Σήμερα δίνουμε ένα ηχηρό χαστούκι σε όλους αυτούς που κάνουν τη ζωή μας κόλαση για να θησαυρίζουν μια χούφτα παράσιτα. Αυτή είναι η δική μας απάντηση απέναντι στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, την ακρίβεια, τους χαμηλούς μισθούς, τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας, την τραγική κατάσταση στην Υγεία και την Παιδεία. Απέναντι στη σαπίλα και τη βαρβαρότητα όπου μας καταδικάζουν.

Με τις σημερινές μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις στέλνουμε ξεκάθαρο μήνυμα σε κράτος και εργοδοσία ότι δεν θα πεινάσουμε, δεν θα κρυώσουμε εμείς, οι οικογένειες και τα παιδιά μας για τα κέρδη των λίγων.

Σήμερα η οργή και η αγανάκτηση που όλοι δικαιολογημένα νιώθουμε έγιναν δυναμική, μαζική συμμετοχή στον αγώνα. Εναν αγώνα που είμαστε αποφασισμένοι να τον δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο σε κάθε κλάδο, σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά, απ' άκρη σ' άκρη της χώρας. Αγώνα που αγκαλιάζει και θα συνεχίσει να αγκαλιάζει όλο και περισσότερους εργαζόμενους, όλο και περισσότερα σωματεία και θα γίνεται χείμαρρος απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που μας πνίγει.

Αγώνας συλλογικός, ενωτικός, αλληλέγγυος που δεν θα λογαριάζει την τρομοκρατία και την καταστολή. Που θα εμπνέεται από το ανάστημα που σηκώνει κάθε εργαζόμενος, κάθε κλάδος στη χώρα μας και σε άλλες χώρες. Αγώνας που θα σπάει στην πράξη την αναμονή και την ανοχή που καλλιεργούν πρώην, νυν και επίδοξοι «σωτήρες». Που θα βάζει στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες μας και όχι τις αντοχές της οικονομίας. Οχι άλλη θυσία για την πλουτοκρατία. Δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα, με «καλάθια» της ντροπής, με voucher και pass, με τα επιδόματα - κοροϊδία των επιχειρηματικών ομίλων.

Στον κλάδο του εμπορίου βλέπουμε ότι την ίδια στιγμή που εμείς τραβάμε ζόρι για να τα φέρουμε βόλτα, οι μεγαλέμποροι έχουν τζίρους δισεκατομμυρίων και καθαρά κέρδη εκατομμυρίων. Είναι εξοργιστικό για χιλιάδες συνάδελφους στα σούπερ μάρκετ που εργάζονται μέσα στα τρόφιμα να αδυνατούν να αγοράσουν τρόφιμα για την οικογένειά τους. Είναι εξοργιστικό να λιώνουμε στην κυριολεξία στη δουλειά και ο μισθός που παίρνουμε να εξανεμίζεται στο πρώτο 10ήμερο.

Ποια ακριβώς ανάγκη να πρωτοκαλύψει ο εμποροϋπάλληλος με τον μισθό του 4ωρου που δεν ξεπερνάει τα 400 ευρώ ή ακόμα και του 8ωρου που για την πλειοψηφία των εργαζομένων είναι 713 ευρώ μεικτά; Το φαγητό, το ενοίκιο, το ρεύμα, το νερό, το φροντιστήριο των παιδιών;

Η ακρίβεια σπάει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο, οι τιμές βασικών καταναλωτικών αγαθών έχουν εκτοξευτεί, οι μισθοί μας όμως εδώ και μια 10ετία παραμένουν καθηλωμένοι. Το 2022, μας λένε ότι πρέπει να προσαρμοστούμε με την πείνα, με τα κρύα σπίτια, ακόμα και τα κρύα σχολεία των παιδιών μας, να συμβιβαστούμε με το σκοτάδι.

Θέλουν ανοιχτά μια Κυριακή του Νοέμβρη οι μεγαλέμποροι τα καταστήματα, τρέχει η κυβέρνηση και νομοθετεί το άνοιγμα των καταστημάτων. Από το 2013 και μέχρι σήμερα όποιος και να κυβέρνησε και να συγκυβέρνησε, όλοι τους, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί κολαούζοι βάλανε τη σφραγίδα τους στο τσάκισμα της κυριακάτικης αργίας, με δεκάδες νόμους έλυσαν τα χέρια της εργοδοσίας δίνοντάς της το ελεύθερο να κάνει ακορντεόν τον εργάσιμο χρόνο καταπώς εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της.

Ολο το προηγούμενο διάστημα δεν τους αφήσαμε σε χλωρό κλαρί και θα συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο. Θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους με παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις, με την οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία, με τη συμμετοχή στους αγώνες. Σήμερα οι εμποροϋπάλληλοι που απήργησαν είναι περισσότεροι από κάθε άλλη φορά και αυτό είναι αισιόδοξο, μας γεμίζει δύναμη για τη συνέχεια.

Στη σήψη του συστήματος που αναδίνεται από την υπόθεση των υποκλοπών η λύση δεν είναι η κυβερνητική αλλαγή, είναι η ρήξη και η ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου, που καταφεύγει για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του στην καταστολή, στο φακέλωμα και τις παρακολουθήσεις.

Ρήξη με την καλλιέργεια της υποταγής και της κοινωνικής ειρήνης, τη στήριξη της γραμμής της κυβερνητικής εναλλαγής που βάζουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ και σε μεγάλα συνδικάτα.

Δεν είναι τυχαίο ότι στρέφονται μόνο απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά δεν λένε κουβέντα για τα τεράστια κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, αφήνουν τους μεγαλοεργοδότες έξω από το κάδρο των ευθυνών για την άσχημη κατάσταση του λαού. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν βγάζουν ούτε μια ανακοίνωση ενάντια στους εργοδότες για τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα» που γίνονται στους χώρους δουλειάς, για το γεγονός ότι μετράμε έναν νεκρό εργάτη κάθε τρεις μέρες.

Δεν είναι τυχαίο ότι η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης έχει βρει στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους έναν πολύ καλό σύμμαχο και στις ηγεσίες των παρατάξεων του ΣΥΡΙΖΑ, που, για παράδειγμα, εφαρμόζουν στα συνδικάτα το ηλεκτρονικό φακέλωμα του νόμου Χατζηδάκη και τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες της Κεραμέως.

Τους αφήνουμε όλους αυτούς στην απέξω και συνεχίζουμε τραβώντας περήφανα μπροστά, όλοι μια γροθιά με τα σωματεία μας, τους αγώνες μας, την αλληλεγγύη μας, να τους κάνουμε εμείς δύσκολο τον χειμώνα τους.

Η σημερινή απεργία είναι ένας σταθμός κλιμάκωσης των εργατικών και λαϊκών αγώνων σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο. Ο λαός μας να βγει μαζικά στο προσκήνιο. Συνεχίζουμε και από το βήμα της σημερινής μας απεργιακής συγκέντρωσης καλούμε όλους εσάς να στηρίξετε τον αγώνα μας ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές.