«Δρομολόγια» με το Λευκό Οίκο ξεκινά η κυβέρνηση, επιδιώκοντας να περιληφθεί στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την περιοχή.

Η αρχή θα γίνει με το ταξίδι του υπουργού Εξωτερικών Π. Μολυβιάτη το οποίο, όπως ανακοινώθηκε χτες, θα γίνει τελικά στις 24 Μάρτη. Ο Ελληνας ΥΠΕΞ θα συναντηθεί με την Αμερικανίδα ομόλογό του Κοντολίζα Ράις, η οποία αναμένεται να επανέλθει στην Ευρώπη για ένα νέο γύρο περιοδειών και σε άλλες χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ. Σε αυτές είναι πιθανό να περιληφθεί και η χώρα μας, αλλά κυβερνητικοί κύκλοι εκτιμούν η επικείμενη συνάντηση των δύο υπουργών στην αμερικανική πρωτεύουσα «ίσως καταστήσει περιττή τη μετάβασή της στην Αθήνα, σε αυτή τουλάχιστον τη χρονική περίοδο».

Το σίγουρο όμως είναι ότι στο ταξίδι του θα συζητηθούν όλα τα ανοιχτά θέματα, με έμφαση στη «λύση» του Κυπριακού που προωθούν οι ΗΠΑ πριν τις 3 Οκτώβρη, τα ελληνοτουρκικά, η «συμβολή» της κυβέρνησης στα Βαλκάνια, αλλά και η συνεισφορά της στον «αντιτρομοκρατικό πόλεμο» των ΗΠΑ. Η κυβέρνηση, όπως φάνηκε και από τις τοποθετήσεις του Κ. Καραμανλή στη διπλή σύνοδο ΕΕ -ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, εμφανίζεται «πρόθυμη» να συστρατευτεί στην εκστρατεία «προώθησης της δημοκρατίας» των ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι έχει δεχτεί δύο «χαστούκια» από το «υπερατλαντικό αφεντικό», το οποίο προχώρησε κόντρα στις αποφάσεις του ΟΗΕ και στη μονομερή αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» και στην ντε φάκτο αναγνώριση των κατεχομένων στην Κύπρο με την αποστολή Αμερικανών επιχειρηματιών συνοδεία διπλωματικών υπαλλήλων.

Στη συνάντηση Μολυβιάτη - Ράις αναμένεται να συζητηθεί και το επόμενο ταξίδι του Κ. Καραμανλή στο Λευκό Οίκο, κατά πάσα πιθανότητα το Μάη.

Στο μεταξύ, ο Ελληνας πρωθυπουργός ετοιμάζεται για τη διήμερη περιοδεία σε πρωτεύουσες βαλκανικών χωρών στις 2 και 3 Μάρτη. Στην επίσκεψη εργασίας του πρωθυπουργού στο Ζάγκρεμπ, στο Βελιγράδι και την Πρίστινα, θα συζητηθούν θέματα διμερών σχέσεων, αλλά και οι εξελίξεις στην περιοχή υπό το πρίσμα και των συζητήσεων που έγιναν πρόσφατα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Στις Βρυξέλλες, ο Κ. Καραμανλής είχε αναφερθεί στην ανάγκη για σταθερότητα στα Βαλκάνια, ενώ ειδικά για την κατάσταση στο Κόσσοβο είχε επισημάνει ότι «δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στις συνθήκες προ του '99 ούτε να να ανεχθούμε μία κατάσταση που θα οδηγούσε εκ νέου σε αποσταθεροποίηση», σπεύδοντας να ευθυγραμμιστεί με την επιθυμία των ΗΠΑ για ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου και νομιμοποίηση των τετελεσμένων της ιμπεριαλιστικής επέμβασης.