«Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια»!

Ιδού και η απόδειξη:

*

«Μια φορά κι ένα καιρό

στον τόπο τούτο το μικρό

ζούσαν κάτι φουκαράδες

οι ραγιάδες

Κοτζαμπάσηδες, πασάδες

και σεβάσμιοι δεσποτάδες

κυβερνούσανε τη χώρα

καλή ώρα

Τη δεκάτη ο τσιφλικάς

Δώσ' του κόψιμο ο πασάς

κι υπαγόρευε το ράσο

σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω

Ετσι τρεις από κοινού

πίναν το αίμα του λαού

αφού τότε τσιφλικάδες

ήσανε οι μπουρζουάδες»

(Μήτσος Ευθυμιάδης, Χρήστος Λεοντής)

*

και

*

«Ξεκινάει τ' αρχοντολόι, στη λιακάδα γυρολόι/

κι οι λακέδες σκυλολόι, τεμενά και μοιρολόι/

ξεκινάει τ' αρχοντολόι, του κλεφτοφονιά το σόι/

Με τα ρούχα τους τα σκούρα,

σβέρκοι και κοιλιές αράδα

Αχ ν' αρπάξω τη μαγκούρα

και να δέρνω μια βδομάδα

Στο σοφά τ' αρχοντολόι,

τρώει, πίνει, ξανατρώει

Καφεδάκι, κομπολόι

κι ας ψοφάει το φτωχολόι

Στο σοφά τ' αρχοντολόι,

του κλεφτοφονιά το σόι

Με τα ρούχα τους τα σκούρα

σβέρκοι και κοιλιές αράδα

αχ να αρπάξω τη μαγκούρα

και να δέρνω μια βδομάδα

και να δέρνω μια βδομάδα».

(Λευτέρης Παπαδόπουλος, Στέλιος Βαμβακάρης)