Τα στοιχεία αναδεικνύουν την άμεση σύνδεση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και άλλων επεμβάσεων με την «έκρηξη» των μεταναστευτικών ροών.

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα - σύμφωνα με στοιχεία της αστυνομίας - συλληφθέντων μεταναστών για παράνομη είσοδο και παραμονή στην Ελλάδα (σ.σ. οι παρακάτω αριθμοί αυξάνονται αν υπολογιστούν αυτοί που εισήλθαν αλλά δεν συνελήφθησαν και αυτοί που κατάφεραν να νομιμοποιηθούν):

- Παλαιστίνιοι: Ενώ το 2003 συνελήφθησαν 785, σταδιακά ο αριθμός αυξάνεται και συνδέεται άμεσα με τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις όπως εκφράζονται στην ευρύτερη περιοχή. Το 2006 ο αριθμός των συλληφθέντων ανέρχεται στους 2.847, το 2007 στους 5.135 και το 2008 στους 4.593.

- Ιρακινοί: Το Μάρτη του 2003 ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Ιράκ. Ωστόσο, οι συνέπειες του εμπάργκο από την εισβολή του Ιράκ στo Κουβέιτ το 1991 (πείνα, έλλειψη φαρμάκων, εξαθλίωση) αποτυπώνονται στις μεταναστευτικές ροές ήδη από το 2001 οπότε ο αριθμός των συλληφθέντων Ιρακινών ανέρχεται στις 8.379. Οσο συνεχίζεται η αμερικανική κατοχή στο Ιράκ, τα μεταναστευτικά και προσφυγικά κύματα αυξάνονται. Το 2007 οι συλλήψεις εκτοξεύονται στις 12.549 και το 2008 στις 15.940.

- Αφγανοί: Το 2001 ξεκίνησε η ΝΑΤΟική κατοχή στο Αφγανιστάν. Ταυτόχρονα, ξεκίνησαν να εγκαταλείπουν τη χώρα κυνηγημένοι χιλιάδες άνθρωποι. Οι συλλήψεις των Αφγανών προσφύγων εκείνη τη χρονιά έφτασαν τις 2.234. Με την κατοχή να παραμένει, τις καθημερινές δολοφονίες, την πείνα να μαστίζει τον αφγανικό λαό, οι μεταναστευτικές ροές αυξάνονται. Το 2006 συλλαμβάνονται 5.260, το 2007, 11.611 και το 2008, 25.577!

Αυτά αναφέρουμε ενδεικτικά. Για όλους αυτούς που ζητούν να γυρίσουν οι μετανάστες κι οι πρόσφυγες «από κει που ήρθαν». Και μάλιστα το πλασάρουν και σαν την πιο ενδεδειγμένη λύση. Να φύγουν και να πάνε πού; Στις κρεατομηχανές των ΗΠΑ, της ΕΕ και των άλλων ΝΑΤΟικών δυνάμεων; Και ποιοι τους ζητούν να φύγουν; Οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστών, της πλουτοκρατίας, των μονοπωλίων, που βάζουν ακόμα και μικρά παιδιά να δουλεύουν για τα ασύλληπτα κέρδη τους; Σε αυτούς τώρα οι μετανάστες τους «χαλάνε τη μόστρα», ενώ όταν ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίζονται στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και αλλού, απλά «λυπούνται» και συνιστούν «ψυχραιμία προς όλες τις πλευρές»!

Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΣΥΝ εξακολουθεί να έχει αυταπάτες ότι το πλαίσιο της ΕΕ είναι ο χώρος αναζήτησης λύσης, κάτω από την επίδραση της χρόνιας ευρω-λαγνείας. Οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων με τις πολιτικές που συνδιαμόρφωναν στην ΕΕ και υλοποιούσαν στην Ελλάδα, έχουν οδηγήσει μετανάστες και Ελληνες σε τραγικά αδιέξοδα. Παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε με συγκεκριμένα μέτρα να εμποδιστεί η διόγκωση του ζητήματος, που έχει πάρει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις, συνειδητά τίποτα δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση, πέρα από συλλήψεις, τρομοκρατία, καταστολή. Τώρα, η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται τη λαϊκή δυσαρέσκεια που η πολιτική της δημιούργησε, για να λύσει το ζήτημα προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών και της εργοδοσίας, προς όφελος του ελληνικού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Προετοιμάζεται καθημερινά το έδαφος από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, από πολιτικά κόμματα, φορείς, επιτροπές κ.ά. ούτως ώστε, όχι μόνο να μη συναντήσουν αντιδράσεις τα κυβερνητικά κατασταλτικά μέτρα κατά των μεταναστών, που θα ενταθούν, αλλά να έχουν και την πλήρη στήριξη των λαϊκών στρωμάτων.

Οι κατευθύνσεις της ΕΕ, που στη διαμόρφωσή τους πρωτοστάτησε η κυβέρνηση, είναι σαφείς: Στις χώρες της ΕΕ θα εισέρχονται τόσοι μετανάστες, όσους χρειάζεται η αγορά, οι επιχειρήσεις ως φθηνά εργατικά χέρια, ακόμα και όταν πρόκειται για υψηλά ειδικευμένους. Θα παραμένουν στην ΕΕ για όσο διάσημα έχουν δουλειά. Με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Ασυλο, που δρομολογήθηκε πρόσφατα, εντείνεται η καταστολή και το φακέλωμα των αιτούντων άσυλο. Η κυβέρνηση της ΝΔ ποινικοποιεί τη μετανάστευση που δεν είναι απαραίτητη για την καπιταλιστική οικονομία. Διατείνεται ότι το «πρόβλημα» της μετανάστευσης θα λυθεί με την ενίσχυση των ίδιων πολιτικών που το έχουν δημιουργήσει. Το ΠΑΣΟΚ, πιστό στην πολιτική της ΕΕ που και το ίδιο ως κυβέρνηση εφάρμοσε, συμφωνεί με αυτά τα μέτρα προβάλλοντας προσχηματικά την «ασφάλεια του πολίτη» και προτείνει ακριβώς ό,τι και η κυβέρνηση: «Μηδενική ανοχή στη λαθρομετανάστευση», ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων, σχεδιασμένη προσέλκυση του εργατικού δυναμικού για εποχιακές ή μονιμότερες ανάγκες, συμφωνίες επανεισδοχής με την Τουρκία και επαναπροωθήσεις. Στην ίδια λογική κινείται και ο ΛΑ.Ο.Σ. Αλλά και ο ΣΥΝ, που διαρκώς αναμασά ότι η ΕΕ έχει ανάγκη από εργατικά χέρια και ζητά από την ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει τις κοινοτικές Οδηγίες, τη στιγμή που η κυβέρνηση αυτό ακριβώς κάνει.

Α. Να αντιμετωπιστεί ως πρόβλημα της εργατικής τάξης και του εργατικού κινήματος. Οι μετανάστες ως μέρος του λαϊκού κινήματος, να γίνουν πηγή δύναμης και όχι μοχλός για την ακόμα μεγαλύτερη αποδιάρθρωσή του. Το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι αναπόσπαστο μέρος του πολιτικού προβλήματος της χώρας και γενικότερα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, άρα παράγοντας ταξικής ενότητας και αλληλεγγύης. Κάθε άλλη αντιμετώπιση, ως πρόβλημα αποκλειστικά ανθρώπινης αλληλεγγύης, φιλανθρωπίας ή ως πολιτιστικό ζήτημα, δε δίνει διέξοδο και προοπτική. Η κύρια ευθύνη για την ταξική ενότητα ανήκει στην εργατική τάξη της χώρας, στις ταξικές δυνάμεις. Ωστόσο, χρειάζεται προσπάθεια να κατανοήσουν και οι ίδιοι οι μετανάστες, ιδιαίτερα εκείνοι που έχουν άδεια παραμονής, ότι πρέπει να κάνουν και οι ίδιοι προσπάθεια, ώστε να μην πέφτουν οι νεοεισερχόμενοι αλλά και οι συνάδελφοί τους που ζουν στην Ελλάδα στα κυκλώματα του εγκλήματος, στα σχέδια ξένων και εγχώριων υπηρεσιών που τους χρησιμοποιούν για τους δικούς τους σκοπούς. Να βοηθηθούν, ώστε να αντιμετωπίζουν την πιο στυγνή εκμετάλλευση από τους ομοεθνείς τους που έχουν αναδειχθεί σε εργοδότες - εργολάβους, και επίσης από κυκλώματα που συνεργάζονται με αντίστοιχα εγχώρια.

Β. Η κοινή δράση κατά κλάδο με το μετανάστη δεν πρέπει να περιορίζεται στα εργασιακά, συνδικαλιστικά, όσο και αν αυτά αποτελούν το πιο βασικό πρόβλημα. Αφορά την οικογένειά του, το ζήτημα της παιδείας, της περίθαλψης, του διεθνισμού, τη βοήθεια για τη διαβίωση στη χώρα μας, την αντιμετώπιση του ρατσισμού. Την πάλη για να βελτιωθεί η κατάσταση στις πατρίδες τους.

Γ. Απαιτείται ειδική προσπάθεια κατά κλάδο και στη γειτονιά, ώστε τα παιδιά των μεταναστών, οι νέοι μετανάστες να αντιμετωπίσουν τις ακόμη πιο έντονες γι' αυτούς ταξικές διακρίσεις στο σχολείο, την ανεργία και την υποαπασχόληση, ώστε να πάρουν τη θέση τους, ως η νέα βάρδια της εργατικής τάξης της χώρας μας, να πλαισιώσουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τους αγώνες του.

1. Να σταματήσουν οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις και οι φυλακίσεις γιατί δεν έχουν χαρτιά. Να υπάρξουν ανθρώπινοι και αξιοπρεπείς χώροι φιλοξενίας μέχρι να τακτοποιηθούν και όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης. Να παρέχεται ιατροφαρμακευτική φροντίδα, δωρεάν σίτιση και στέγαση, διερμηνεία και νομική αρωγή για τη διατύπωση των αιτημάτων τους.

2. Νομιμοποίηση όσων ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, κατάργηση του καθεστώτος των συνεχών ανανεώσεων των αδειών διαμονής, των παραβόλων και προστίμων. Διευκόλυνση της οικογενειακής επανένωσης, κόντρα στη σχετική οδηγία.

3. Ασυλο ή ανθρωπιστικό καθεστώς στους πρόσφυγες και όσους προέρχονται από χώρες ιμπεριαλιστικής κατοχής ή εμφυλίων, κόντρα στις σχετικές οδηγίες.

4. Ταξιδιωτικά έγγραφα για όσους θέλουν να πάνε σε άλλο κράτος - μέλος της ΕΕ. «Οχι» στο φακέλωμα της Σένγκεν και στον Κανονισμό του Δουβλίνου.

5. Κοινωνικά, δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες. Να γίνει επιτέλους το τζαμί στην Αθήνα και το νεκροταφείο για τους μουσουλμάνους στο Σχιστό.

6. Ειδική μέριμνα από κρατικούς φορείς για ανήλικους πρόσφυγες και μετανάστες. «Οχι» στη φυλάκισή τους και στην επαναπροώθηση.

7. Εγγραφή στα δημοτολόγια των παιδιών των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα. Νομιμοποίηση χωρίς όρους και περιορισμούς όσων παιδιών ενηλικιώνονται. Ιθαγένεια με την ενηλικίωση και μόνο εφόσον το επιθυμούν.

8. «Οχι» στα μέτρα παραπέρα στρατιωτικοποίηοης των συνόρων και φρούρησής τους από την FRONTEX και το ευρωπαϊκό σύστημα επιτήρησης των συνόρων.