελευταία είναι κάτω από ένα ορισμένο ύψος αντικειμενικής αξίας και εμβαδού.

-- Να αναλάβουν ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, σε συνεργασία με τις υπό δημόσιο έλεγχο Τράπεζες, ένα ειδικό έκτακτο πρόγραμμαχαμηλότοκης δανειοδότησης».

Εάν και εφόσον... Συνεργασία με τράπεζες... Προγράμματα χαμηλότοκης δανειοδότησης... Για να μην ειπωθεί το απλό: Δωρεάν, ποιοτική λαϊκή στέγη. Ο ΟΕΚ, απ' τα κεφάλαιά του να δίνει δάνεια, άτοκα και να σταματήσει να στέλνει πελατεία στις τράπεζες. Αυτό, απ' τα αιτήματα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Πολύ πιο μπροστά απ' τις «εναλλακτικές» και «με ορίζοντα το σοσιαλισμό» προτάσεις του ΣΥΝ.

-- «Ματαίωση των κυβερνητικών σχεδιασμών για περαιτέρω "ευελιξία" στις εργασιακές σχέσεις.

-- Πλήρη αλλαγή προσανατολισμού των προγραμμάτων «stage», ώστε να ανταποκρίνονται στον πραγματικό σκοπό τους».

Για την «περαιτέρω ευελιξία». Ούτε καν το αίτημα της κατάργησης των «ελαστικών» μορφών απασχόλησης δε διατυπώνουν, μαζί και των ποικιλώνυμων προγραμμάτων που τσακίζουν δικαιώματα και γίνονται το όχημα περαιτέρω ανατροπών.

Και όλα αυτά με... ορίζοντα το σοσιαλισμό.